)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เมื่อวันวานหวานแหว๋วดังแก้วเก้า
สบัดพราววาววับขึ้นจับใจ
เคยแนบคู่อยู่ควงดวงฤทัย
ศิวิลัยรุ่งเรืองไกลเคืองขุ่น
เคยหยอกย้อล้อกันเมื่อวานวัน
เหมือความฝันพันดวงใจดังไออุ่น
เคยโอบกอดลมหนาวคราวแรกรุ่น
ก่อนเคยหนุนแนบตักพิงพักกาย
ดังเสียงเพรียกเรียกหาเมื่อครานั้น
ดวงตะวันพลันแจ้งเป็นแสงสาย
ดาวดวงน้อยคอยมอบอยู่รอบกาย
มิมลายคลายลับนับจากจร
เพียงสองตาพาชีวิตให้คิดฝัน
เกาะเกี่ยวกันวันวานหว่านวิงวอน
คลองจักษุลุไหลให้กอดหมอน
ครั้งเก่าก่อนซ่อนหลบเฝ้าลบเลือน
บรรจงรุดทรุดลงตรงต่อหน้า
คราบน้ำตาก่อนเก่าคอยเฝ้าเตือน
เฝ้างองอนอ้อนประจบอย่าลบเลือน
อยากให้เหมือนเช่