เริ่มต้นด้วยความสุขที่เธอมอบให้ อบอุ่นในหัวใจยามใกล้ชิดเธอเสมอ แทบขาดใจยามเธอห่างไปไกล..ไม่ได้เจอ เฝ้าคิดถึงเธอทุกยามเมื่ออยู่ห่างกัน พอเธอไม่รัก ฉันคนนี้ก็แทบบ้า เหมือนหมดสิ้นซึ่งราคา ไม่มีความสุขสันต์ เหมือนกับหมดลมหายใจ ยามที่เธอไปจากกัน เหมือนอยู่ไปวันวัน เพียงร่างกาย ไร้วิญญาณ จุดจบสุดท้าย ในที่สุดฉันก็ได้รับรู้ ว่าที่เป็นอยู่มานาน เป็นฉันที่น่าสงสาร รอรับเศษเดนความรัก... ที่เธอไม่เต็มใจจะให้มาแสนนาน พอเธอรำคาญ.... ก็บอกแค่เราจบกันแล้วหันหลังเดินจากไป