ไม้หอม
เธอรู้ใช่ไหม...ว่าเธอคือคนนั้น
คนที่ฉันรักและผูกพันหนักหนา
ไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้มองเห็นได้ด้วยตา
ฉันยังคงศรัทธาและบูชารักเธอเช่นเดิม
เธอรู้ว่าฉันเองก็คงปวดร้าวแค่ไหน
ฉันรู้ว่าเธอก็หวั่นไหวในแรกเริ่ม
เธอรู้ฉันหมดเชื้อไฟไร้กำลังใจมาต่อเติม
ฉันรู้แม้เธอจะมีใครมาเพิ่มแทนที่กันและกัน
จะไม่โทษว่าเป็นความผิดของใคร
มันเป็นเพราะฉันเองที่ทำให้ใจเธอไหวหวั่น
ฉันจากเธอมาไม่กล่าวลาไม่บอกกัน
ปล่อยให้กาลเวลาพาใครคนนั้นเข้ามา
ฉันทรมานกับคืนวันที่เลยผ่าน
ฉันยืนอยู่กับวันวานอย่างเหว่ว้า
ฉันทนอยู่กับความเหงาในม่านเงาของเวลา
ฉันยืนอยู้ใต้ท้องฟ้ายืนหลั่งน้ำตาเดียวดาย
เธอบอกว่าเธอรับรู้ว่าฉัน