16 มิถุนายน 2551 09:40 น.
์NothingMuch
ฟังดูเถิด...รับฟังเสียงหัวใจที่ร่ำร้อง...
ท่วงทำนอง หวานซึ้ง...เศร้าศร้อย
บรรจงเก็บผลึกหยาดน้ำตามาเรียงร้อย
แทนล้านถ้อยร้อยคำใจร่ำรำพัน
โอ้รักเอย...ใครเลยจะหักลงได้
หักรักดั่งหักดวงใจ หักชีวาลัยให้อาสัญ
โอ้ว่าความรัก...มิสุขก็โศกนิรันดร์
เพียงรักคำเดียว คำหนึ่งนั้น...ทดแทนทุกห้วงหัวใจ
11 มิถุนายน 2551 12:06 น.
์NothingMuch
Courage in a frightened time
Stars within the dark dim sky
The greatest weapon one could have
A source of touching tears and laughs
As sun of summer warm and bright
As blooms of spring - fresh and light
As snow of winter clear and soft
As autumn leaves gift from aloft
Strength that never goes away
Light of hope in darkest days
Warming fire in heartless snow
Ever-last and ever-grow
Cannot be touched cannot be broken
Always rising never fallen
Be there whenever you need
Thats what friendship really is.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เป็นความกล้าในเวลาแห่งความขลาด
เป็นดาวดาษที่ประดับอยู่ทุกหน
เป็นศาสตราที่สถิตอยู่กับตน
น้ำตาปนยิ้มรับประทับใจ
ดั่งอาทิตย์อันเจิดจ้าและอบอุ่น
ดั่งมาลีมวลละมุนและสดใส
ดั่งหิมะแสนพิสุทธิ์ซ่านหทัย
ดั่งไม้ใบสวรรค์ส่งลงเป็นพร
เป็นกำลังกายใจไม่เหือดแห้ง
เป็นไรแสงยามความมืดคอยหลอกหลอน
ยามหนาวเหน็บเป็นไฟกรุ่นอุ่นอุทร
คงอยู่คู่นิรันดรไม่เสื่อมคลาย
ไม่อาจต้องหริแผ้วพานให้แตกหัก
เป็นความรักอันแจ่มชัดไม่จางหาย
ระยะทางไม่อาจกั้นให้ไกลกาย
ทุกสิ่งหมาย มิตรภาพ ตราบนิรันดร์