12 กรกฎาคม 2547 11:40 น.
ไอหมอก
ก็ผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา
มีบ้าง ที่อ่อนแอ อ่อนไหว
แต่ความรัก ให้เธอ จากหัวใจ
รักแค่ไหน หมดใจ ให้ไปเต็มๆ
8 กรกฎาคม 2547 14:16 น.
ไอหมอก
ดีใจที่มีเธอ
คนที่คอยห่วงใยฉันเสมอยามเหว่ว้า
คนที่คอยอยู่เคียงข้าง..ยามเสียน้ำตา
คนที่ทุ่มเทเวลา..เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนกัน
*-*
ไม่รู้จะหาได้อีกหรือเปล่า
คนที่เข้าใจอารมณ์เหงาได้ดีขนาดนั้น
ขอบคุณพรหมลิขิต
ที่ขีดเส้นทางชีวิตให้เรามาพบกัน
และขอบคุณคืนวัน..ที่ทำให้ฉันมีเธอ
8 กรกฎาคม 2547 14:10 น.
ไอหมอก
อยากโทรไปหาเธอ
แต่กลัวคำถามที่เจอ.. มีธุระอะไรไหม
เพราะไม่รู้จะตอบอย่างไร
เหตุผลอันใดก็ไม่มี
*-*
อยากได้ยินเสียงเธอเท่านั้น
แต่คงทำได้เพียงเงียบงันอยู่อย่างนี้
ไม่โทร.ดีกว่า..ยอมฝืนหัวใจที่เรียกร้องหาเธอเต็มที
คิดถึงเธอนะ คนดี
ตะโกนดังสุดได้แค่นี้กับตัวเอง
6 กรกฎาคม 2547 15:25 น.
ไอหมอก
เมื่อคุณรักใครซักคน
อะไรที่สับสนหรือเป็นปัญหา
จะเหลือแค่เพียงเรื่องจิ๊บจ๊อยในสายตา
เพราะยังมีอีกคนซึ่งมากค่า คอยเอาใจ..
ทุกสิ่งช่างสวยงาม
ทุกอย่างช่างสวยสดใส
โลกทั้งโลก เป็นของฉันทั้งใบ
เวลารักใคร อะไรๆ ก็สีชมพู
จะแปลกอะไร ถ้าเพียงแม้ถ้อยคำ
ที่กลับกลอก หลอกย้ำให้เชื่อว่ารักเสมอ
แล้วสุดท้ายก็แค่คำมักง่ายของเธอ
จบอย่างที่ไม่แฟร์สำหรับคนที่รักละเมอฝ่ายเดียว
นี่แหละ..เมื่อรักใครซักคน
จะว่าตาบอด หรือระคนเชื่อใจง่าย
ก็รักไปแล้ว ไม่ว่าจะอย่างไร
ยอมได้ แม้ให้เค้าหลอกไปทั้งหัวใจ ยังยินดี
6 กรกฎาคม 2547 15:20 น.
ไอหมอก
ก็รักไปแล้วทั้งใจ
ถึงจะอย่างไร แม้เธอไม่เห็นคุณค่า
จะอยู่ตรงนี้ตลอดไป แม้เสียน้ำตา
ขอแค่ได้รักต่อไปจนกว่า เธอจะทิ้งกัน
หน้าส่วนตัว
799
