24 กุมภาพันธ์ 2547 13:24 น.
ไอหมอก
ส่งเสียงไปตามโทรศัพท์
ให้เธอได้รับฟังถึงความห่วงใยของฉัน
ถึงอยู่ไกลแค่ไหนแต่หัวใจอยู่ใกล้กัน
ทุก ๆ วันยังผูกพันอยู่มากมาย
สัญญากับฉันจะได้ไหม
ว่าจะไม่จากไปไกลเช่นวันนั้น
จะอยู่ใกล้ ๆ ไม่ห่างไกลไม่ทิ้งกัน
จะผูกพันทุกวันทุกเวลา
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:11 น.
ไอหมอก
อยากรู้ว่าเธอนอนหรือยัง
ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยไหม
สิ่งที่เธอเห็นอยู่เป็นอย่างไร
ฝากส่งดาวบอกไปห่วงใยกัน
ยังคงมีความสุขอยู่หรือป่าว
ถ้าทุกข์อยู่เงียบเหงาก็บอกฉัน
เปี่ยมล้นใจให้เธอทุกคืนวัน
ขอเพียงสายสัมพันธ์คงมั่นไม่ขาดรอน
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:04 น.
ไอหมอก
ไม่ต้องมาแสร้งทำเป็นเห็นใจ
เธอจะจากไปก็ไม่ต้องเท้าความหลัง
เพราะรักของเรามันเกินภิณท์พัง
ความหวังเลือนหายอย่างง่ายดาย
สิ่งเดียวที่ฉันอาจทำพลาดผิด
การผูกจิตมอบใจให้เธออย่างง่าย- ง่าย
หลงปล่อยให้คนใจร้ายคอยทำลาย
แต่..ยังไม่สายถ้าต่างจะจากไป
24 กุมภาพันธ์ 2547 12:47 น.
ไอหมอก
ยังไม่สายถ้าต่างต้องการจะจากไป
ในเมื่อหัวใจรักของเราแปรผัน
หมุนเวียนเปลี่ยนไปตามคืนวัน
คนอย่างฉันไม่มีค่าในใจเธอ
ฉันทำผิดหรือ....
เธอจึงเลิกเชื่อถือและผลักไส
หลบหน้าหนีห่างอย่างสิ้นเยื่อใย
ราวกับฉันเป็นใครที่น่าเกลียดชัง
ยังมีต่อนะคะ