2 ธันวาคม 2546 17:32 น.
ไอหมอก
ฉันเป็นผู้หญิงดื้อ
แต่แท้จริงแล้ว..คือ..แสนอ่อนไหว
ฉันเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจ
แต่ข้างใน แอบยอมให้ ใครบางคน
เธอเป็นหนึ่งในนั้น
สามารถทำให้ผู้หญิงดื้อ..สับสน
เหตุผลเดียวที่หัวใจยอมจำนน
เพราะผู้หญิงหนึ่งคนนั้น...รักเธอ...
2 ธันวาคม 2546 16:58 น.
ไอหมอก
เธออาจต้องการแค่..ใครสักคน..
ที่จะพาเธอไปให้พ้นจากความเหว่ว้า
..ใครก็ได้..ที่ก้าวเข้ามา
และบังเอิญเช็ดหยดน้ำตาของเธอ
ซึ่งเป็นได้ทั้ง..ฉัน และ คนทั่วไป..
เธออาจอ่อนไหวง่าย ๆ อยู่เสมอ
แต่ได้โปรดเถอะนะเธอ
อย่ารักฉันเพียงเพราะเธอเผลอใจ
ถ้าเธอต้องการแค่ใครสักคน
ฉันจะได้พาตัวเองไปให้พ้นความอ่อนไหว
แม้ว่า..ไม่มีเธอแล้วต้องเดียวดาย
แต่ถ้า..ถูกรัก..โดยปราศจากหัวจัย
..ฉ ัน ก็ ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร..
2 ธันวาคม 2546 16:41 น.
ไอหมอก
โกรธเธอ..ที่เย็นชา
เกลียดเธอ..ที่เห็นค่าเขากว่าฉัน
หมั่นไส้..ที่เอาอกเอาใจกัน
อิจฉา..ที่เขาคนนั้นได้เธอไป
แล้วมีอะไรหรือเปล่า
ก็ฉันมันงี่เง่า..เข้าใจไหม ?
ไม่สวย..แล้วยังขี้โมโหเอาแต่ใจ
แถมยัง โง่งมงาย ที่รักเธอ
2 ธันวาคม 2546 16:30 น.
ไอหมอก
แผลที่กายง่ายนักเมื่อรักษา
หมั่นทายาเช้าเย็นก็เห็นผล
แต่แผลหนึ่งลึกล้ำในกมล
สุดจะทนเกินแก้คือ...แผลใจ...
2 ธันวาคม 2546 16:00 น.
ไอหมอก
ผู้ชายคนหนึ่ง...
ที่มีอิทธิพลกับชีวิตของฉัน
คอยมอบสิ่งดี ๆ ให้กัน
คนเดียวที่ผูกพัน...ทั้งลมหายใจ
ผู้ชายที่แสนดี...
ผู้ชายคนที่มีแต่ให้
รักกันตลอดมา..และจะรักตลอดไป
พ่อ คือผู้ชายคนนั้น ที่ฉันจะเก็บไว้ในใจ
...ต ล อ ด ก า ล...