23 ธันวาคม 2546 15:13 น.
ไอหมอก
เขียนกลอนด้วยหัวจัย
ด้วยอาลัยคนรักลา
ไม่นานจะไคลคลา
กลั่นน้ำตามาเป็นกลอน
เขียนกลอนก็ด้วยรัก
เกินจะหักคำอ้อนวอน
รักแท้ไม่แคลนคลอน
แต่จำรอนต้องร้างลา...
23 ธันวาคม 2546 14:58 น.
ไอหมอก
มีเธออยู่ข้างใจในความคิด
เป็นเพื่อนจิตยามเหงาไม่เศร้ามาก
มีเธออยู่ยามใจแสนลำบาก
มีค่ามากกว่าเชยชมจนสมใจ
ค่ำคืนนี้ดาวพราวนภากว้าง
เธออยู่กลางดวงจิตที่สุขใส
เหมือนมีดาวล้านดวงคอยห่วงใย
เหมือนมีใครคนหนึ่งคอยปลอบโยน
มีเธออยู่ตรงนี้แล้วที่รัก
ฉันก็จักเดินทางไม่สับสน
ถึงพายุกระหน่ำซ้ำไม่อับจน
เพราะมีคนรู้ใจคอยนำทาง
23 ธันวาคม 2546 14:41 น.
ไอหมอก
คำทักทาย...ส่งตามสายหายคิดถึง
ความคำนึง...ซ่อนมาตามตัวอักษร
คำคำนึง...ที่เขียนซึ้งเป็นบทกลอน
คำคำเดียว...ที่ลอยล่องมาตามลม
คำคำนั้นคือคำว่าสวัสดีปีใหม่ค่ะทุกคน
22 ธันวาคม 2546 15:42 น.
ไอหมอก
ไม่ได้คิดถึงเธอเพราะห่างไกล
ต่อให้อยู่ใกล้ก็ยังจะคิดถึง
ความรู้สึกดี ๆ ยังมีให้ใครคนนึง
ย่อมจะลึกและซึ้ง...ไม่เปลี่ยนไป
คนที่ฉันแสนรัก
ไม่ว่าจะใกล้...ไกลสักแค่ไหน
ก็จะยังคงรัก...รักเสมอใจ
และจะยิ่งมากขึ้นไป...แม้วันหน้าใครจะมาเปลี่ยนเธอ
22 ธันวาคม 2546 15:07 น.
ไอหมอก
หลาย ๆ สิ่งที่ทำไป
ให้เธอรู้ไว้...จากใจของฉัน
จะเนิ่นนานเพียงใด...ยังคงมั่น
ทั้งหมดของความผูกพันธ์...ไม่เหลือเผื่อใคร
อยากบอกว่ารักเท่าฟ้า
คิดว่า...คงไม่เวอร์เท่าไหร่
รับรู้ไว้นะ...แล้วก็รับเอาไว้เต็ม ๆ ใจ
ไม่ว่ายังไง...ฉันก็ไม่ขอคืน
หน้าส่วนตัว
630
