24 กุมภาพันธ์ 2547 13:41 น.
ไอหมอก
ก็รู้นะว่าน้ำตาไม่ได้ช่วยอะไร
แต่ที่มันไหลก็คงเป็นเพราะเหนื่อยล้า
ใช่ว่าต้องการรั้งใครไว้ด้วยน้ำตา
ใช่ต้องการให้กลับมามีกันและกัน
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:34 น.
ไอหมอก
คนหนึ่งในใจที่เธอแคร์
เป็นใครกันแน่บอกฉันได้ไหม
เป็นฉันหรือเปล่าในวันเหงาที่เธอเก็บไว้
อยู่ใกล้ ๆ หัวใจทุกวี่วัน
เพียงหนึ่งคนในนั้น ที่เธอแคร์
บอกให้แน่ได้ไหมว่าเป็นฉัน
ไม่มีใครอื่นที่ให้ความสำคัญ
ยืนยันได้ไหมว่าเป็นฉันเพียงคนเดียว
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:24 น.
ไอหมอก
ส่งเสียงไปตามโทรศัพท์
ให้เธอได้รับฟังถึงความห่วงใยของฉัน
ถึงอยู่ไกลแค่ไหนแต่หัวใจอยู่ใกล้กัน
ทุก ๆ วันยังผูกพันอยู่มากมาย
สัญญากับฉันจะได้ไหม
ว่าจะไม่จากไปไกลเช่นวันนั้น
จะอยู่ใกล้ ๆ ไม่ห่างไกลไม่ทิ้งกัน
จะผูกพันทุกวันทุกเวลา
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:11 น.
ไอหมอก
อยากรู้ว่าเธอนอนหรือยัง
ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยไหม
สิ่งที่เธอเห็นอยู่เป็นอย่างไร
ฝากส่งดาวบอกไปห่วงใยกัน
ยังคงมีความสุขอยู่หรือป่าว
ถ้าทุกข์อยู่เงียบเหงาก็บอกฉัน
เปี่ยมล้นใจให้เธอทุกคืนวัน
ขอเพียงสายสัมพันธ์คงมั่นไม่ขาดรอน
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:04 น.
ไอหมอก
ไม่ต้องมาแสร้งทำเป็นเห็นใจ
เธอจะจากไปก็ไม่ต้องเท้าความหลัง
เพราะรักของเรามันเกินภิณท์พัง
ความหวังเลือนหายอย่างง่ายดาย
สิ่งเดียวที่ฉันอาจทำพลาดผิด
การผูกจิตมอบใจให้เธออย่างง่าย- ง่าย
หลงปล่อยให้คนใจร้ายคอยทำลาย
แต่..ยังไม่สายถ้าต่างจะจากไป