17 กรกฎาคม 2545 12:51 น.
ไอริน
ไม่มีเหลือแล้ว ความรัก
ที่เคยแน่นหนักไม่หวั่นไหว
ไม่มีเหลือแล้ว หัวใจ
ที่คอยห่วงใย ใครบางคน
ไม่มีเหลือแล้วความรู้สึกดีๆ
จากวันวานที่เคยมี มากล้น
มันแห้งหาย พร้อมกับการจากไปของใครบางคน
ที่เคยรักกันมากล้น แต่สุดท้ายก็เป็นแค่คนไม่รักจริง
8 ตุลาคม 2544 05:53 น.
ไอริน
คนดีของฉันอย่าเมินเฉย
อย่าเย็นชานักเลยจะได้ไหม
อย่าทำเหมือนเธอไม่มีเยื่อใย
รู้ไหมหวั่นไหวแล้วเหลือเกิน
ตอนนี้หัวใจเคว้งคว้าง
คนไกลก้อช่าง ห่างเหิน
คิดถึงคนดี เหลือเกิน
อย่าทำหมางเมินอย่างนี้เลย
6 ตุลาคม 2544 07:18 น.
ไอริน
คนดีของฉันอย่าเมินเฉย
อย่าเย็นชานักเลยจะได้ไหม
อย่าทำเหมือนเธอไม่มีเยื่อใย
รู้ไหมหวั่นไหวแล้วเหลือเกิน
ตอนนี้หัวใจเคว้งคว้าง
คนไกลก็ช่าง..ห่างเหิน
คิดถึงคนดีเหลือเกิน
อย่าทำหมางเมินอย่างนี้เลย
31 กรกฎาคม 2544 04:41 น.
ไอริน
ทำอะไรก้อดูเงียบเหงา
นับตั้งแต่ไม่มีเขาคอยเคียงใกล้
คนที่เคยอยู่เคียงข้างต้องร้างไกล
คนอ้างว้างเหงาใจในคืนวัน
ในวันนี้...
ตรงที่เดิมก้อคงมีเพียงแค่ฉัน
ภาพความรักที่เคยมีกันและกัน
ีที่ผ่านมาเป็นเพียงฝันแค่นั้นเอง
30 กรกฎาคม 2544 01:03 น.
ไอริน
แม้เราอยู่คนละเส้นทาง
แต่ยังมีสิ่งต่างๆ ที่ฉันอยากรู้
ยังคงคิดถึงอยู่
และอยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างไร
แม้ไม่ใช่คนที่เธอฝัน
และไม่อาจย้อนคืนวันกลับมาได้
แต่อยากให้รู้ว่ายังห่วงใย
เพราะถึงยังงัยก้อเป็นเคยรักกัน