30 พฤษภาคม 2552 10:41 น.
ไอยรา
เขียนกลอนรักเพราะใจสั่งให้เขียน
หวานวนเวียนเพราะใจสั่งให้หวาน
นานมิเปลี่ยนเพราะใจสั่งให้นาน
ทุกข์พ้นผ่านเพราะใจสั่งไม่ทุกข์
หาคำคล้องเพราะใจสั่งให้หา
สุขพรรณนาเพราะใจสั่งให้สุข
ลุกจากล้มเพราะใจสั่งให้ลุก
รักปลอบปลุกเพราะใจสั่งให้รัก
ห่วงใยยิ่งเพราะใจสั่งให้ห่วง
หนักแน่นทรวงเพราะใจสั่งให้หนัก
ภักดิ์เพียงเธอเพราะใจสั่งให้ภักดิ์
คิดถึงนักเพราะใจสั่งให้คิด
มอบชีวิตเพราะใจสั่งให้มอบ
สิทธิ์พึงชอบเพราะใจสั่งใช้สิทธิ์
พิศเพียงเธอเพราะใจสั่งให้พิศ
รักล้นจิตเพราะใจสั่งให้รัก
28 พฤษภาคม 2552 22:43 น.
ไอยรา
เจ้าทุยเอ๋ยเอ็งกร้านกรำงานหนัก
มอบใจภักดิ์เพื่อข้ามาแต่ไหน
ทั้งนาปรังนาปีมิลี้ไกล
เอ็งเทียมไถเทียมเกวียนมิเปลี่ยนแปร
ทั้งตากแดดตากฝนเอ็งทนสู้
แต่ข้าผู้เป็นนายดั่งพ่ายแพ้
ชะตากรรมต่ำต้อยถูกลอยแพ
ทนย่ำแย่อย่างนี้อีกกี่วัน
จำจากบ้านห่างเหคล้ายเร่ร่อน
ดั่งคนจรหมอนหมิ่นสิ้นสุขสันต์
ผ่านค่ำคืนตื่นมาพบจาบัลย์
กับภาพฝันเลวร้ายเป็นรายคืน
คิดถึงวันจากเอ็งแข็งใจกล่าว
หากรวดร้าวจงข่มความขมขื่น
สักวันหนึ่งเอ็งกับข้าจะหยัดยืน
ร่วมพลิกฟื้นดินชุ่มทั้งลุ่มดอน
สายตาเอ็งส่งมาใจข้าอุ่น
เอ็งรู้คุณน้ำท่ายอดหญ้าอ่อน
จำจากเอ็งบากหน้าด้วยอาวรณ์
หวังซุกซ่อนทุกข์หนัก...พัก...เพื่อทุย