28 พฤษภาคม 2552 22:43 น.
ไอยรา
เจ้าทุยเอ๋ยเอ็งกร้านกรำงานหนัก
มอบใจภักดิ์เพื่อข้ามาแต่ไหน
ทั้งนาปรังนาปีมิลี้ไกล
เอ็งเทียมไถเทียมเกวียนมิเปลี่ยนแปร
ทั้งตากแดดตากฝนเอ็งทนสู้
แต่ข้าผู้เป็นนายดั่งพ่ายแพ้
ชะตากรรมต่ำต้อยถูกลอยแพ
ทนย่ำแย่อย่างนี้อีกกี่วัน
จำจากบ้านห่างเหคล้ายเร่ร่อน
ดั่งคนจรหมอนหมิ่นสิ้นสุขสันต์
ผ่านค่ำคืนตื่นมาพบจาบัลย์
กับภาพฝันเลวร้ายเป็นรายคืน
คิดถึงวันจากเอ็งแข็งใจกล่าว
หากรวดร้าวจงข่มความขมขื่น
สักวันหนึ่งเอ็งกับข้าจะหยัดยืน
ร่วมพลิกฟื้นดินชุ่มทั้งลุ่มดอน
สายตาเอ็งส่งมาใจข้าอุ่น
เอ็งรู้คุณน้ำท่ายอดหญ้าอ่อน
จำจากเอ็งบากหน้าด้วยอาวรณ์
หวังซุกซ่อนทุกข์หนัก...พัก...เพื่อทุย
8 มกราคม 2552 22:25 น.
ไอยรา
เด็กไทยผู้ใสซื่อ
ประหนึ่งคือผืนผ้าขาว
ผู้ใหญ่เขียนเรื่องราว
ระบายสีภาพชีวิต
บางส่วนสีสดใส
แต่งแต้มให้งามวิจิตร
บางส่วนแม้นมืดมิด
ล้วนรังสรรค์อย่างบรรจง
ลายเส้นเกี่ยวกระหวัด
วางเน้นชัดให้มั่นคง
ภาพฝันเลือกสรรลง
บนผืนผ้าอย่างท้าทาย
คือภาพประเทศไทย
สายน้ำใสมิสิ้นสาย
ทุ่งนาฝูงวัวควาย
มัจฉาว่ายแหวกลำธาร
ปักษาถลาร่อน
หมู่ภมรผกาบาน
วัดวางามตระการ
ล้วนผองผู้สาธุชน
ประชายิ้มระรื่น
ต่างหยิบยื่นทานกุศล
เปี่ยมสุขทุกผู้คน
หยั่งรู้ถึงสิ่งพึงทำ
รู้รักสามัคคี
ความรู้ดีคู่คุณธรรม
เพื่อพ่อหยุดก่อกรรม
หยุดบัดสีราคีคาว
เด็กไทยผู้ใสซื่อ
ประหนึ่งคือผืนผ้าขาว
ผู้ใหญ่เขียนเรื่องราว
ระบายสีภาพชีวิต
30 ธันวาคม 2551 17:34 น.
ไอยรา
ลุวาระ ดิถีสิริสวัสดิ์
พระไตรรัตน์โปรดช่วยอำนวยผล
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสถานบันดาลดล
ให้ผ่านพ้นหม่นหมองเถิดผองไทย
มีชีวิตรื่นเริงบันเทิงจิต
ประเทืองวิทย์สติกล้าปัญญาใส
เจริญกิจเจริญกายเจริญใจ
เจริญยศเจริญวัยไร้โรคา
มีสามัญสำนึกตรึกตรองรู้
ตามครรลองต่อสู้ของผู้กล้า
ผดุงชาติศาสน์กษัตริย์วัฒนา
มุ่งศรัทธาตอบแทนคุณแผ่นดิน
คุณธรรมจริยธรรมนำความคิด
สุจริตเกื้อกูลมิสูญสิ้น
คิดพูดทำงดงามตามกระบิล
กระจ่างจินต์ดั่งผู้วิญญูชน
ลุวาระ ดิถีขึ้นปีใหม่
ทวยเทพไท้โปรดประะทานบันดาลผล
พระบารมีพ่อหลวงปกปวงชน
ให้สุขกมลพูนพิพัฒน์สวัสดี
.............................
27 ธันวาคม 2551 16:24 น.
ไอยรา
ยินดีรับปีใหม่
แม้นกลับไปวันเดือนเก่า
ชั่วดีอยู่ที่เรา
สุขโศกเศร้าล้วนเราทำ
ของขวัญวันปีใหม่
คือกลับใจไม่ถลำ
สิ่งผิดรู้คิดจำ
สิ่งเลอล้ำทำเพิ่มพูน
คำพรวันปีใหม่
คือสั่งใจอย่าให้สูญ
น้อมนำสิ่งจำรูญ
ให้รุ่งเรืองประเทืองธรรม
ทำบุญวันปีใหม่
คือเตรียมใจให้งามขำ
ชั่วช้าอย่าครอบงำ
ให้เลิศล้ำในสัมมา
ผักผ่อนวันปีใหม่
คือพักใจให้คลายล้า
พักกายหายโรยรา
ทางเบื้องหน้ารอฝ่าฟัน
ท่องเที่ยววันปีใหม่
คือแรงใจให้สร้างสรรค์
กลับมาต้องบากบั่น
อย่าปล่อยวันให้เปลืองเปล่า
กลับบ้านวันปีใหม่
คือหัวใจใครเงียบเหงา
รักแท้พ่อแม่เรา
ท่านคอยเฝ้ารอเราเยือน
โศกศัลย์วันปีใหม่
คือหัวใจที่เสมือน-
พ่ายแพ้และแปดเปื้อน-
ความรันทดแทบหมดแรง
สังสรรค์วันปีใหม่
คือเปิดใจให้แจ่มแจ้ง
สร่างสิ้นสิ่งเคลือบแคลง
เพื่อร่วมแรงร่วมใจกัน
ยินดีรับปีใหม่
คือหัวใจรู้สร้างสรรค์
เตรียมใจเพื่อหมายมั่น
พูนพิพัฒน์สวัสดี
22 ธันวาคม 2551 21:57 น.
ไอยรา
เขียนกลอนถึงน้องรีสุดที่รัก
สุดจะหักห้ามจิตความคิดถึง
ชีวิตที่ผ่านมาแสนตราตรึง
รีคือหนึ่งในทรวงคู่ดวงแด
มิเคยคิดจากรีสุดที่รัก
เพราะประจักษ์แจ้งจิตคือมิตรแท้
รีมิเกี่ยงเคียงคู่เฝ้าดูแล
ยามพ่ายแพ้รีมอบคอยปลอบใจ
มิเคยคิดเคืองรีสุดที่รัก
แม้นอกหักชอกช้ำจนร่ำไห้
หวาดระแวงว่ารีจะมีใคร
บางครั้งรีจากไกลให้อาดูร
มิเคยคิดทำลายรีสุดที่รัก
จะฟูมฟักตราบฟ้าดินดับสิ้นสูญ
มอบความรักแด่รีทวีคูณ
แม้นวัยปูนปู่ย่ามิลาร้าง
เขียนกลอนถึงน้องรีสุดที่รัก
เพราะตระหนักรักจริงเกินทิ้งขว้าง
จะรักเธอมิชืดหรือจืดจาง
ขอร่วมทางเคียงรีเพราะ...มีเรา
หน้าส่วนตัว
1110
