30 ธันวาคม 2547 20:37 น.
ไอติมรสต้มยำ
ขอบคุณนะ สำหรับไมตรี
และสิ่งดีๆ ที่เธอมีให้ฉัน
ขอบคุณนะ คำปรึกษาที่มีให้กัน
ทำไห้ฉัน คิดได้ ในสิ่งที่ผ่านมา
แม้ใครอาจจะมองดูไม่ยิ่งใหญ่
แต่สำหรับฉัน...สิ่งที่เธอทำให้มันมีค่า
มันอาจเปรียบเทียบไม่ได้เป็นเงินตรา
แต่อยากให้เธอรู้ว่า มันมีค่า..กับฉันมากมาย
ฉันพอใจแล้วกับสิ่งที่ได้รับในวันนี้
กับไมตรีที่ได้ไม่รู้ว่าจะหาได้อีกที่ไหน
หนึ่งในร้อยน้อยนัก ที่จะได้พบความจริงใจ
จากมิตรที่ห่างไกลและเพิ่งได้รู้จักกัน
เป็นอย่างนี้ต่อไปจะได้ไหม
คอยห่วงใย ใส่ใจ ดูแล อย่าแปรผัน
ไม่ว่าวันนี้..หรือพรุ่งนี้ อย่าทอดทิ้งกัน
ผูกสัมพันธ์ให้มั้น...ดีต่อกันตลอดไป
ในยามทุกข์...ขอบคุณที่เป็นที่ปรึกษา
ในยามมีน้ำตา..ขอบคุณที่ช่วยเช็ดให้
ในยามท้อ...ขอบคุณที่ช่วยเป็นกำลังใจ
ในยามที่ไม่มีใคร..ขอบคุณที่ยังมีเธอ
มอบให้เพื่อนคนหนึ่ง ที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน แต่สามารถให้คำปรึกษา
ที่ดีได้ จนทำให้ตัวเองคิดได้และได้อะไรอีกหลายอย่างจากคำปรึกษา โดยเฉพาะ
คำว่า ของตาย
28 ธันวาคม 2547 12:40 น.
ไอติมรสต้มยำ
โอ้เกลียวคลื่น กลืนคน ลงไปลับ
ที่ลอยกลับ คือร่าง ใครบ้างหนา
จากกันไป ยังไม่ทัน ได้สั่งลา
อนิจจา ซูนามิ มาพรากกัน
บ้างแอบแดด นอนพักผ่อน เพราะอ่อนล้า
บ้างก็มา เดินเล่น ช่างสุขสันต์
แต่ความสุข กลับหาย มลายพลัน
คลื่นยักษ์นั้น พัดถล่ม จมหายไป
เหลือทิ้งเพียง แต่ซากศพ กองเกลื่อนกราด
ระเนระนาด ร้านเรือน ต่างเสียหาย
บ้างนอนเจ็บ บ้านนอนสิ้น ลมหายใจ
โอ้ว่าภัย ธรรมชาติ มากลืนกิน
ทั้งชาวไทย ชาวต่างชาติ ต่างสูญเสีย
ผัวลูกเมีย ร่ำไห้ ใจถวิล
น้ำตาหลั่ง ใจแทบสูญ สิ้นอาจินต์
เห็นแต่ดิน โคลนตม ถมกายา
อยากให้เรา พี่น้องไทย บริจาค
จะเงินบาท เงินดอลล่าร์ ตามดอกหนา
เครื่องนุ่งห่ม อาหาร-น้ำ ส่งเข้ามา
ช่วยกันหนา พี่น้องไทย ใจเกลียวกลม
ร่วมไว้อาลัยการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ของชาวไทย ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียทางเศรษฐกิจ การสูญเสียคุณพุ่ม แจนเซ่น หรือการสูญเสียทรัพย์สิน บ้านเรือน
และผู้ที่สูญเสียญาติ
จาก อรุณรัตน์
26 ธันวาคม 2547 22:03 น.
ไอติมรสต้มยำ
เพราะใจมันเหงาบ้างในบางที
เพราะไม่มีใครเข้าใจในตัวฉัน
เป็นคนตรงพูดห้าวห้าวก็เท่านั้น
แต่ข้างในฉันยังคงเป็นสตรี
ใครจะมอง ว่าฉันช่าง ห้าวเหลือทน
คงหาคน รักไม่ได้ ในชาตินี้
หากจะมอง ขอให้มอง ที่ความดี
นิสัยนี้ สามารถปรับ เปลี่ยนได้นา
เพียงนิสัย ภายนอก ที่แสดง
ไม่ได้แสร้ง แกล้งทำ ให้ครหา
เป็นอย่างนี้ ตั้งแต่เกิด กำเนิดมา
เพราะบิดา สอนให้แกร่ง มาแต่เยาว์
หากจะมอง ขอให้มอง ที่ข้างใน
เรื่องจิตใจ ชอบช่วยเหลือ ใครใครเขา
ใครมีเรื่อง เดืออร้อนมา ช่วยบรรเทา
ใครจะเศร้า ใครจะเจ็บ ช่วยทุกคน
เพียงแค่นี้ ใครรับได้ เข้าใจบ้าง
ไม่ได้อ้าง ข้อดีเสีย ให้สับสน
แค่ผู้หญิง ตัวเล็กเล็ก เพียงหนึ่งคน
ที่รู้ตน ว่าตัวเอง เป็นเช่นไร
อย่ารังเกียจ ว่าฉันเก่ง เกินผู้หญิง
แท้ความจริง ฉันคนนี้ ยังอ่อนไหว
ในบางครั่ง ยังต้องการ กำลังใจ
ขอแค่ใคร สักคน ที่เชื่อกัน
ไม่เข้าใจเหมืนอกันว่า ทำไมต้องมองผู้หญิงที่ห้าวว่าเป็นทอม เราไม่ใช่ทอม เราเป็นผู้หญิงเต้มร้อย ทำไมต้องตัดสินกันแค่การแต่งกาย มันบอกอะไรได้มากนักเหรอ ไม่เข้าใจ
24 ธันวาคม 2547 18:06 น.
ไอติมรสต้มยำ
จำจด จดจำ
น่าขำ ชีวิต
จำจด ยึดติด
ชีวิต ล่องลอย
จำจด จดจำ
ถลำ ใช่น้อย
จำจด จำคอย
ใจลอย ไปไกล
จำจด จดจำ
เพี่ยงพล้ำ ไปไหน
จำจาก ลาไกล
จากไป จากเธอ
จำจด จดจำ
จะจำ ไม่เผลอ
จำคน อย่างเธอ
ว่าเผลอ ลืมกัน
จำใจ จากลา
จากมา จากฝัน
จำใจ จากกัน
ใจนั้น เจียนตาย
จากนี้ โชคดี
ไปมี ที่หมาย
ปล่อยคน โชคร้าย
เดียวดาย คนเดียว
จำจด จดจำ
จะช้ำ อย่าเหลียว
ขออยู่ คนเดียว
อย่าเกี่ยว ข้องกัน
ไปเถอะ คนดี
ไปที่ เธอฝัน
ไปหา คนนั้น
ไปกัน ให้ไกล
อาการเซ็งสุดๆ กับวันสุดท้ายของการทำงานในสัปดาห์นี้
21 ธันวาคม 2547 20:39 น.
ไอติมรสต้มยำ
วันผ่าน พานพบ ลบเลือน
ดาวเดือน ลี้ลบ หลบหาย
ใจขาด ขาดใจ แทบตาย
มลาย หายไป ไกลพลัน
เธอจาก ฝากไว้ เพียงช้ำ
เธอทำ ช้ำใจ ให้ฝัน
เธอร้าย ทำลาย ใจกัน
เธอหัน เหหัก รักลา
ปวดใจ คล้ายใกล้ ใจสิ้น
แดดิ้น ร้อนร้น ใฝ่หา
ปวดใจ ไปถึง กายา
น้ำตา เพียงช่วย บรรเทา
รักเรา เราชอบ มอบให้
มอบใจ มอบไป ให้เขา
เขาทำ ทำร้าย ใจเรา
เจ็บร้าว จำใส่ ฤดี
ใจรัก รักมั่น หนักหนา
ใจพา ลารัก หลบหนี
ใจเจ็บ เจ็บใจ ใช่ดี
ใจนี้ ช้ำใจ ใครทำ
เพราะเชื่ เชื่อคำ คนลวง
คอยหวง ห่วงเขา น่าขำ
เขาบอก เขาหลอก ใจช้ำ
เขาทำ ช้ำรวด ปวดใจ
สงสาร คนโง่ โง่งม
เฝ้าชม คำรัก หวั่นไหว
เพียงคำ ลมปาก ฝากไว้
ปวดใจ เพราะใคร งายงม
ตัดใจ ใช่ง่าย ดั่งคิด
ขอสิทธิ์ ร้องไห้ ให้สม
วันนี้ ระกำ ช้ำตรม
ชื่นขม ข่มไว้ ในทรวง
อีกหนึ่งผลงานที่ต้องการนำเสนอ
ภูมิใจมากเจ้า
หน้าส่วนตัว
830
