27 ตุลาคม 2547 14:27 น.
ไอติมรสต้มยำ
เธฮว่าฉันชอบอวดเก่ง
ก็คนมันใจนักเลงกล้าได้กล้าเสีย
เห็นเธอกับเขายืนคลอเคลีย
ฉันยอมเสียเธอไปแต่ไม่ยอมอาย
ทำอะไรไม่เคยนึกถึงใจฉัน
ทำอย่างนั้นเธอรู้ไหมใครเสียหาย
จะให้เรื่องมันจบลงอย่างง่ายดาย
คงไม่ง่ายหรอกนะพ่อตัวดี
ก่อนจากกันขอสะสางเรื่องค้างคา
คงไม่ว่าถ้าฉันจะชนแล้วชิ่งหนี
ขอตบหน้าเธอสักครั้งนะพ่อตัวดี
ขอแค่นี้...ถ้าเธอให้จะไม่ลืมพระคุณ
เรื่อง่ของศักดิ์ศรีของความเป็นคน
22 ตุลาคม 2547 13:47 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันจะพยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพื่อจะหยุดอดีตที่อยู่ในใจเธอ
ถึงแม้ฉันอาจจะไม่ใช่ใครที่เลิศเลอ
แต่เชื่อฉันเถอะ...คนดี...ฉันรักเธอหมดหัวใจ
วันนี้ในใจของเธอยังคงมีเขา
แต่ว่าเขาคงไม่มีเธออยู่ในใจแล้วใช่ไหม
แล้วเธอจะยังคงรักเขาต่อไปทำไม
ฉันไม่เข้าใจแต่จะคาดคั้นอะไรกับเธอ
รักกันไม่จำเป็นต้องรู้อะไรทุกอย่าง
แค่เป็นคนข้างที่ยังมีความสำคัญสม่ำเสมอ
ฉันไม่ต้องการอะไร...แค่อยากอยู่ข้างๆเธอ
เมื่อเวลาที่เจอสิ่งใดเราจะช่วยกันฝ่าฟัน
ส่วนเรื่องของเธอกับคนที่อยู่ในใจ
ฉันไม่ขอก้าวก่ายหรือถามอะไรทั้งนั้น
ฉันสนที่สุดคือ เรื่องของเราในปัจจุบัน
เพราะมันสำคัญกว่าอดีตที่ผ่านมา
วันนี้เรามีเรา มีกันและกันก็พอใช่ไหม
ส่วนเธอยังคงมีใคร...นั่นไม่ใช่ปัญหา
เธอยังลืมเขาไม่ได้และยังต้องใช้เวลา
ฉันก็ไม่ว่า...และจะขอเป็นยารักษาใจ
19 ตุลาคม 2547 13:37 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันมาทำอะไรที่นี่
มาทำดีแล้วไม่ได้ดีมีที่ไหน
อุตส่าห์หอบรักแบกความจริงใจ
มามอบให้...คนที่ไม่เห็นค่า...จะมาทำไม
มาพบเขามีคนอยู่ข้างข้าง
ต้องอ้าปากค้าง...ฉันจะหลบไปไหน
นี่ฉันมาที่นี่...มาทำไม...มาหาใคร
มาเห็นเธอมีคนใหม่อยู่ข้างกาย...รึไงกัน
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
19 ตุลาคม 2547 09:11 น.
ไอติมรสต้มยำ
เมื่อรู้ว่าไปกันไม่ได้
เมื่อรักที่ให้ไปไม่มีค่า
เมื่อสิ่งที่ได้ตอบแทนคือน้ำตา
ก็น่าจะเลิกบ้า...แล้วกลับใจ
เมื่อวันนี้...มันต้องจบ
เมื่อรู้ว่าคบกัน...ิยิ่งเลวร้าย
เมื่อในตอนนี้...ทุกอย่างยังไม่สาย
เราน่าจะกลาย...เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
เมื่อเราไม่อาจควบคุมทุกอย่าง
ปล่อยให้ความสัมพันธ์เราเจือจางจะดีไหม
ทนรักกัน...ทนคบกัน...แล้วมันเกิดประโยชน์อะไร
เสียความรู้สึก...เสียใจ...เสียเวลา
ยอมรับความเป็นจริงเถอะคนดี
ฝืนกันไปอย่างนี้ไม่มีอะไรดีหรอกหนา
เมื่อเธอยังเปิดใจ...ให้ใครได้เข้ามา
ถึงสักวันฉันคงหมดค่า...แล้วต้องไปอยู่ดี
18 ตุลาคม 2547 13:06 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันเป็นแค่คู่ขา...เธอใช่ไหม
ก็เธอแนะนำใครต่อใคร...ว่าอย่างนั้น
ให้ตายสิ...เพื่อรู้ระดับความสำคัญ
แต่ตำแหน่งนั้น...ที่เธอให้...ฉันไม่ต้องการ
เอาคืนไปได้ไหมตำแหน่งคู่ขา
ฟังดูไร้ค่า...แถมยังน่าเวทนา...น่าสงสาร
ฉันไม่ได้เป็นอะไรก็ได้...ตามใจเธอต้องการ
ฉันก็คนมีจิตวิญญาณ...มีความรู้สึก..ฉันเป็นคน
เธอเห็นฉันเป็นแค่นั้น...ฉันไม่ว่า
ก็ดีเหมือนที่บอกมาจะได้ไม่สับสน
ขอบคุณนะ...ที่ช่วยให้หมดความอดทน
พอแล้วกับคน...ที่ไม่เคยมีความจริงใจ
หน้าส่วนตัว
1115
