22 กุมภาพันธ์ 2550 08:56 น.
ไอติมรสต้มยำ
ขอบคุณพี่น้องชาวไทยโพเอ็ม
รับมาเต็มหัวใจไว้แนบจิต
ขอบคุณคุณศรรกราความเป็นมิตร
ขอน้อมจิตรับคำพรจากทุกคน
สิ่งนี้คือของขวัญที่ยิ่งใหญ่
สุดซึ้งใจมวลมิตรที่คิดสน
วันเกิดนี้มีมูลค่ามากเหลือล้น
ช่างมีผลต่อหัวใจมากเหลือเกิน
ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ทุกคนที่เข้ามาอวยพร
พอดีวันเกิดไม่ได้เข้าในไทยโพเอ็มเลย พอดีออกไปทำงานนอกบริษัท
ทั้งวันเลยไม่รู้ว่ามีการอวยพร
ขอบคุณ
ทุกคนที่แต่งกลอนอวยพร ขอบคุณหัวเรือใหญ่ คือคุณศรรกรา
ดีใจมากเลยค่ะ ถึงแม้ว่าปีนี้จะดูเหงาๆ แต่พอได้เข้ามาในไทย
โพเอ็มแล้ว หายเหงาเลยค่ะ ซึ้งใจจน...แต่งกลอนขอบคุณไม่ได้
ดีเท่าที่ควรสักเท่าไหร่
20 กุมภาพันธ์ 2550 11:58 น.
ไอติมรสต้มยำ
โอ้ว่าใจเจ้ากรรมน่าสงสาร
เพียงไม่นานเขาห่างหน้าแล้วลาหนี
ไปแนวใต้ไม่นานใจท่านพี่
กลับไปมีรักใหม่มาแทนกัน
สงสารใจเป็นยิ่งที่นิ่งคอย
รักเกินร้อยคอยพี่หวนมาสานฝัน
ไม่กี่เดือนก็เลือนลบความผูกพันธ์
แล้วลืมกันลืมสัญญาใจคนคอย
ทำกันได้ทำกันลงใจพี่เอ๋ย
น้องไม่คิดว่าหัวใจจะเหงาหงอย
น้องเฝ้ารักเฝ้าภักดีเฝ้ารอคอย
ร้อยทั้งร้อยพี่บอกน้องว่าลืมกัน
ความรู้สึกของพี่ไม่เหมือนเก่า
คำว่าเราหมดสิ้นพี่แปรผัน
น้องไม่ผิดพี่ไม่โทษใครทั้งนั้น
ขอให้ฝันของเราสองจบตรงนี้
ใจแทบขาดพี่ชายเอ๋ยทำลงคอ
คนเฝ้ารอเจ็บปวดนักรักหน่ายหนี
คำสุดท้ายที่จะฝาก คือโชคดี
ต่อจากนี้เราสองคนตายจากกัน
อุตส่าห์ใจรักภักดี แต่ท่านพี่ไปใต้ได้ไม่นานก็มาบอกเลิกราแฟนตัวเอง
ซะแล้ว ผู้ชายชาติทหารไปป้องกันประเทศแต่ไม่ยอมป้องกันหัวใจ แล้วคนที่เจ็บ
เป็นคนรอที่อยู่บ้าน
17 กุมภาพันธ์ 2550 15:19 น.
ไอติมรสต้มยำ
ขอถามเธอสักคำได้ไหม
เธอก็รู้ว่าฉันคบกันมากับเขา
แล้วทำไมยังเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรา
กี่ครั้งที่ฉันกับเขาต้องทะเลาะกัน...เพราะเธอ
ไม่มีใครเหลือแล้วหรือไง
ถึงเที่ยวงไล่ยุ่งยากกับแฟนชาวบ้าน...เขาเสมอ
ทำตัวอย่างนี้...สินะ..ถึงไม่มีใครอยากคบเธอ
เลิกเพ้อเจ้อ...เลิกยุ่งแฟนชาวบ้านเขาสักที
ปากบอกว่า...อย่าคิดมากเธอแค่เป็นเพื่อน
สมองฉันก็ไม่เลอะเลือน...เพื่อนกันเขาไม่ทำอย่างนี้
เดี๋ยวซื้อของให้...เดี๋ยวโทรหา จะว่าเธอหน้าอะไรดี
ฉันเองก็ไม่ได้มีน้ำอดน้ำทนสักเท่าใด
อยากได้เขาถ้าไม่มีปัญญาก็บอกกัน
ที่ผ่านมาทำแบบนั้น...มันทำให้เกิดความสงสัย
ฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ...-- ถ้าเธอจะไปยุ่งกับแฟนของใคร
ต้องทว่า...ต้องไม่ใช่...แฟนฉันเท่านั้นพอ
ในเมื่อเธอกับฉันไม่เคยโกรธเคืองกัน
ก็อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่เถอะ...ฉันขอ
คุณสมบัติพร้อมเพียบอย่างเธอ...คงจะมีคนรอ
แต่ฉันขอ...เลิกยุ่งกับแฟนฉัน...เธอคงเข้าใจ
ไม่มีใครอยากโดนแย่งแฟน
ฉันหวงแหน...ฉันรักของฉันเข้าใจไหม
กลับตัวกลับใจ...นะ สังคมยังให้อภัย
ทำตัวใหม่...ให้มีค่า..
ฉันเชื่อว่า...สักวัน เธอคงจะมีคนสนใจ
รู้ทั้งรู้นะ ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ยังมิวาย
เข้ายุ่งยาก ชอบทำตัวเป็นมือที่สาม เดี๋ยวเหอะ แม่โมโหขึ้นมา
จะตัดมือดีไปทิ้งที่ฟาร์มจระเข้สมุทรปราการซะเลย
15 กุมภาพันธ์ 2550 10:38 น.
ไอติมรสต้มยำ
เหนื่อยจังเลยวันนี้
ในวันที่ต้องเดินคนเดียว
วันที่หัวใจดูแห้งเหี่ยว
วันนี้...ฟ้ามองดูซีดเซียวพิกล
ฟ้าเป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ
หรือว่าสมเพชผู้หญิงคนนี้...ที่สับสน
จะรักใคร..เลือกใครก็ไม่ได้...มันสุดทน
คนสองคนกับหัวใจเพียงหนึ่งใจ
ไม่ได้เกิดมาเจ้าชู้..นะ ฟ้าจ๋า
เพียงแต่ว่าไม่อยากคิดจะเลือกใคร
คนหนึ่งก็ดีพร้อม อีกคนก็ยอมทุกครั้งไป
แล้วจะเลือกใคร เลือกไม่ได้ฟ้าช่วยที
ความรักเนี่ยชอบทำให้ทุกข์
รักหนึ่งทุกข์ รักสองทุกข์ ไม่สุขขี
ไม่มีรักไม่มีทุกข์คงจะดี
อยู่อย่างฟ้าคงจะดีไม่มีใคร
ไม่ได้ตรงกับชีวิตนะคะ
แต่งเล่น ว่าจะแต่งกลอนเปล่า กำลังพยายาม
14 กุมภาพันธ์ 2550 11:47 น.
ไอติมรสต้มยำ
วันนี้วันวาเลนไทน์
แล้วทำไมหัวใจต้องร้องไห้
เพราะเขามาบอกลาหรือว่าไง
เพียงแค่นี้...ร่างกายก็หมดแรง
ต้องทำใจให้ได้สิ
วันนี้หรือพรุ่งนี้ต้องเข้มแข็ง
ยิ้มสู้เข้าไว้นะ...แม้ข้างในจะอ่อนแรง
บทเรียนราคาแพงที่ได้มาต้องจำมัน
ใช้บทเรียนที่มีให้ได้ผล
เกิดเป็นคนต้องมีทุกข์และสุขสันต์
วันนี้ล้มแต่ต้องมี...ต้องมีสักวัน
ที่จะฝ่าฟันความเจ็บปวดให้ผ่านไป
แค่คนรักและความรักจากไปพร้อมกัน
คิดเสียว่าเรื่องแค่นั้น...ไม่เท่าไหร่
รักตัวเอง...ห่วงตัวเอง...สงสารตัวเอง ท่องไว้
รอคนใหม่...ที่ดีกว่า...สักวันเขามาพบเรา
ที่ผ่านไปก็ให้มันผ่านไปเถอะ
เลิกเลอะเทอะเลิกคิดเลิกรักเขา
.....บอกตัวเองรักมาก เจ็บมาก แล้วไงล่ะเรา
เรื่องเศร้าเศร้ายิ่งคิดจะยิ่งช้ำใจ
หน้าส่วนตัว
2016
