7 ตุลาคม 2551 08:29 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
กับคนหนึ่งทีทิ้งไป
ทุกวันต้องร้าวไหวกับหัวใจที่บอบช้ำ
กับคนที่ว่าคนรักกันเขายังทำ
เจ็บปวดกับความช้ำที่เขามาเปลี่ยนไป
กับคนหนึ่งที่รักกัน
ดูแลห่วงใยในวันอ่อนไหว
คแยเช็ดน้ำตาใวนล้าไม่เหลือใคร
ทำให้รอยยิ้มเกิดได้อีกที
ถึงเวลาที่ฉันต้องตัดใจ
ยุติปัญาหัวใจกับรักสามเศร้าแบบนี้
คนที่เรารักหรือเลิกคนที่รักเราจึงดี
ตัดใจจบรักสามเศร้าที่มี..ในหัวใจ
7 ตุลาคม 2551 08:28 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เดินคนเดียวอีกแล้วเรา
ต้องทนเหงาแบบนี้อีกนานแค่ไหน
เคยมีคนจับมือวันนี้ไม่มีใคร
ฤดูรักผ่านพ้นไปฤดูอกหักมาทำหัวใจร้าวราน
ไม่มีใครเคียงข้างในวันฝนพรำ
หัวใจที่เคยชุ่มฉ่ำวันนี้ไม่มีความหวาน
ตั้งแต่วันที่เธอเดินจากไปมันทรมาน
จะต้องทนกับฤดูอกหักไปกี่ฤดูกาล..จึงจะชิน