28 กันยายน 2550 15:01 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจห่างหายไปบ้าง
แต่ความรักไม่เคยจืดจางยังเหมือนเก่า
เหนื่อยกับงานบางครั้งอาจละเลย..รักเรา
ไม่มีเธอฉันก็เหงาไม่เคยมีใคร
+++++++++++++++++++++++++++++++
งานหนักแต่ความรักยังคงที่
ขอแค่เธอคนดียังไม่เปลี่ยนใจไปไหน
ยิ้มให้ในวันล้าโทรหาในวันเหนือยใจ
ถึงงานหนักกสู้ไหวแค่มีแรงใจ..จากเธอ
พอดีตอนนี้ลาพักผ่อนแล้วคิดถึงคนของความรุ้สึกคนนึง
ขึ้นมาเลยมาเขียนกลอนไว้น่ะค่ะ
24 กันยายน 2550 18:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
คำที่บอกวันนี้คงสายไป
ไม่ต้องการแล้วใช่ไหมที่พูดไปวันนั้น
ขอโทษที่ปล่อยเวลาให้ล่วงเลย..นานวัน
คำสำคัญพูดกับคนสำคัญต้องใช้เวลา
+++++++++++++++++++++++++++
เธอคงรอกันไม่ได้
เมื่อวันนี้ในใจมีใครที่พิเศษกว่า
คำว่ารัก..ที่ฉันบอกไปสิ่งได้ตอบกลับคือน้ำตา
คำว่ารัก...ที่ฉันอยากให้เอตอบกลับมา..ไม่มี
++++++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้คงสายไปใช่ไหมที่รัก
ไม่อยากฟังไม่อยากรุ้จักความรุ้สึกจากคนคนนี้
ขอโทษที่บอกไปทำให้เธอรุ้สึกไม่ดี
ผิดที่เก้บครักนี้..นานเกินควร
23 กันยายน 2550 14:29 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
นั่งคนเดียวใต้ฟ้าพร่างดาว
ไม่รู้ว่าใครคนนั้นจะเหงาเหมือนกันบ้างไหม
ทุกค่ำคืนยังนอนไม่หลับคิดถึงคนไกล
อยู่ทางโน้นสบายดีไหมไม่เคยรับรู้เรื่องราว
++++++++++++++++++++++++++++++
ส่งเสียงมาทายทัก
ช่วยยืนยันว่าเธอยังรักฉันเหมือนวันเก่า
ยังเหมือนเดิมใช่ไหมความผูกพันระหว่างเรา
ระยะทางคงไม่บั่นทอนให้บางเบาเหมือนใครๆ
++++++++++++++++++++++++++++++
นอนมองฟ้าอีกที
อยาโทรไปหาคนดีแล้วถาม..คิดถึงฉันบ้างไหม
คิดอีกทีให้เธอนอนดีกว่าไม่อยากกวนใจ
ไม่เป็นไรคิดถึงฝ่ายเดียวก็ได้..สักวันคงพบกัน
วันนี้ว่างๆเลยมาเขียนไว้หลายกลอนเลย
ชอบไม่ชอบยังไงมาแสดงความคิดเห้นได้นะจ๊ะ
23 กันยายน 2550 14:20 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยากเตือนความจำให้เธอสักที
ไม่ใช่ฉันคนนี้หรือที่เธอทิ้งไปวันนั้น
น้ำตาที่ใช้ต่อรองขอร้องอย่าทิ้งกัน
เคยไหมเห้นความสำคัญวันนั้นเธอยังทิ้งไป
+++++++++++++++++++++++++++
กลับมาทำไมหรือคนดี
คิดจะมาย้อนความหลังอีกทีให้เราเริ่มใหม่
หมดแล้วความรุ้สึกดีที่เคยรักหมดใจ
วันนั้นที่เธอทำลายวันนี้จะเอาจากไหนให้เธอ
++++++++++++++++++++++++++++
เธอคงจำไม่ได้ว่าเคยทิ้งกัน
แต่ฉันมันลืมไม่ลงยังฝังใจเสมอ
ความเจ็บปวดที่เธอทำร้ายใจกันยังพร่าเบลอ
วันนี้ไม่มีที่ว่างให้เธอกลับมาคืนดี
+++++++++++++++++++++++++++++
หันหลังกลับไปเถอะที่รัก
ไม่มีแล้วคนอ่อนแอที่เอเคยรู้จัก..ตรงนี้
เจ็บแล้วจำวันเวลารักษาฉันจนหายดี
สุดท้ายขอบอกเธออีกที...ผู้หญิงคนนี้..เจ็บแล้วจำ..
23 กันยายน 2550 10:17 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจไม่ดีอย่างใคร
ที่ทำได้คือส่งกำลังใจในวันเธอล้า
ไม่หวานอย่างคนอื่นไม่ซึ้งกับการสบสายตา
แต่ทุกๆเวลาจะมองหาด้วยความห่วงใย
+++++++++++++++++++++++++++++
ไม่เหมือนใช่ไหมผู้หญิงในฝัน
ใครคนนึงที่เคยฝันว่าอ่อนหวานฉันไม่ใช่
แต่ความรักที่อ่อนโยนเธอคงจะเข้าใจ
และทั้งหมดที่มีมากมายเจ้าของที่ได้..ก็เธอคนเดียว