27 พฤษภาคม 2550 08:40 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอกลับมาในวันนี้
บอกขอโทษอีกทีอยากเริ่มใหม่ได้ไหม
เพราะวันนั้นไม่รุ้ใจตัวเองจึงทิ้งไป
บอกกับฉันขอแก้ตัวใหม่กับรักที่ผ่านมา
..................................................................
ฉันในวันนี้
ไม่มีภาพเธอคนดีไว้ให้ห่วงหา
ไม่ผิดใช่ไหมที่วันนี้ไม่ขอร้องให้เธอคืนมา
วันนั้นที่เธอเลิกราใครมีน้ำตาแต่เธอยังทิ้งไป
.........................................................................
เมื่อก่อนเคยเห้นใจเอแต่เธอไม่แคร์
วันนี้ขอเห็นแก่ตัวของดูแลหัวใจที่ร้าวไหว
ผิดหรือเปล่าที่ไม่ทนรอเอกลับมาประสานรอยร้าวในใจ
จบไปแล้วจะมาเริ่มต้นใหม่..ไม่ง่ายไปหรือเธอ
23 พฤษภาคม 2550 17:06 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
บางคราวยังเหมือนว่าเธออยุ่ตรงนี้
ใครคนหนึ่งที่เคยแสนดีเคยเคียงชิดใกล้
ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล
หลับตาลงยังรู้สึกได้ถึงความเหงาเรื่อยมา
...................................................................
เธอลำบาอะไรไหมที่รัก
ที่เดิมแห่งนี้ยังมีที่ให้พิงพักคอยห่วงหา
อยากบอกให้เธอรุ้ไว้ถ้าเหงาให้กลับมา
ที่ตรงนี้ถึงไกลตายังมีที่ว่างไว้ห่วงหา...ให้คนของใจ
................................................................................
ยังย้ำคำว่ารักเสมอ
ยังมีเธอในทุกความรุ้สึกรู้ไหม
ยังเหมือนเดิมความคิดถึงที่ส่งไป
ได้ยินไหมคนไกล...คิดถึงจัง
22 พฤษภาคม 2550 12:26 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
รักเราอาจไม่หวานอย่างใคร
อาจทะเลาะเอาแต่ใจรับไปรักไปทุกครั้ง
คนหนึ่งพูดคนนึงก็ไม่อยากจะฟัง
ต้องได้เถียงกันทุกครั้งจึงจะสบายใจ
แต่เรายังรู้สึกถึงคำว่ารักทุกครั้งที่มองตา
และมั่นใจว่าไม่มีใครเข้ามาแทนที่กันและกันได้
ถึงทะเลาะทุกครั้งแต่ทุกวันเราเชื่อใจ
ถึงรบไปรักไปยังไงก็คู่กัน
วันี้ง่วงนอนมากๆเลย
21 พฤษภาคม 2550 14:54 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
รู้ตัวว่ามาทีหลัง
เขาอาจพลาดพลั้งที่มีใจให้ฉัน
อยากบอกเข้าใจเราผู้หญิงเหมือนกัน
อย่าห่วงเลยคนมาทีหลังจะเป้นฝ่ายไป
มือที่สามก็มีความรุ้สึก
ฉันรุ้ว่าลึกๆเอเจ็บปวดแค่ไหน
คนรักแปรเปลี่ยนมีสองใจ
ฉันก็เจ็บที่หยุดใจรักเขาไม่ได้ขอโทษจริงๆ
วันนี้จะเป็นฝ่ายไป
ที่ผ่านมายกโทษให้แนได้ไหมกับทุกๆสิ่ง
ไม่ได้ตั้งใจแย่งของคนอื่นไม่รู้จริงๆ
วันนี้จะยอมเป็นฝ่ายโดนทิ้ง
ฉันก็ผู้หญิงงคนนึง
21 พฤษภาคม 2550 14:43 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอคือคนสุดท้ายที่ใจอยากพิงพัก
เหนื่อยมาพอแล้วกับรักที่เดินทางมาอย่างอ่อนล้า
ไม่มีอีกแล้ววันนี้คนที่อยุ่ในแววตา
คนเดียวที่ห่วงหาคือเธอที่ห่วงใย
อยากจากไปไหนโปรดอยุ่กับฉัน
ชีวิตที่เหลืออยู่อยากให้เรามีกันเคียงใกล้
ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งวันี้ไม่มีใคร
มีเธอเป้นรักครั้งสุดท้ายที่จะฝากชีวิตไว้..ในกำมือ