21 กุมภาพันธ์ 2550 17:11 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
สิ่งที่ฉันทำตัวแปลกๆไป
เพราะกลัวจะเปิดเผยความในใจที่ไม่เหมือนเก่า
เปลี่ยนไปแล้วความรู้สึกคำว่าเพื่อนของเรา
ในมุมหนึ่งยังมีคนเหงาที่แอบรักเธอมากมาย
--------------------------------------------------------
หากเป็นคนอื่นคงได้บอกไป
ว่ารักและห่วงใยตลอดที่ผ่านมานั้น
แต่เป็นเธอเพื่อนสนิทที่ใกล้ชิดพูกพัน
จะบอกว่า..ฉันรักเธอ...นั้นได้อย่างไร
--------------------------------------------------------
พยายามหลบสายตา
กลัวเธอรู้ว่าฉันคิดไปถึงไหนไหน
ห่างแค่เพียงเอื้อมมือแต่ไม่มีสิทธิ์พูดไป
ขอใช้สิทธิ์บอกว่ารักได้ไหม...จากเพื่อนคนนึง
--------------------------------------------------------
ถ้าเธอรู้จะโกรธหรือเปล่า
ฉันเองไม่กล้าเดากับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง
อยากบอกแค่คำรักสักคำนึง
เมื่อไรความรู้สึกที่ลึกซึ้ง
จะไปถึง..เธอสักที
21 กุมภาพันธ์ 2550 17:03 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เจ็บมาพอแล้วกับความหลัง
วันนี้หัวใจที่เคยพังแข็งแรงขึ้นใหม่
ไม่มีอีกแล้วฉันคนเดิมที่อ่อนแอใจ
วันนี้ไม่มีน้ำตาจะไหลให้คนไม่รักดี
อย่ามาทวงถามถึงรักครั้งเก่า
มันไม่มีเรื่องระหว่างเรานับจากวันนี้
หัวใจที่เคยเจ็บอาการมันหายดี
และผู้หญิงตรงหน้าเธอคนนี้จะไม่หันกลับไป
จบกันนะที่รัก
ที่ผ่านมามันทรมานนักเกินจะรับไหว
หลายครั้งที่เธอทำร้ายหัวใจ
วันนี้ฉันเข้าใจว่าไม่มีใครรักเรา..เท่าตัวเราเอง
21 กุมภาพันธ์ 2550 16:22 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันไม่ใช่
ตัวแทนของใครในยามที่เธอเหงา
คบกันเพราะรักหรือเปล่าระหหว่างเรา
หรือแค่เหงาต้องการคนคั่นเเวลา
.............................................................
ฉันไม่ใช่
คนที่เธอมีใจและอยากห่วงหา
แค่คบไว้ไปวันวันรอใครคนนั้นกลับมา
คนคั่นเวลาก็มีแค่แค่นี้เองในใจ
................................................................
เธอไม่แคร์
ไม่ต้องการดูแลว่าฉันจะรักเธอแค่ไหน
เขากลับมาแล้วฉันล่ะจะอยู่ทำไม
หมดเวลาก็ควรกลับไป...ร้องไห้ให้ตัวเองฟัง
20 กุมภาพันธ์ 2550 17:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หยุดเถอะคนดี
เมื่อหน้าที่วันนี้เริ่มหวั่นไหว
หน้าที่ที่ต้องรักทั้งๆที่หมดเยื่อใย
เธอจะฝืนทำไมฉันก็ทรมานใจเหมือนกัน
..................................................................
ละทิ้งหน้าที่ที่ต้องทำ
อย่ากลัวเลยให้ความเจ็บช้ำอยู่กับฉัน
แค่เห็นเธอสุขใจถ้าลาจากกัน
ฉันก็สุขเหมือนกันและขอยินดี
......................................................................
หมดแล้วหน้าที่ที่ต้องทำ
ทิ้งความเจ็บช้ำไว้กับคนข้างหลังคนนี้
ไปทำตามหัวใจไม่ต้องสนใจกันนะคนดี
ปล่อยหัวใจคนที่ต้องรักเพราะหน้าที่...ร้องไห้คนเดียว
20 กุมภาพันธ์ 2550 11:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
มองฟ้าก็ยังเป็นฟ้าเหมือนเก่า
แต่ความรุ้สึกกับคนข้างๆทำไมเหงาและหวั่นไหว
มองชิงช้าตัวเดิมที่เคยแกว่งไกว
ก็ยังเป็นชิงช้าที่เคยปลิวไหวแต่ก่อนมา
อะไรอะไรรอบตัวยังเหมือนเดิม
แต่ทำไมที่เพิ่มคือความเหว่ว้า
หรือเพราะคนที่กุมมือไม่เหมือนที่ผ่านมา
อยุ่ดีๆน้ำตาก็ไหลไม่ได้ตั้งตัวเลย
เธอยังรักฉันอยู่ไหม
จับมือฉันไว้แต่สายตาเมินเฉย
ถ้าหมดรักก็อย่ารั้งฉันไว้เลย
จบกันดีไหมคนคุ้นเคยแล้วลืมไปเลย
ว่าเราเคยรักกัน....