27 กุมภาพันธ์ 2549 18:08 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอเองใช่ไหม
ที่ขอแยกทางจากไปในวันนั้น
พูดเองไม่ใช่หรือว่าอยากเลิกเพราะมีคนใหม่ผูกพัน
แล้ววันนี้จะกลับมาทำไมกันให้ฉันลำบากใจ
หมดแล้วความรักที่มี
ฉันเคยรักเธอหรอตอนนี้จำไม่ได้
ลืมไปหมดแล้วกับคนที่หลายใจ
จะมาพร่ำทำไมไม่เกิดอะไรขึ้นมา
เก็บคำขอโทษกลับไป
วันนี้หัวใจไม่ต้องการเธอกลับมาหา
ไปหาคนที่เธอเลือกอย่ามัวมาเสียเวลา
ในอดีตฉันเคยไร้ค่า..แต่วันนี้และวันหน้า
ฉันมีค่า..ถ้าไม่มีเธอ
27 กุมภาพันธ์ 2549 18:00 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันก็คิดว่าคงทำได้
ที่เราเลิกกันไปไม่นานคงลืมเรื่องราวเหล่านั้น
เข้าใจผิดยังฝังใจแม้นานวัน
ไม่เคยสักวันที่จะลืมเธอนั้นไม่เคยมี
ฉันคิดว่าเป็นเรื่องง่าย
ไม่นานคงหาใครมาแทนเธอคนนี้
วันยิ่งผ่านยิ่งคิดถึงเธอทุกที
บอกตัวเองว่าเธอไม่ใช่คนดีที่ทิ้งไป
ฉันเพิ่งรู้ว่ามันยากที่จะลืม
ต้องทำฝืนว่าไม่รักมันเกินจะทนไหว
วิธีลืมเธอบอกหน่อยต้องทำไง
ยิ่งจะลืมยิ่งฝังใจ...หยุดรักเธอได้ยังไง
ทำไม่เป็น
27 กุมภาพันธ์ 2549 08:15 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจไม่ใช่ใครที่เธอใช้ทั้งหัวใจค้นหา
ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้าที่เธอแหงนมองดูได้
ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ จากก้านไม้ขีดไฟ
แต่จะหลอมเป็นแสงสว่างสุดท้ายให้เพียงเธอ
ฉันอาจไม่ได้เป็นดอกกุหลาบต้องตาใครต่อใคร
ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่พลิ้วไหวให้เธอยิ้มได้เสมอ
ดอกไม้ไม่มีชื่อในโลกที่ไม่มีใครได้พบเจอ
แต่จะเป็นดอกไม้เดียวที่บานในใจเธอตลอดไป
ฉันอาจไม่ใช่สายฝนโปรย
ฉันเป็นเพียงหยดน้ำที่โบกโบยความอ่อนล้าให้เธอได้
หากแม้เป็นหยดน้ำตา จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ
รอเวลาเหือดแห้งไป ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี
ฉันอาจไม่ใช่สายลม
แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย ที่เพาะบ่ม ทุกลมหายใจนับจากนี้
ในหัวใจที่ว่างเปล่า...เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที
แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี...ทุกความรู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไป
ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้
ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี และยิ่งใหญ่
แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝันไร้ตัวตนบนความห่างไกล
ก็ลืมเถอะเธอ...ลืมฉันให้หมดใจ ...ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอ...
26 กุมภาพันธ์ 2549 08:04 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
คืนที่ไร้แสงไฟวันที่ใจมัวหม่น
ขอแค่ความห่วงใยจากหนึ่งคนเท่านั้น
ฝนตกจนในหนาวแค่เธอกางร่มให้กัน
แดดที่ส่องทุกวันกับเหตุการณ์ที่เป็นไป
ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
ข่าวคราวของคนที่ผูกพันชิดใกล้
อย่านอนดึกนักนะคนของหัวใจ
คนทางนี้ยังห่วงใยทุกเวลา
ยังสู้ไหวหรือเปล่า
ถ้าวันไหนที่เหงาก็ให้กลับมาหา
ยังมีไหล่ให้พักมีมือซับน้ำตา
แค่คนไกลส่งข่าวมา..........เล่าสู่กันฟัง
ฟังพลงนี้แล้วเลยแต่งขึ้นมาอ่ะจ้า
26 กุมภาพันธ์ 2549 07:59 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันรู้ไม่มีทางที่จะฝืนใจ
เป็นฝ่ายเดียวที่มีใจกับเธออยู่อย่างนี้
ไม่อาจบังคับใจให้เธอมาไยดี
ไม่มีประโยชน์ฉันไม่มีคุณค่าอะไร
หัวใจของเธอไม่ว่างเปล่า
มีแต่เขาคอยเป้นเงาชิดใกล้
หมดแรงอ้อนวอนให้เธอมีเยื่อใย
ลำบากที่ไม่อาจห้ามใจ....หยุดรักเธอ
ไม่คิดแย่งเธอจากใคร
แค่ให้ฉันรักต่อไปได้พร่ำเพ้อ
เดียวดายอ้างว้างกับรักที่หลงละเมอ
เป็นผู้หญิงอีกคนทีรักเธอ...ฝ่ายเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หน้าส่วนตัว
1260
