18 ธันวาคม 2548 13:01 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เขาเป้นคนทำให้มีน้ำตา
ยังต้องการเขาคืนมาอีกใช่ไหม
ไม่เข็ดบ้างหรือเวลาเจ็บที่ใจ
อ่อนแอหวั่นไหวแค่พบหน้ากัน
ทำไมเป็นคนแบบนี้นะเรา
สบตาเขาแล้วทำไมต้องไหวหวั่น
เกลียดตัวเองที่ไม่อาจลืมความผูกพัน
ใจอ่อนกลับไปเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมานั้น...
อยู่รำไป....
18 ธันวาคม 2548 12:58 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ความอดทนถึงทีสุดแล้วหรือ
เปล่าประโยชน์ที่ฉันจะดึงดื้อต่อไปใช่ไหม
ยิ่งพยายามเหมือนเทน้ำลงบนกองทราย
ยิ่งทุ่มเทยิ่งหายไม่มีค่าต่อกัน
ยิ่งดึงยิ่งรั้ง ยิ่งเหนื่อยเปล่า
มีความเศร้าเป้นแค่เพื่อนเราก็เท่านนั้น
มีค่าเป็นศูนย์ความรักที่ให้กัน
ยิ่งพยายาม ยิ่งนานวัน..ยิ่งเติมใจ
เธอไม่เต็ม..
15 ธันวาคม 2548 13:46 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ผิดไหมถ้าฉันเผลอใจรักเขา
กี่ครั้งที่รักเรามีแต่ปัญหา
เธอเหนื่อยฉันเจ็บกับรักที่ผ่านมา
รอยร้าวมันหนาจนเกินจะเยียวยาให้หายดี
เมือเขาคอยอยู่ดูแลใกล้
ผิดไหมที่ฉันมีใจกับเขาอย่างนี้
เธอยิ่งห่างเขายิ่งใกล้มากขึ้นทุกที
ใจบาง-บางดวงนี้จึงเผลอใจ
15 ธันวาคม 2548 13:42 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ให้ฉันเป็นเพื่อนนั่งอยู่ข้างๆ
มือบางๆจะกุมเธอในวันร้าวไหว
อาจไม่อุ่นเท่าเขาที่เธอรักทั้งใจ
แต่จะไม่ทำร้ายจะคอยปลอบใจกัน
ขอให้ฉันนั่งข้างๆได้ไหม
จะคอยห่วงใยในวันเธอไหวหวั่น
เขามาเมื่อไรคนคนนี้ก็หมดความสำคัญ
ไม่เรียกร้องดึงดัน...ถ้าเขามา..ฉันจะไป
14 ธันวาคม 2548 08:02 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
เมื่อเธอหาเรื่องจบไปในวันนี้
ฉันผิดอะไรไม่ถูกใจตรงไหนบอกที
ก่อนจากกันวันนี้ให้เธอบอกกัน
พูดไม่ออกไม่ไดโกรธหรอกนะ
ขอบใจด้วยล่ะที่ไม่โกหกฉัน
เมื่อรักมันหมดก็ไม่ควรดื้อดึงคบกัน
น้ำตาที่ไหลกับรอยยิ้มนั่น
แทนความรุ้สึกทั้งหมดของแน
ที่คนรักกัน..กำลังจะทิ้งไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หน้าส่วนตัว
781
