24 สิงหาคม 2547 18:05 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ตั้งแต่วันที่เราพบกัน
เพิ่งรู้ว่าการมีคนที่คิดถันมันดีแค่ไหน
ขอบคุณเธอนะที่มาคอยดูแลใจ
ให้ผู้หญิงอ่อนแอมีรักใหม่อีกที
รักเธอนะอยากให้เธอรู้ไว้
เธอคือแรงใจกับคนเคยเหงาคนนี้
เธอจะรักฉันหรือเปล่าบอกหน่อยคนดี
เวลานี้ทุกนาที..ใจฉันนั้นมีแต่เธอ
24 สิงหาคม 2547 12:47 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะเวลาพาเราให้ห่างกัน
เพราะคนนั้นที่ใกล้เธอมากกว่า
เพราะว่าฉันไม่อ่อนหวานที่ผ่านมา
เพราะว่าเขาเอาใจเธอทุกเวลาเธอเลยเปลี่ยนไป
รักแท้แพ้ใกล้ชิด
เมื่อก่อนเคยคิดว่าเธอคงไม่มีใครใหม่
วันนี้ฉันเพิ่งรู้และเข้าใจ
แค่ความไกลเธฑอก็ปันใจ...ไม่กลับมารักกัน
24 สิงหาคม 2547 07:43 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันคงไม่อ่อนหวานในสายตาเธอ
นิสัยเอาแต่ใจเสมอเธอเบื่อกันบ้างไหม
อาจดูดื้อรั้นและไม่ยอมใคร
แต่รู้ไหมทั้งหัวใจยอมให้แต่เธอ
23 สิงหาคม 2547 17:29 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เมื่อเหนื่อยนักขอพักก่อนนะใจ
หยุดสักวันได้ไหมกับการคิดถึงใครคนนั้น
ขออยู่กับตัวเองทบทวนเรื่องราวต่างๆสักวัน
หยุดเป็นห่วงคนนั้นขอพักใจสักที
อยู่กับทะเลกับสายลมเย็นๆ
สบายใจกับบรรยากาศแบบนี้
แต่ยังหวังอยากให้ใครคนนั้นมาเดินข้างๆอยู่ดี
คงรู้สึกดีกว่านี้..ถ้ามีเธอมาเดินด้วยกัน
23 สิงหาคม 2547 17:11 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จากคนที่ไม่คิดจะรักใคร
ไม่อยากเสียใจอย่างในวันนั้น
เมื่อใครคนนึงที่คิดว่ารักและผูกพัน
กลับเป็ฌสนคนที่ทำให้ชำและปวดใจ
จากวันที่เธอผ่านเข้ามา
คนอ่อนไหวที่เคยมีน้ำตากลับหวั่นไหว
มันห้ามไม่อยู่แล้วนะหัวใจ
ไม่คิดจะรักใครแล้วทำไม.....ต้องรักเธอ