30 ธันวาคม 2547 15:26 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อาจดูเหมือนฉันไม่เป็นอะไร
ดูเข้มแข็งไม่เสียใจกับเรื่องแค่นี้
แค่เธอบอกเราจบกันจากกันด้วยดี
ไม่มีน้ำตาจากผู้หญิงคนนี้ตรงหน้าเธอ
ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้สึกอะไร
แต่ถ้าเธอต้องการจากไปก็ได้เสมอ
ถึงจะเจ็บก็ไม่อ่อนแอต่อหน้าเธอ
แต่ข้างในน้ำตามันเอ่อจากความแข็งแรง
เจ็บเป็นนะผู้หญิงคนนี้
ใช่ว่าทุกเวลานาทีจะมีแต่ความเข้มแข็ง
ตอนนี้ข้างในไม่มีแล้วความแข็งแรง
เจ็บแต่ต้องแกล้ง...ว่าไม่เป็นอะไร
30 ธันวาคม 2547 15:17 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ที่เคยบอกจะเป็นเพื่อนกัน
ตอนนี้หัวใจฉันมันทำไม่ไหว
เมื่อรักของเราจบยังไม่พร้อมทำใจ
ให้คบเป็นเพื่อนต่อไปทำไม่ไหวจริงๆ
อย่าโกรธฉันเลยนะที่ดื้อแบบนี้
เพราะที่ผ่านมาเธอคือเวลาของทุกสิ่ง
และเป็นใครคนนั้นที่ผู้หญิงอย่างฉันรักจริง
ให้กลับไปคบแบบเพื่อนแล้วลืมทุกสิ่ง
บอกเลยว่าตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ
ขอโทษนะเธอ
21 ธันวาคม 2547 17:20 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ให้ฉันเป็นเพื่อนคนนึงของเธอได้ไหม
อย่าคิดอะไรให้มันมากมายกว่านี้
ไม่ใช่รังเกียจหรอกนะที่เธอมาไยดี
แต่หัวใจว่างเปล่าวันนี้ไม่อยากรักใคร
หัวใจมันมีแผลมาเมื่อวาน
วันนี้ขอรักษาอาการหน่อยได้ไหม
ไม่อยากรักไม่อยากรู้ไม่อยากใส่ใจ
กลัวต้องร้องไห้..
เหมือนที่เขาเคยทำไว้อย่างที่ผ่านมา
ฉันอาจดูไม่ค่อยสนใจไยดี
แต่รู้ไว้เถอะว่าทุกเวลานาทียังห่วงหา
แต่วันนี้ขอเป็นแค่เพื่อนที่อยู่ในสายตา
รักษาแผลหายจะรับเธอเข้ามา..แน่นอน
21 ธันวาคม 2547 17:16 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะหัวใจของฉันมันอ่อนล้า
ไม่อยากเสียน้ำตาอย่างที่ผ่านมานั้น
เมื่อคนที่คิดว่ารักเขากลับทำร้ายใจกัน
วันนี้หัวใจของฉันไม่อยากเปิดรับใคร
กลับไปหาคนที่เขารอเธอดีกว่า
อย่ามากเสียเวลากับคนใจอ่อนล้าหวั่นไหว
ให้ฉันเป็นเพื่อนคนนึงที่เธออยากห่วงใย
ความรักที่เธอมีให้..
ขอโทษนะ..ฉันคงรับไม่ได้จริงๆ
17 ธันวาคม 2547 18:03 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะหัวใจของฉันเคยเจ็บมา
ขอเวลารักษาแผลครั้งเก่าก่อนได้ไหม
ไม่อยากรักไม่อยากคิดจะมีใคร
กลัวหัวใจต้องปวดร้าวอย่างวันวาน
ไม่ได้รังเกียจหรอกนะที่เธอมีใจให้
แค่ยังไม่อยากเปิดหัวใจให้ใครเท่านั้น
อย่ามาเสียเวลาอย่ามาผูกพัน
ถ้ามีใครที่เธอรักมากว่าฉันก็รักเขาไป
ขอบใจนะคนดีที่มารักกัน
แต่ขอเวลาลืมใครคนั้นก่อนได้ไหม
วันนึงข้างหน้าถ้าลืมเขาได้หมดใจ
จะเปิดรับเธอเข้ามาได้เต็มหัวใจ..แน่นอน