10 กันยายน 2547 18:56 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เคยถามตัวเองอยู่บ่อยๆ
ว่าแอบใจน้อยอยู่ใช่ไหม
เพียงคนหนึ่งคนเริ่มละเลยไม่ใส่ใจ
และเราก็ไม่ดิ้นรนให้เขาทำอะไรเพื่อเรา
ก็คงเป้นเพราะฉันทนได้
ในทางเลือกมากมายแบบเหงาๆ
เพราะเขาต้องมีเหตุผลที่ทิ้งเรา
และเขาต้องมีคนที่ดีกว่าเก่า...ถึงทิ้งไป
10 กันยายน 2547 18:50 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
แววตา..ที่ส่งมา
เธอคงไม่รู้ว่าคนรับตื่นเต้นแค่ไหน
แอบก้มหน้านิ่ง..แล้วยิ้มคนเดียวบ่อยไป
เธอรุ้ไหม เธอทำให้โลกฉันสดใส อยู่ทั้งวัน
เพราะความรู้สึกที่จับได้
คือความสุขมากมายจากสายตาคู่นั้น
ยินดีนะ ยินดีมากที่จะรับรู้มัน
อยากให้เป้นอย่างนี้ทุกๆวัน..ถ้าเป็นเธอ
10 กันยายน 2547 17:10 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ทุกครั้งที่เราพบกัน
ต้องคอยหลบสายตาคู่นั้นอยู่เสมอ
ไม่ได้รังเกียจหรอกนะเธอ
แต่กลัวจะเผลอบอกรักเธอทางสายตา
ได้ยินไหมหัวใจฉัน
มันบอกว่ารักเธอนั้นแต่ใจไม่กล้า
ทั้งที่ในใจอยากมีเธอใกล้ทุกเวลา
แต่กลัวเหลือเกินว่า..
เธอจะมไคดเหมือนกัน
10 กันยายน 2547 17:05 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เมื่อก่อนไม่เคยแคร์กัน
เธอไม่สนว่าฉันจะรู้สึกแบบไหน
ไม่เคยสักครั้งที่จะถามความเป็นไป
ไม่แม้จะแสดงความห่วงใยต่อกัน
แล้ววันนี้จะมาขอร้องอะไร
ไม่มีแล้วนะคนที่เคยรักเธอในวันนั้น
มันหมดแล้วความรักความผูกพัน
วันนั้นไม่ต้องการ
แล้ววันนี้ฉันจะเอาจากไหน...ให้เธอ
7 กันยายน 2547 09:44 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หลับตาลงอย่างรู้สึก
ข้างในใจลึกๆยิ่งสุดเหงา
อยากให้เขาได้รับรู้ถึงความห่วงใยของเรา
ที่ส่งผ่านสายลมบางเบาพัดพาไป
เป็นแค่เพื่อนคนนึงในชีวิต
ฉันคงไม่มีสิทธิ์ที่คิดจะฝันใฝ่
คนไม่รักทำยังไงก้ไม่รักไม่อาจบังคับใจ
แค่เพื่อนที่เธอพอจะให้ได้ฉันก็ยินดี
อยากให้เธอได้สัมผัส
กับความรักที่มากมายในใจนี้
รู้ไหมว่าเพื่อนคนข้างๆเริ่มนิสัยไม่ดี
ก็ดันคิดเกินเลยกว่านี้....
ทำไงดีไม่อยากรักเธอเลย
ไม่กล้าแม้จะเผยความในใจ
กลัวเธอเปลี่ยนไปทำเมินเฉย
ตอนนี้ขอแค่เป็นเพื่อนที่เธอคุ้นเคย
ส่วนเรื่องที่ฉันคิดเกินเลย....
ฉันจะค่อยๆลืมมันเอง