11 พฤศจิกายน 2547 16:45 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ที่ผ่านมาเคยรักด้วยความไหวหวั่น
ทุกเวลาของฉันนั้นให้เธอเสมอ
แต่ไม่เคยได้รักตอบกลับจากเธอ
ต้องอยู่กับความหวั่นไหวเสมอกับคำว่ารักของเรา
ในวันนี้ไม่มีแล้วคนอ่อนแอ
ผู้หญิงคนที่เคยยอมแพ้ไม่อ่อนแอเหมือนเก่า
เมื่อ ณ เวลาหนึ่งถึงคราวจบคำว่าเรา
เมื่อใช้เวลาอยู่กับความเศร้า
ณ วันนี้ไม่มีคนของความเหงา.....
และไม่มีคำว่าเรา...ให้คืนดี
11 พฤศจิกายน 2547 16:18 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ที่เธอว่าฉันคอยวุ่นวาย
ทำอะไรต้องคอยไม่ไว้ใจสักครั้ง
จะไปไหนต้องคอยตามรำคาญจัง
ไม่เคยมีสักครั้งที่จะคอยเอาใจ
ถ้าไม่ห่วงคงไม่สนหรอกนะคนดี
ถ้าไม่หวงแบบนี้จะคอยวุ่นวายไหม
ถ้าไม่รักเธอแล้วฉันจะคอยตอแยทำไม
เหตุผลแค่นี้ง่ายๆ...
แล้วทำไมไม่ยอมเข้าใจซะที
เหนื่อยแล้วนะ....:-(
10 พฤศจิกายน 2547 18:03 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันไม่ใช่นางเอกหรือนางฟ้า
ที่เห็นเธอควงใครตำตาแล้วยังเฉยไหว
จะให้นิ่งให้ยิ้มโดยไม่รู้สึกอะไร
แบบนี้ต้องจัดการให้สะใจซะทีนะเธอ
10 พฤศจิกายน 2547 17:51 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เหงาเมื่อไรก็กลับมาหาคนนี้
พอหายดีเธอก็ไปมีคนใหม่
ไม่รู้นะว่าฉันอยู่ในฐานะอะไร
คนแก้เหงาใช่ไหมที่เธอคิดกัน
อาจดูเหมือนฉันไม่รู้สึกอะไร
จะให้อยู่ในฐานะอะไรก็ได้ทั้งนั้น
ไม่มีปากเสียงไม่ยึดติดผูกพัน
แต่ข้างในที่เจ็บนั้นเธอคงไม่มีทางเข้าใจ
เพราะเหตุผลที่ฉันต้องทนทุกวันนี้
แค่หวังเวลาสักนาทีมีเธอใกล้
จะแก้เหงาคนชั่วคราวก็ไม่เป้นไร
ได้รู้สึกว่าเธอรักสักครึ่งใจ....
ให้อยู่ในฐานะอะไร...ฉันก็ยอม
10 พฤศจิกายน 2547 17:45 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่สำคัญว่าฉันเคยรักใคร
อดีตก็ให้แล้วไปขออยู่กับปัจจุบันนี้
สิ่งสำคัญคือเรามีกันไงล่ะคนดี
ทุกเวลานาทีใจดวงนี้เป็นของเธอ
อย่าถามว่าเคยรักเขาแค่ไหน
แต่วันนี้เธอคือคนของใจที่รักเสมอ
อดีตไม่สำคัญปัจจุบันฉันรักเธอ
และอนาคตของฉันก็ฝากไว้ในมือเธอ..นะคนดี