30 ธันวาคม 2547 15:17 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ที่เคยบอกจะเป็นเพื่อนกัน
ตอนนี้หัวใจฉันมันทำไม่ไหว
เมื่อรักของเราจบยังไม่พร้อมทำใจ
ให้คบเป็นเพื่อนต่อไปทำไม่ไหวจริงๆ
อย่าโกรธฉันเลยนะที่ดื้อแบบนี้
เพราะที่ผ่านมาเธอคือเวลาของทุกสิ่ง
และเป็นใครคนนั้นที่ผู้หญิงอย่างฉันรักจริง
ให้กลับไปคบแบบเพื่อนแล้วลืมทุกสิ่ง
บอกเลยว่าตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ
ขอโทษนะเธอ
21 ธันวาคม 2547 17:20 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ให้ฉันเป็นเพื่อนคนนึงของเธอได้ไหม
อย่าคิดอะไรให้มันมากมายกว่านี้
ไม่ใช่รังเกียจหรอกนะที่เธอมาไยดี
แต่หัวใจว่างเปล่าวันนี้ไม่อยากรักใคร
หัวใจมันมีแผลมาเมื่อวาน
วันนี้ขอรักษาอาการหน่อยได้ไหม
ไม่อยากรักไม่อยากรู้ไม่อยากใส่ใจ
กลัวต้องร้องไห้..
เหมือนที่เขาเคยทำไว้อย่างที่ผ่านมา
ฉันอาจดูไม่ค่อยสนใจไยดี
แต่รู้ไว้เถอะว่าทุกเวลานาทียังห่วงหา
แต่วันนี้ขอเป็นแค่เพื่อนที่อยู่ในสายตา
รักษาแผลหายจะรับเธอเข้ามา..แน่นอน
21 ธันวาคม 2547 17:16 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะหัวใจของฉันมันอ่อนล้า
ไม่อยากเสียน้ำตาอย่างที่ผ่านมานั้น
เมื่อคนที่คิดว่ารักเขากลับทำร้ายใจกัน
วันนี้หัวใจของฉันไม่อยากเปิดรับใคร
กลับไปหาคนที่เขารอเธอดีกว่า
อย่ามากเสียเวลากับคนใจอ่อนล้าหวั่นไหว
ให้ฉันเป็นเพื่อนคนนึงที่เธออยากห่วงใย
ความรักที่เธอมีให้..
ขอโทษนะ..ฉันคงรับไม่ได้จริงๆ
17 ธันวาคม 2547 18:03 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เพราะหัวใจของฉันเคยเจ็บมา
ขอเวลารักษาแผลครั้งเก่าก่อนได้ไหม
ไม่อยากรักไม่อยากคิดจะมีใคร
กลัวหัวใจต้องปวดร้าวอย่างวันวาน
ไม่ได้รังเกียจหรอกนะที่เธอมีใจให้
แค่ยังไม่อยากเปิดหัวใจให้ใครเท่านั้น
อย่ามาเสียเวลาอย่ามาผูกพัน
ถ้ามีใครที่เธอรักมากว่าฉันก็รักเขาไป
ขอบใจนะคนดีที่มารักกัน
แต่ขอเวลาลืมใครคนั้นก่อนได้ไหม
วันนึงข้างหน้าถ้าลืมเขาได้หมดใจ
จะเปิดรับเธอเข้ามาได้เต็มหัวใจ..แน่นอน
14 ธันวาคม 2547 19:04 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ยังไม่เคยลืมเธอไปจากใจ
แม้เธอทำให้เสียใจจนปวดร้าว
ยังไงก็ยังเป้นห่วงอยากรู้เรื่องราว
แค่ได้รู้ได้ข่าวคราวว่าเธอสบายดี
ไม่เป้นไรนะถ้าเธอไม่คิดถึงกัน
ไม่ว่าหรอกถ้าไม่เคยเห็นความสำคัญของฉันคนนี้
แค่เธอรู้ไหวทุกข์ใจวันไหนเธอยังมี
ฉันที่รอปลอบใจตรงนี้..ทุกเวลา