31 มกราคม 2548 18:18 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อาจเพราะว่าเธอไม่เคยถามความรู้สึก
ว่าลึกๆฉันคิดกับเธอแบบไหน
อาจเพราะฉันไม่เคยรู้ว่าเธอรู้สึกเช่นไร
เราเลยยิ่งห่างไกลเพราะความไม่เข้าใจกัน
เรื่องต่างๆที่เธออาจคิดไปเองได้
ว่าอาจมีใครอยู่ในความรู้สึกของฉัน
ฉันเองก็คงผิดที่ไม่คิดจะบอกมัน
ว่าเธอเองที่อยู่ในนั้นตรงกลางหัวใจ
ทำไมไม่ถามให้รู้เรื่องราว
ไม่อยากให้เธอคาดเดากับเรื่องเหลวไหล
ถ้าเธอถามฉันจะบอกเองว่ารักใคร
แค่อย่าผลักไสให้ฉันไปรักใครคนอื่นก็พอ
26 มกราคม 2548 15:57 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เคยบอกตัวเองว่าอย่าอ่อนแอ
แค่คนบางคนไม่แคร์อย่าหวั่นไหว
เคยบอกตัวเองว่าอย่าคิดมากมาย
เมื่อไปกันไม่ได้ก็ต้องเลิกรา
ไม่รู้น้ำตามาจากไหน
ยิ่งเธอไม่สนใจยิ่งเจ็บหนักหนา
แค่คนเขาไม่รักแค่นี้ทำไมต้องมีน้ำตา
แต่เข้มแข็งไม่ไหวมันอ่อนล้าหมดแรง
24 มกราคม 2548 17:16 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
บางทีเธออาจยังไม่เข้าใจ
ว่าทำไมฉันต้องวุ่นวายแบบนี้
คอยโทรเชคว่าทำอะไรทุกๆนาที
ไม่ใช่อะไรก็ห่วงนะคนดีกลัวเธอเป็นอะไร
คนรักฉันมีเธอแค่คนเดียว
หากไม่มีเธอให้แลเหลียวฉันจะไปห่วงคนไหน
ถ้าไม่รักขนาดนี้แล้วจะแคร์ทำไม
นี่เหตุผลง่ายๆที่อยากบอกกัน
ไม่ใช่ว่าอยากจุ้นจ้านกับชีวิตเธอ
แค่อยากดูแลเสมอก็แค่นั้น
ถ้าไม่รักถ้าเธอไม่ใช่คนสำคัญ
ฉันจะยอมเหนื่อยใจทุกวัน..เพื่ออะไร
วันนี้พอก่อนนะ แล้วจะมาแต่งใหม่จ้า :-)
24 มกราคม 2548 17:04 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจไม่เคยบอกรักให้เธอรู้
อาจดูเจ้าชู้ที่ชอบใครง่ายแบบนั้น
แต่คนเดียวที่รักและเป็นคนสำคัญ
คือเธอเท่านั้นที่หัวใจฉันจับจอง
ไม่ใช่คนพูดหวานนี่นะคนดี
แต่รักเธอคนนี้คนเดียวไม่มีสอง
อาจเกเราเจอคนหน้าตาดีก็เหล่มอง
แต่รับรองหัวใจทุกห้องเป็นของเธอ
ความรักไม่ต้องบอกได้ไหม
เธอสังเกตง่ายๆกับความจริงใจที่มีให้เสมอ
ความห่วงใยคือตัวแทนฉันที่บอกรักเธอ
อย่าให้พูดว่ารักเลยนะเธอ..เขินจริงๆ
24 มกราคม 2548 16:40 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่อยากยอมรับความจริงที่เป็น
สิ่งที่เห็นก็รู้ว่าเจ็บแค่ไหน
ไม่อยากรับรู้กับการที่เธอหมดเยื่อใย
ต้องแสดงเหมือนไม่มีอะไรต่อหน้ากัน
ทั้งๆที่รู้ว่าเธอไม่เคยมีใจ
ยังคิดไปเองตั้งมากมายใฝ่ฝัน
ความจริงที่ปวดร้าวไม่อยากยอมรับมัน
ขออยู่กับความฝัน..กับภาพเลือนลางว่ามีเธอ