8 เมษายน 2548 16:45 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
1ฉันรู้ไม่มีสิทธ์อะไร
แค่คนที่เธอไม่เคยใส่ใจไม่ห่วงหา
เป็นคนแก้เหงาเวลาเขาไม่มา
เป็นคนที่เธอไม่ปราถนาที่จะมาให้ความสนใจ
ผิดไหมที่ฉันไม่อาจลืมเธอ
ผิดไหมที่ห่วงใยเสมอแม้นานแค่ไหน
ผิดเหรอที่รักคนที่เขาไม่สนใจ
และผิดไหม..ที่รักเอเกินไปเท่านั้นเอง
4 เมษายน 2548 17:52 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อยู่คนเดียวมันเหงา..เข้าใจ
อยู่ไปก็รบไปรักไปแบบนี้
จากวันที่เธอไม่อยู่ก็คิดถึงนะคนดี
ไม่มีสิ่งไหนเป็นวิธีที่ดีให้ลืมเธอ
คำถามที่บางครั้งไม่ค่อยเข้าใจ
ว่าทำไมฉันยังทนไหวทั้งที่เธอก็ร้ายเสมอ
ฉันเองบางทีก็เป็นนางมารร้ายของเธอ
แต่เรายังห่วงใยกันเสมอที่ผ่านมา
เพราะวันนี้ที่เรามีเรา
เคยแอบเหงาจนหัวใจมันอ่อนล้า
ขอบคุณเธอที่ยังรักทุกเวลา
ทุกวันของฉันมีค่า....เพราะทุกเวลา..มีเธอ
อาจไม่ค่อยคล้องนะจ๊ะ แบบว่ากลอนกับเพลงพาไปอ่ะ อิอิ
4 เมษายน 2548 17:44 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จะให้ฉันทำอย่างไรได้
ทนไม่ไหววันนี้หัวใจมันอ่อนล้า
ไม่มีแรงบังคับน้ำใสๆไม่ให้ไหลจากสองตา
เมื่อวันเวลาพาคนให้เปลี่ยนใจ
มีตัวเลือกที่ดีให้กันหรือเปล่า
เธอมีทางออกไม่ให้ฉันปวดร้าวได้ไหม
เมื่อคนที่เคยฝากรักถึงเวลาหมดเยื่อใย
เธอจะห้ามไม่ให้เสียใจอย่างไร....บอกฉันที
เจ็บร้าวจนหัวใจมันปวดลึก
หยุดไม่ได้กับความรู้สึกที่ช้ำแบบนี้
ทำกันได้ลงนะคนเคยรักที่คิดว่าดี
ต้องใช้เวลาเจ็บปวดที่เหลือที่มี..ปลอบใจตัวเอง
ฮือๆๆๆๆๆๆๆ
4 เมษายน 2548 17:33 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ผิดไหมที่ฉันยังคิดถึงเขา
กลัวความรักของเราบั่นทอนไปกว่านี้
ไม่อาจไม่คับหัวใจให้ลืมเขาสักที
รู้ว่ามันไม่ดีและรู้สึกผิดกับเธอ
คนข้างๆที่ยังคงเอาใจใส่
มีเธอใกล้คอยห่วงใยสม่ำเสมอ
แต่ใจไม่รักดีกลับคิดถึงใครคนนั้นมากกว่าเธอ
ขอโทษนะที่ฉันเผลอ....ไม่อาจลืมคนเก่า
ที่เป็นเงาในใจ
3 เมษายน 2548 09:13 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
บางทีเธอเห็นมุมไม่ดีของฉัน
เอาแต่ใจก็เท่านั้นทำตัวมีปัญหา
มุมที่ไม่น่สาชื่นชมไม่อยู่ในสายตา
กลัวว่าเธอจะระอากันเหลือเกินคนดี
ไม่ได้อยากที่จะทำตัวร้าย
แต่ก็แก้ไม่หายกับนิสัยแบบนี้
ไม่อยากหึงหวงแต่ก็ห่วงเธอทุกที
กลัวเธอไปเจอคนที่ดี
แล้วไม่รักฉันคนนี้....แล้วจทำยังไง