8 มกราคม 2549 11:07 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เป็นเพียงเสียงที่เธอไม่ได้ยิน
อาจเป็นแค่ก้อนหินที่ไม่มีความหมาย
ได้แค่ห่วงอยู่ห่างๆอย่างเดียวดาย
ทำดีเท่าไรไม่เคยมีความหมายใยสายตา
อยากจะถามว่าฉันมีค่าแค่ไหน
เคยสักนิดบ้างไหมที่เธอจะห่วงหา
อาจเป็นเพียงอากาศที่พัดผ่านไปมา
ไม่มีค่าในสายตาในหัวใจ
อาจดูเหมือนเป็นคนดื้อรั้น
เขาไม่สนใจกันไม่เข้าใขใช่ไหม
หัวใจที่มันรักเธอไม่รู้จะห้ามยังไง
ถึงจะเจ็บที่เธอไม่มีใจ....ฉันก็ยอม
-----------------------------------------------------------------------------------------
ป.ล. อยากให้คนหน้าตี๋คนนั้นมาอ่านซะหน่อย
8 มกราคม 2549 10:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อย่าไปเสียน้ำตาให้คนไม่จริงใจ
จะร้องไห้ทำไมนักหนา
เสียใจเท่าไรเขาก็ไม่กลับมา
ปลอบใจตัวเองไว้นะเข้มแข็งซะที
เขาก็แค่คนหนึงซึ่งทิ้งไป
จะเสียดายทำไมกับผู้ชายพรรค์นี้
กลับมารักดูแลตัวเองให้หายดี
แล้วต่อเติมชีวิตที่เหลือจากนี้....ให้มันเต็ม
8 มกราคม 2549 10:49 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เมื่อคนมาแทนที่หน้าที่ฉัน
คนเคยรักหมดความสำคัญเมื่อมีเขา
มีคนใหม่ก็จบกันวันของเรา
เธอมีเขาลืมฉันที่รักกันมา
กลายเป็นได้แค่เพียงคนรักเก่า
อยู่คนเดียวเหงาๆรอเธอมาหา
เป้นอดีตคนรู้จักที่เธอไม่อยากพูดจา
เจ็บจนมีน้ำตา.....ทรมานหัวใจ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
อาจไม่เพราะ แต่อยากให้ใครคนึงได้อ่านและรับรู้
8 มกราคม 2549 08:08 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เก็บคำว่ารักของเธอไว้ก่อน
ต้องการฉันแน่นอนจริงๆไหม
อย่ารักเพราะเธอเหงาไม่มีใคร
ถามหัวใจตัวเองก่อนดีๆ
ยังไมสายที่เราจะรักกัน
ถ้าเธอแน่ใจว่าต้องการฉันคนนี้
ค่อยมาแสดงออกบอกรักอีกที
ฉันเองก็จะเก็บใจดวงนี้...ไว้รอเธอ
8 มกราคม 2549 08:06 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันเคยผ่านชีวิตที่โดดเดี่ยว
ไม่มีใครแลเหลียวอย่างคนไหน
ยามท้อไม่มีแม้สักคนปลอบใจ
ความเหงาเป็นอย่างไรฉันรู้ดี
จนมาพบกับเธอในปัจจุบัน
เข้าใจความรักความผูกพันก็วันี้
เพิ่งรู้สึกว่าการมีใครสักคนเป็นสิ่งดี
คงไม่เดียวดายแล้วต่อจากนี้...เมื่อมีเธอ