16 ตุลาคม 2549 17:53 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉัน. ยังไม่ชินกับความห่างไกล
คิด..ไปมากมายว่าเธอสบายดีหรือเปล่า
ถึง..ตอนนี้ยังไม่มีวันเวลาของเรา
เธอ..จะรุ้หรือเปล่าว่ามีคนคอยห่วงใย
เธอ..สบายดีนะคนดี
คิด..ถึงคนที่อยุ่ทางนี้บ้างไหม
ถึง..ระยะทางจะเพิ่มความอ้างว้างให้ใจ
ฉัน..ก็ยังมีใจเช่นเดิม
16 ตุลาคม 2549 17:42 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
รอวันเวลาที่เธอจะลืมเขา
คนรักคนเก่าที่เธอยังเก็บไว้
แล้วคนคนนี้ต้องรอนานเท่าไร
เธอจึงจะเปิดใจให้แทนที่เขาข้างในสักที
ฉันเจ็บเธอรู้ไหม
ที่ต้องเห็นเธอยังรักใครอยู่แบบนี้
คนเก่าก็ไม่ลืมแล้วคนใหม่จะทำยังไงดี
อยู่ใกล้เธอทุกทีแต่รุ้สึกว่ารักนี้ยิ่งไกล
จะมีวันนั้นหรือเปล่า
วันที่เธอลืมเขาแล้วมองคนใกล้ๆ
ตัดใจจากเขาและรักฉันได้หมดใจ
ต้องรออีกนานไหม..บอกฉันที
15 ตุลาคม 2549 13:05 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ถึงเวลาที่ควรตัดสินใจ
จะเลือกเขาก็ทิ้งฉันไปอย่าทำเฉย
อย่าจับปลาสองมือมันไม่ดีเลย
มีแต่คนเจ็บเพราะความชาเฉยและความสองใจ
ฉันก็บอมแบ่งเธอได้เหมือนกัน
เมื่อเธอยอมแบ่งใจนั้นไม่มีฉันคนเดียวไม่ใช่
จะเลือกเขาเลือกฉันต้องเลือกไป
อย่ามาคาราคาซังไว้...มันไม่ดี
ถ้าเลือกฉันก็อย่าคิดถึงเขา
ขอให้มีแค่เราทำได้ไหมเท่านี้
ถ้ายังอาลัยเขาก็ทิ้งฉันไปซะที
ไม่ชอบคนโลเลแบบนี้..
ฉันไม่ใช้คนรักร่วมกับใคร
15 ตุลาคม 2549 12:43 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
อาจไม่เคยแสดงออกว่าห่วงใย
แต่ลึกๆข้างในเรารู้ใจกันเสมอ
อาจไม่ใช่ทุกวันที่ต้องพบเจอ
แต่ความคิดถึงจะส่งเปถึงธอในทุกที
เราอาจไม่เหมือนคู่ของใคร
เป็นเพื่อนกันใช่ไหมหรือมากกว่านี้
ความสัมพันธืมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่คนรักที่เรามี
คบหากันแบบนี้ไม่วุ่นวายอะไร
แค่นั่งมองฟ้าผืนเดียวกัน
นั่งนับดาวร้อยพันด้วยกันก็สุขสดใส
ไม่จำเป็นว่าเราต้องคบกันแบบใด
แค่ที่ผ่านมาและตลอดไปมีเธอใกล้ๆ..ก็พอ
13 ตุลาคม 2549 18:21 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เขาไม่อยู่แล้วเข้าใจไหม
เสียใจทำไมเข้มแข็งดีกว่า
เขาก็แค่ใครคนหนึ่งที่ทำเรามีน้ำตา
จะมัวฟูมฟายกับเรื่องที่ผ่านมาทำไม
เขาทิ้งความรักเธอไม่ไยดี
ร้องไห้อีกสีกทีแล้วหยุดได้ไหม
เขาไม่อยู่ขอให้เธอเข้าใจ
น้ำตาที่รินไหลใหหายไปกับวันวาน
อย่าเอาน้ำตากลับบ้านเลย
กลับมาหาคนที่เธอคุ้นเคยก็คือฉัน
จะอยุ่ปลอบใจในวันที่ร้าวราน
และจะพาเธอกลับบ้านโดยไม่มีน้ำตา
แบบว่าชอบเพลงนี้กลอนเลยพาไปอิอิ