7 มกราคม 2550 08:40 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หันหน้าคุยกันดีไหม
เปิดใจว่าทำไมเราเปลี่ยนไปกันแบบนี้
เพราะห่างเหินเลยทำให้ไม่ไยดี
ต่างคนไม่แคร์กันแบบนี้ไม่มีใครสุขใจ
เก็บไปทบทวนสักพัก
ตอนนี้ความรักของเรายังเหมือนเดิมไหม
ถ้าอิ่มตัวก็ต้องจบต่างคนต่างไป
ฝืนว่ารักกันทำไม...ไม่มีใครมีความสุขเลย
4 มกราคม 2550 18:33 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
จะส่งผ่านความรักข้ามขอบฟ้า
เผื่อบางทีคนไกลจะรุ้ว่ายังมีใครรอยู่ตรงนี้
คนอีกซีกฟ้าคิดถึงเธอนะคนดี
ความรักส่งไปทุกที่หวังว่าเธอได้รับมัน
..................................................................
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
หรือลืมคนเก่าเพราะมีใครทำให้ไหวหวั่น
มีใครดูแลชิดใกล้จนไม่นึกถึงกัน
ถ้าเป็นแบบนั้นฉันคงทรมานหัวใจ
...................................................................
ส่งข่าวมาหากันถ้าเธอยังเหมือนเดิม
ฉันเองจะยังเพิ่มความคิดถึงส่งให้
แต่จะขอกลับคืนถ้าเธอนั้นมีใคร
และจะยอมตัดใจถ้าคนไกล.....ไม่เหมือนเดิม
4 มกราคม 2550 14:18 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ยังเก็บเธอไว้ในความทรงจำเก่าๆ
แม้วันนี้ไม่มีเราอยุ่เคียงชิดใกล้
เธอยังงดงามเสมอในส่วนลึกของใจ
แม้ตอนนี้คนข้างๆกายจะเปลี่ยนไปก็ตามที
ฉันรุ้ว่าผิดต่อเขา
ที่ยังคิดถึงเรื่องราวระหว่างเราสองคนี้
ยังคิดถึงเธอทั้งๆที่เขาก็แสนดี
แต่จะห้ามใจตัวเองน่ะสิ่มันไม่ง่ายเลย
กาลเวลาคงพอให้ทำใจ
และคงไม่นานเท่าไรที่จะลืมเธอไปจะเมินเฉย
ขอเวลาเขาคนของฉันกับการลืมวันที่ผ่านเลย
ขอเวลาเธออดีตคนคุ้นเคย....ในการลบลืม
3 มกราคม 2550 18:14 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่ได้คิดถึงตลอดเวลา
แค่เพียงหลับตาและลืมตาเท่านั้น
ไม่ได้คิดถึงเธอทุกวัน
แค่ฝนตกแดดออกเท่านั้นที่คิดถึงเธอ
..............................................................
ไม่ได้ห่วงอะไรมากมาย
แค่ทุกเช้าต้องส่งความห่วงใยมาให้เสมอ
ไม่ได้พิเศษอะไรหรอกนะที่คิดกับเธอ
แค่ทุกวันอยากเจออยากพบมากกว่าใคร
......................................................................
เธอไม่ได้สำคัญ
แต่ทุกวันอยากมีเธอเคียงใกล้
เป็นคนแบบนี้ปากไม่ตรงกับใจ
อยากบอกรักเธอไป..แต่ปากไม่ยอมพูดไป..สักที
3 มกราคม 2550 13:48 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ผ่านพ้นไปอีกปี
แต่คนคนนี้ยังคงเงียบเหงา
ปีที่ผ่านยังไม่ลืมเรื่องของเรา
นานแค่ไหนจะลืมเรื่องราวที่เศร้าที่ผ่านมา
ต้องนอนร้องไห้ในคืนข้ามปี
ต้องอยู่คนเดียวไม่มีเธอตรงนี้มันเหว่ว้า
คืนพิเศษไม่มีคนพิเศษซับน้ำตา
ฉันต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน...ให้ลืมเธอ