25 กุมภาพันธ์ 2550 09:17 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
แต่ก่อนนั้นเคยเชื่อในรักแท้
ไม่มีใครสักคนมาดูแลในยามอ่อนไหว
กี่ครั้งที่รักคนอื่นอย่างจริงใจ
ผลตอบแทนที่ได้ไม่มีความจริงจังกลับมา
แต่วันนี้ที่เราได้รักกัน
เธอทำให้ความไหวหวั่นในวันวานที่เคยอ่อนล้า
มีเธอคลายเหงาเป็นคนเคียงข้างในวันปวดร้าวมีน้ำตา
มีเธอคนดีคอยห่วงหาและห่วงใย
มันเป็นพรหมลิขิตหรือเปล่า
ผู้คนมากมายแต่เรายังพบและมารักกันได้
เรื่องมหัศจรรย์ที่เราสองคนจะใจตรงใจ
เธอเชื่อไหมว่าฟ้าส่งเราให้...มาคู่กัน
22 กุมภาพันธ์ 2550 18:11 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
สายตามองมาที่ไม่คุ้น
เมื่อไรในสายตาคุณจะเป็นฉันคนนี้
อีกนานไหมที่จะมองว่าฉันดี
พอสำหรับหัวใจคุณที่มีจะรักกัน
เมื่อไรที่ฉันจะดีพอ
สิ่งเดียวที่อยากขอคือความรักจากคุณนั้น
สักนิดมีไหมหัวใจจะให้กัน
รักคุณนะรักมานานไม่เคยมองใคร
ฉันอาจจะดีไม่พอ
แต่ไม่เคยร้องขอแค่หวั่นไหว
ความจริงที่ปวดร้าวที่คุณมีเขาในใจ
ไม่ใช่เพราะฉันดีเกินไป
....แต่เพราะดีไม่พอ...
22 กุมภาพันธ์ 2550 18:01 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ขอบคุณนะที่รัก
ที่ยังส่งข่าวมาทายทักให้คลายเหว่ว้า
ขอบคุณที่เธอยังส่งความคิดถึงลอยมา
ขอบใจที่ทุกเวลาเธอยังห่วงใย
นับวันเวลานาที
ที่เธอจะกลับมาตรงนี้จำได้ไหม
ทุกเวลาของความคิดถึงใครคนหนึ่งยังห่วงใย
ส่งหัวใจไปให้เธออยู่ทุกวัน
ห่างกันแค่เพียงฟ้ากว้าง
แต่ความอ้างว้างไม่เคยเกิดกับฉัน
ความคิดถึงของคนดียังส่งมาทุกวัน
คนทางนี้ก็เช่นกันทุกๆวัน....คิดถึงเธอ
22 กุมภาพันธ์ 2550 15:07 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ค่ำคืนนี้
คนไกลที่แสนดีเธอคิดถึงกันบ้างไหม
หลับหรือยังที่รักหรือนั่งมองดาวกับใคร
คนทางนี้ส่งความรักลอยไปได้รับหรือยัง
ก่อนหลับตา
ส่งใจมาหาฉันบ้างนะ..สักครั้ง
หากไม่รบกวนช่วยโทรมายังอยากฟัง
นั่งมองดาวคิดถึงความหลังเมื่อครั้งยังมีเรา
ไกลกันเหลือเกินคนดี
ที่เดิมตรงนี้ไม่มีเธอมันเงียบเหงา
คืนที่เดียวดายยังแอบร้องไห้เบาเบา
คิดถึงเหลือเกินได้ยินหรือเปล่า....ฉันคิดถึงเธอ
22 กุมภาพันธ์ 2550 14:55 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ไม่อ่อนหวานไม่เคยเอาใจ
เปลี่ยนไม่ไหวกุลสตรีแบบนั้น
แลกกันได้ไหมเปลี่ยนเป็นรักเธอทุกวัน
อาการอ่อนหวานสำหรับฉันมันฝืนใจ
............................................................
ฉันเปลี่ยนไม่ได้หรอกคนดี
เหมือนหัวใจดวงนี้ที่ไม่เปลี่ยนไปรักคนไหน
มีแต่เธอกลิ่นของความรักมันโอบล้อมใจ
เปลี่ยนตัวเองไม่ได้
ความรักที่ให้เอไปก็ไม่เปลี่ยนเหมือนกัน