18 เมษายน 2550 08:50 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
แวะมาทักทานคนรู้จัก
เพื่อนทั้งหลายที่รักสบายดีไหม
สงกรานตืที่ผ่านมาไปเที่ยวกับใคร
สาดน้ำเย็นใจใช่ไหมคนดี
ส่วนฉันนอนเล่นที่บ้าน
อากาศร้อนเลยกินๆนอนๆอย่างนี้
กลับมาแล้วเลยมาทักทายเพื่อนที่แสนดี
อ่านแล้วโปรดตอบฉันทีด้วยบทกลอนที่ดีเช่นกัน
ใครเข้ามาอ่านโปรดตอบเป้นกลอนนะจะ
55
11 เมษายน 2550 14:34 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ดูเหมือนฉันเป็นผู้หญิงง่ายใช่ไหม
ที่ทุ่มเทกายใจให้เธอขนาดนี้
จะมองยังไงก็ตามก็โปรดเข้าใจนะคนดี
ที่เธอว่าง่ายอย่างนี้ไม่เคยเกิดกับใคร
ความรู้สึกนี้มันมีเฉพาะกับคนที่รัก
ยิ่งรักมากก็ห่วงมากเธอรุ้ไหม
อาจจะดูไม่รักตัวเองและง่ายเกินไป
แต่เพราะเธอฉันถึงยอมให้รู้ไหมคนดี
สำหรับฉันความรักมันยิ่งใหญ่
และอะไรก็ยอมให้ถ้าเป็นเธอคนนี้
ง่ายสำหรับเธอแต่ไม่ง่ายกับใครบอกให้รู้อีกที
ที่เป็นไปตอนนี้เพราะเธอคนดี..คนเดียว
11 เมษายน 2550 08:37 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ท่ามกลางผู้คนมากมาย
ใครคนหนึ่งยังมีเยื่อใยมองมาที่ฉัน
ท่ามกลางผู้คนหลากหลายที่พบกัน
ใครคนนั้นกลับเจอฉันและมีรักจริง
ขอบคุณที่เลือกฉัน
ขอบคุณที่ต้องการให้ฉันเป็นทุกสิ่ง
ขอบคุณที่เธอมีรักให้จากใจจริง
ทำให้ชีวิตเหงาๆของผู้หญิงคนนี้ได้มีใคร
พอแล้วกับการเดินทางที่อ่อนล้า
วันนี้มีที่พักและซับน้ำตาในวันหวั่นไหว
หยุดกับความรักของผู้ชายคนนี้ที่มีใจ
ขอบคุณที่มาเติมรักที่ขาดหายให้รู้ว่าเจ้าชายมีจริง
11 เมษายน 2550 08:22 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ขอโทษที่ไม่อาจรับความรุ้สึกนั้น
รุ้ว่าเธอมีใจรักกันแต่ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยหวั่นไหว
ทั้งๆที่เธอให้ความห่วงหาและห่วงใย
ฉันเองยังไม่สนใจกลับกลายว่ามองข้ามกัน
ขอโทษที่วันนั้นไม่ยอมเปิดใจ
วันนี้สายไปไหมกับความรุ้สึกของฉัน
เธอยังต้องการหรือเปล่าหัวใจคนนี้ที่เธอว่ารักกัน
มีใครมาแทนที่ฉันหรือยังรักกันไม่เปลี่ยนไป
ขอโทษที่รู้ตัวช้า
ไม่เคยรู้เลยว่าเธอมีค่าแค่ไหน
เพิ่งรู้ว่ารักก็วันนี้ไม่มีเธอใกล้ๆใจ
ยังไม่สายมใช่ไหมถ้าจะบอกเธอไป..รักเธอเหมือนกัน
บางทีการที่เรารู้ตัวว่ารุ้สึกดีกับใครสักคน ควรบอกเขาให้รู้
ดีกว่าปล่อยไปเฉยๆแบบนี้
เศร้าค่ะT__T
10 เมษายน 2550 16:57 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
งอนใจน้อยเป็นที่หนึ่ง
ฉันขี้หึง ตอนเห็นเธออยู่กับเขา
ร้องไห้เมื่อเธอขัดใจ จนต้องทะเลาะกันทุกคราว
เป็นเพียงผู้หญิงงี่เง่า..ที่อยากให้เธอใส่ใจ
ฉันห่วงเวลาที่เราไกลกัน
กลัวเธอเปลี่ยนใจจากฉัน กลัวมีใครทำให้เธอหวั่นไหว
แอบรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่โทรหา แต่ไม่ค่อยมีเรื่องราวใด
ที่จะพูดจากันมากมาย..เหมือนอย่างที่เคยเป็น
ฉันหวงอยากบอกให้รู้
กลัวเธอจะแอบซ่อนใครอยู่ เพราะฉันเอาใจใครไม่เก่ง
พยายามทำตัวเป็นคนรักที่ดี ให้มากกว่าที่เคยเป็น
แต่เธอก็กลับทำตัวชาเย็น ทำเหมือนไม่เห็นไม่รู้อะไร
ฉันหึงเพราะฉันรักเธอ
หลายหลากเหตุการณ์ที่พบเจอ มันทำให้ฉันต้องหวั่นไหว
กลัวใครคนอื่นจะเข้ามา แล้วทำให้เธอเกิดความประทับใจ
จนลืมความรักมากมาย..ที่เรานั้นมีให้กัน
ห่วง หวง หึง ดื้อดึงเพราะรักเธอ
เหตุผลซึ่งไร้ค่าอยู่เสมอ เพราะเธอไม่เคยเข้าใจฉัน
ที่น้อยใจไม่ใช่เรียกร้อง แค่อยากให้เธอเข้าใจความรู้สึกที่ให้กัน
ที่เอ่ยคำว่ารักไม่ได้อยากผูดมัดอะไรทั้งนั้น........
แต่คือความรู้สึกจากฉันที่เป็นเรื่องจริง
อ่านแล้วชอบเลยเอามาให้อ่านกันค่ะจากเวป
whenifallinlove.net ค่ะ