26 เมษายน 2550 09:16 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ดึกแล้วข่มตานอนแต่หัวใจรุมเร้า
ความทรงจำสีจางยังบางเบาไม่เลือนหาย
จากวันที่เธอไม่อยู่ฉันเองก็เหงาใจ
ตั้งแต่วันนั้นที่เราห่างไปเพราะไม่เข้าใจกัน
---------------------------------------------------
ท่ามกลางความอ้างว้างที่ฉันมี
แค่ได้คิดถึงเธอคนดีก็สุขใจแล้วนั่น
ทุกครั้งที่อยู่ตรงนี้ยังอธิษฐานผ่านดาวร้อยพัน
ฝากบอกเธอคนรักของฉันได้สุขใจ
--------------------------------------------------------
อาจไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่มีเธอทุกเวลาที่หายใจรู้ไหม
ฉันขอโทษกับเรื่องราวต่างๆที่ทำเราผิดใจ
กลับมาได้ไหมให้เรากลับมามีกัน..ฉันคิดถึงเธอ..
25 เมษายน 2550 17:17 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธอกอดฉันแล้วหัวใจนั้นอยู่ที่ไหน
คนในอ้อมกอดคนละคนกับคนในหัวใจใช่หรือเปล่า
ถึงเวลาแล้วใช่ไหมทางตันระหว่างรักเรา
กอดฉันแต่คิดถึงเขาทรมานนะคนดี
...........................................................................
อย่าฝืนเลยที่รัก
ฉันก็ทรมานหัวใจไม่ต่างกับเธอนี้
เจ็บนะที่เธอไม่ไยดี
เสียใจทุกทีที่รุ้ว่าเธอคิดถึงใคร
.................................................................
แต่หัวใจมันไม่เคยจำ
ยังรักแม้เธอทำให้ต้องร้องไห้
ฝืนว่าไม่รักก็ทำไม่ง่ายดาย
ต้องอยู่กับความเสียใจทั้งๆที่รู้ว่าเธอ..ไม่รักกัน
25 เมษายน 2550 14:08 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
เธออาจแปลกใจ
กับอะไรต่างๆมากมายที่ฉันทุ่มเทให้แบบนี้
ไม่ใช่กับใครที่แนจะรู้สึกดี
แค่เป็นพิเศษคำรักที่ฉันมียกให้เธอ
ไม่ได้จัดเจนเรื่องของความรักเท่าไร
แต่กับเธอฉันยอมให้ได้เสมอ
ไม่ได้ง่ายกับใครทุกคนที่ได้เจอ
ความรุ้สึก..รัก..เป็นของเธอ..คนเดียว
25 เมษายน 2550 14:02 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หรือเพราะรักเราไม่เหมือนเดิม
ความรุ้สึกดีจึงไม่มีต่อเติมกลับเลือนหาย
เพราะฉันเหนื่อยหรือเธอเองที่ปันใจ
เหตุผลเพราะอะไรที่เราอยากเลิกกัน
กลับไปทบทวนสักทีดีไหม
ว่าเราไม่รู้สึกเสียดายกับรักที่ผ่านมานั้น
ห่างกันสักหน่อยคิดทบทวนรักที่เคยให้กัน
แน่ใจว่าหมดความรู้สึกดีๆนั้นแล้วค่อยเอ่ยคำลา
เธอเองอาจมีใคร
ฉันก็อาจเเจอใครที่เขาดีกว่า
ทบทวนก่อนจากไม่อยากให้รักจบด้วยน้ำตา
แน่ใจแล้วไม่รักค่อยลา...ยังไม่สายเกิน
21 เมษายน 2550 13:32 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ปล่อยฉันไปเถอะคนดี
อย่าเอาคำว่ารักที่เธอมีมาฉุดรั้งฉันไว้
เมื่อวันนี้ความรู้สึกมันฟ้องว่าเธอหมดเยื่อใย
จะกักขังฉันไว้ทำไมปล่อยไปเจอใครสักคนที่ดี
สงสารกันเถอะคนเคยรัก
อย่าทำตัวหาญหักหวงก้างแบบนี้
เธอไม่รักกันก็ปล่อยฉันไปจากใจเธอสักที
อย่าให้จมกับอดีตที่มีให้ปวดร้าวหัวใจ
ให้เราสองต่างคนต่างเดิน
เมื่อระยะห่างทำให้เราห่างเหิน..หวั่นไหว
ยิ่งฝืนยิ่งท้อต่างคนก็เหนื่อยใจ
คำขอสุดท้ายปล่อยฉันไปสักทีได้ไหม...จากชีวิตเธอ