25 พฤษภาคม 2553 09:39 น.
ไหมไทย
สุริยาแสงอ่อนก่อนลาลับ
กระทบกับเหลี่ยมภูผาพาใจหวิว
ลมโบยโบกโยกใส่ใบไม้ปลิว
แว่วหวีดหวิววังเวงเพลงดังมา
เมื่อสิ้นแสงสุรีย์ที่สาดส่อง
ฟ้าไม่หมองมีดาวเดือนเกลื่อนเวหา
ระยิบยับสาดส่องท้องนภา
เสียงนกกาดังก้องร้องคร่ำครวญ
เสียงหรีดหริ่งเรไรก้องไพรพฤก
ยิ่งดื่นดึกเหงาใจพาให้หวน
ดุเหว่าแว่วผ่านมาพารัญจวญ
ชะครวญผ่านป่ามาแต่ไกล
ท้องนภามีดาวเดือนเป็นเพื่อนชิด
แนบสนิททั้งราตรีไม่หนีไหน
แต่ตัวเราไร้คนข้างอ้างว้างใจ
น้องอยู่ไหนอยากรู้ข่าวเจ้าคนดี
โทรไม่ติดปิดเครื่องเรื่องไรหนอ
เหตุผลพอบอกหน่อยอย่าคอยหนี
สุขสบายไข้ป่วยช่วยบอกที
รู้ไหมพี่เป็นห่วงยอดดวงใจ
ยามค่ำคืนดื่นดึกไม่นึกหลับ
คอยสดับเรื่องราวสาวรู้ไหม
คิดความหลังครั้งก่อนสะท้อนใจ
มาทำได้ลงคอหนอใจคน
วิหก......สายลม
เพื่อนสมัครเป็นสมาชิกแล้ว..แต่ไม่ได้เมล์ตอบกลับ
จึงฝากกลอนมาลงไว้ก่อนจ้า
4 พฤษภาคม 2553 09:13 น.
ไหมไทย
ช่างเป็นภาพที่งดงามมากจริง
ภาพยอดหญิงแต่งชุดสีขาวผ่อง
แจ่มกระจ่างโดดเด่นชวนให้มอง
ชุดสีขาวใฝ่ปองของใครใคร
สัญลักษณ์การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
เจ็บป่วยทรุดเสียหลักไม่ผลักไส
มิย่อท้อความลำบากมากน้ำใจ
อยู่ไกลใกล้ให้สำคัญเท่าเทียมกัน
ยึดสายกลางทางดีเพื่อชีวิต
หลักเกาะติดสันติภาพเสริมแรงฝัน
ฉาบด้วยรักเข้มข้นจนนิรันดร์
หน้าที่อันสำคัญมนุษยชน
มาเถิดมาร่วมกันสร้างความรัก
ร่วมทอถักใยรักกันสักหน
สิทธิ์ของการมีชีวิตในหมู่ชน
เพียงเริ่มต้นให้รักกันหนักนาน