12 กรกฎาคม 2551 15:51 น.
ไหมไทย
เล่นกีฬาพาสนุกสุขหรรษา
เพิ่มพลังกายาให้แข็งแกร่ง
ยาวิเศษเสกให้กายแข็งแรง
พร้อมปั้นแต่งบุคลิกให้สวยงาม
สามัคคีมีน้ำใจในการเล่น
พวกเราเป็นพี่น้องค่าล้นหลาม
แม้ต่างถิ่นที่อยู่ทุกผู้นาม
กีฬาประกาศความรักต่อกัน
เวลาว่างเลิกเรียนหมดหน้าที่
เราน้องพี่รี่ลงเล่นอย่างหุนหัน
สารพัดกีฬาสารพัน
แสนสุขสันต์ปันสุขทุกผู้คน
หญิงเล่นได้ชายเล่นดีมีค่ายิ่ง
กีฬานับเป็นสิ่งช่วยฝึกฝน
ให้รู้แพ้รู้ชนะรู้อดทน
เยาวชนคนไทยมีคุณธรรม
อนาคตเด็กไทยจะแกล้วกล้า
ใช้กีฬาเป็นสื่อชีพชื่นฉ่ำ
คุณภาพชีวิตสว่างนำ
พฤติกรรมทำดีอยู่ที่ตน
6 กรกฎาคม 2551 09:11 น.
ไหมไทย
ความรู้สึกดีดีที่เรียกว่ารัก
เริ่มฟูมฟักนับพบคบเป็นเพื่อน
นานนับวันเลื่อนผ่านกาลเป็นเดือน
จิตเย้าเยือนเพื่อนรักกว่าใครใคร
ต่างคนต่างปรับเปลี่ยนบางแง่มุม
เพื่อโอบอุ้มสัมผัสรักยิ่งใหญ่
มองหาเหตแห่งทุกข์ทิ้งออกไป
และทำใจให้ชื่นทุกคืนวัน
ในทุกวันนั้นต่างเริ่มเรียนรู้
เริ่มจากการเล่าสู่ถึงความฝัน
เก็บเกี่ยวก้อยเคียงคู่ไปด้วยกัน
ร่วมแบ่งปันเติมฝันระหว่างเรา
แม้เส้นทางเป้าหมายอาจแปรผัน
เหมือนจะหันสร้างปัญหาพาอับเฉา
ความรักนั้นบอกให้ใจอย่าเบา
แล้วนำเอาความสุขมาทดแทน
ความรักคือสิ่งที่ดีที่สุด
เปรียบประดุจมณีน่าหวงแหน
เปลี่ยนชีวิตของเราเอาใจเป็นแกน
ความรักแสนวิเศามหัศจรรย์
31 พฤษภาคม 2551 11:50 น.
ไหมไทย
มองต้นไม้เป็นต้นไม้ได้เรียนรู้
พฤกษชาติเป็นครูของเราได้
ทั้งลำต้นก้านกิ่งถึงโคนใบ
ทั้งแก่นในให้เห็นเป็นสัจธรรม
มองต้นไม้ผลิบานแย้มดอกผล
ยามล่วงหล่นลงดินไม่ถลำ
เป็นต้นไม้ต้นใหม่ให้จดจำ
เหมือนดังคำพังเพยเคยกล่าวมา
เป็นลูกไม้ล่วงหล่นไม่ไกลต้น
เหมือนดั่งคนเชื้อชาติสื่อภาษา
เป็นพี่น้องสืบทอดชีววิทยา
ยืนยันว่าคนเราเผ่าเดียวกัน
19 พฤษภาคม 2551 15:54 น.
ไหมไทย
เหนื่อยกับรักที่มักทำให้เจ็บ
อยากจะเก็บหัวใจให้หยุดนิ่ง
เพื่อนหยุดรอกับคนใช่จริงจริง
คนมีสิ่งเหมือนกันนั้นคือหัวใจ
คนที่มีหัวใจเหมือนเหมือนกัน
ขอคนนั้นเป็นเธอจะได้ไหม
หัวใจฉันนั้นพร้อมเดินต่อไป
ขอเพียงให้เป็นเธอเฝ้าชื่นชม
แม้ปลายทางอาจไม่ได้ดังหวัง
สิ่งที่ตั้งใจหมายต้องขื่นขม
หัวใจบอกยอมทุกสิ่งไม่กลัวตรม
ขอเพียงสมรักมั่นไปทุกวัน
ที่ผ่านมาน้ำตาอาบสองแก้ม
คอยแต่งแต้มหน้าหมองความโศกศัลย์
ด้วยกับสิ่งคล้ายรักเข้าผุกพัน
ต้องกางกั้นคั่นใจได้แต่รอ
14 พฤษภาคม 2551 22:37 น.
ไหมไทย
ธรรมชาติอันยิ่งใหญ่
สอนคนให้เข้าใจพื้นภูมิหลัง
กาลเวลาเคลื่อนคล้อยคอยระวัง
ธรรมชาติบ้าคลั่งนั้นเพราะใคร
การกระทำที่ฝืนธรรมชาติ
จิตหมายมาดผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่
แต่สายตาไม่มองให้ยาวไกล
ส่งผลให้มนุษย์ต้องล้มตาย
ธรรมชาติเป็นสิ่งเข้าใจได้
เอาใจใส่ให้ดีมีความหมาย
ทะนุบำรุงอยู่ไม่เว้นวาย
ถึงบั้นปลายสิ่งร้ายไม่กลืนกิน
ถึงเวลาทุกคนทั่วทั้งโลก
ชำระความโสโครกออกให้สิ้น
หันมาช่วยพิทักษ์รักษ์แผ่นดิน
เพื่อสร้างถิ่นอาศัยให้งดงาม