7 กันยายน 2551 12:40 น.
ไหมไทย
ทุกเม็ดฝนหล่นร่วงจากฟากฟ้า
จะนำพาความรักฝากไปให้
ถึงคนรักที่อยู่ ณ แดนไกล
ความห่วงใยให้เธอทุกเวลา
ทุกเม็ดฝนหล่นใส่ให้เปียกชุ่ม
เจือความรักครอบคลุมเสน่หา
เป็นความรักภักดียอดชีวา
ปรารถนาเสริมสุขชุบชีวี
อย่ารังเกียจหยาดฝนหล่นเร้ารุก
เม็ดฝนช่วยปลอบปลุกทุกพื้นที่
เป็นความรักแผ่นดินและนที
ท้องฟ้ามีความคิดถึงให้ทุกคน
ทุกเม็ดฝนร่วงรินยินถนัด
กระทบพื้นดังชัดทุกแห่งหน
มีความหมายพืชสวนของปวงชน
ทุกเม็ดฝนหล่นมาตามกลกาล
18 สิงหาคม 2551 22:20 น.
ไหมไทย
เธอรู้ไหมมีบางสิ่งในใจฉัน
อยากบอกกันให้เธอรับรู้เอาไว้
ว่ามีคำพูดบางคำจากหัวใจ
เธอรู้ไหมว่าฉันแอบรักเธอ
เธอรู้ไหมมีอะไรในใจฉัน
อยากบอกว่ารักกันมั่นเสมอ
ที่พูดไปไม่ใช่หลับละเมอ
แต่คนนี้รักเธอ...ทุกลมหายใจ
เธอรู้ไหมใจฉันหวังแนบชิด
หักห้ามจิตทุกคราวยามหวั่นไหว
ได้แต่มองฟากฟ้าคิดถึงคนไกล
แค่หวังได้พบเจอเธอมาเยือน
เธอรู้ไหมใจอยากบอกถึงความนัย
ว่าหัวใจยอมรับนับเกินเพื่อน
แต่ต้องตอบตอกย้ำพร่ำเฝ้าเตือน
ให้ลืมเลือนเหมือนดั่งฝันเกินเป็นจริง
11 สิงหาคม 2551 11:46 น.
ไหมไทย
คนทุกคนปรารถนาให้คนรัก
คอยฟูมฟักรักตนอย่างล้นเหลือ
แต่ไม่คิดรักคนที่คอยจุนเจือ
และทำทุกอย่างเพื่อได้รักมา
คนทุกคนไม่ต้องการให้ใครชัง
ล้วนแต่หวังคนรักฝันใฝ่หา
กลับลืมตนชังคนทั้งโลกา
คิดแต่ปรารถนารักเรืองรอง
คนทุกคนใฝ่ฝันถึงความสุข
จะวิ่งหนีความทุกข์ที่หม่นหมอง
ไขว้คว้าสุขเป็นเงาเพียงเฝ้ามอง
หลงจดจ้องปองสุขฝันเป็นจริง
คนทุกคนล้วนเกลียดความเท็จปด
แต่ใจตนคิดคดปดทุกสิ่ง
คนอื่นพูดโกหกต้องท้วงติง
แต่ทำนิ่งกลบเกลื่อนเมือตนทำ
คนทุกคนเกลียดกลัวกับความตาย
ทั้งที่ชนทั้งหลายต้องตอกย้ำ
เมื่อความตายคือความจริงต้องจดจำ
คือหลักธรรมเที่ยงแท้นิรันดร
9 สิงหาคม 2551 10:23 น.
ไหมไทย
ฟังเสียงหัวใจฉันบ้างสิคนดี
ความรู้สึกดีมีให้กันครั้งเก่า
เคยสนิทชิดชอบกันมานานเนา
ใยใจเบาเชื่อคำคนอื่นลวง
โปรดถามมาหากว่าคับข้องใจ
คำตอบฉันมีให้ไม่มีหวง
ฉันทำผิดสิ่งใดให้ช้ำทรวง
อย่าปล่อยให้ลุล่วงช่วยแก้ความ
วันเวลาล่วงผ่านมานานนับ
ใจยังยับหมองหม่นค้นคำถาม
คิดวิเคราะห์ถึงเหตุเฝ้าติดตาม
รู้เพียงห้ามใจตนต้องเฝ้ารอ
แม้มิได้พูดจามาทายทัก
ยังคงรักศรัทธาอยู่เสมอ
แม้มิได้ประสบพบเจอะเจอ
ยังคงเป็นเพื่อนเกลอตลอดไป
29 กรกฎาคม 2551 14:04 น.
ไหมไทย
สลดใจในสิ่งที่พบเห็น
โลกมองเป็นคนไทยใจโหดร้าย
วางแผนบุกห่ำหั่นกันถึงตาย
สนองคุณเจ้านายผู้บัญชา
คิดถึงใจพ่อหลวงกันไหมหนอ
น้ำตาคลอกี่หยดรดใบหน้า
เมือความรักสามัคคีปวงประชา
เกิดลดค่าจางหายเพราะเหตุใด
ความอยากได้อยากมีของชีวิต
ลืมถูกผิดคิดมุ่งความยิ่งใหญ่
ใช้อำนาจเงินตราทุกคราไป
เพียงหวังได้ในสิ่งที่หมายปอง
บทสรุปชีวิตตอนบั้นปลาย
เมือความตายมาเยือนชีพลอยล่อง
บาปและบุญเคยทำเหมือนจำจอง
ตอบสนองต้องรับกับโทษทัณฑ์