22 กันยายน 2550 15:08 น.
ไหมไทย
ลึกลงไปในเรือนร่างที่ว่างเปล่า
แม้ไร้เงาอาภรณ์เข้าห่อหุ้ม
เป็นร่างกายเปลือยเปล่าทุกซอกมุม
มีเส้นบางขีดคลุมกั้นเจตนา
ความเปลือยเปล่าเปล่าเปลือยของชีวิต
ลองพินิตคิดตรองผองปัญหา
เป็นภาวะว่างเปล่าจิตวิญญา
เป็นที่มาความไม่เที่ยงไร้ตัวตน
เปรียบเสมือนกระจกเงาสะท้อนภาพ
ให้รับทราบสัจธรรมหลักเหตผล
พึงสลัดหัดปล่อยวางสาธุชน
จิตเปี่ยมล้นเมตตาเป็นอาจิณ
ปลดปล่อยพันธนาการจากความทุกข์
แสวงหาสุขทางใจรักษาศิล
ยึดหลักธรรมคำสอนดั่งใจจิณน์
ล้างมลทินสิ้นจากใจให้เปล่าเปลือย
16 กันยายน 2550 12:27 น.
ไหมไทย
จับก้อนเมฆเรียงร้อยถ้อยคำคิดถึง
เกาะติดตรึงแผ่นฟ้าอันกว้างใหญ่
ลอยไปถึงแดนดินถิ่นคนไกล
เพียงบอกให้ไม่ลืมเลือนต่อกัน
จับเอาแสงจันทราสาดฉายส่อง
เปล่งแสงมองด้วยห่วงใยในจอมขวัญ
ฉาบด้วยรักภักดีด้วยแสงจันทร์
ความสุขสันต์นั้นคลุมครอบรอบตัวเธอ
จับเอาแสงอรุณอุ่นยามเช้า
สลายเงามืดมัวสว่างเสมอ
ชีวิตงามสุกสกาวพราวเลิศเลอ
พบเจอะเจอสิ่งดีโดดเด่นชัย
นำกลิ่นหอมบุปผานานาพันธิ์
เป็นของขวัญกำนัลหัวใจให้
มิตรภาพห่างเหินตามทางไกล
แต่สายใยโยงรัดเป็นสำคัญ
2 กันยายน 2550 21:18 น.
ไหมไทย
ขอบคุณที่ทำให้มีรอยยิ้มบนใบหน้า
ขอบคุณที่ทำท่าถามไถ่ความสุขี
ขอบคุณที่แต้มฝันอันโสภี
ขอบคุณทีมีน้ำใจให้วันวาน
เคยหงอยเหงาก็กลับรับสดชื่น
เคยขมขื่นก็กลับรับแสนหวาน
เคยเดียวดายก็กลับชื่นดวงมาน
เคยร้าวรานก็กลับสุขทวี
แม้วันวานผ่านพ้นไม่หวนกลับ
จะเก็บพับรับจำสิ่งสุขศรี
ยังซาบซึ้งถึงกลิ่นไอของไมตรี
แนบฤดีนี้คำนึงทุกยามยล
ฝากลายลักษณ์อักษรบทกลอนสื่อ
ฝากลายมือลิขิตด้วยเหตผล
มิตรภาพตรึงเตือนหัวใจตน
หญิงหนึ่งคนขอบอกว่า"ขอบคุณ"
1 กันยายน 2550 14:21 น.
ไหมไทย
หากใช้สมองกรองรักคงจะดี
คิดค้นกลวิธีออกคำสั่ง
พบผุ้ใดให้เตรียมระมัดระวัง
คิดครวญชั่งการคบลบออกไป
ใช้สมองครองครอบการจดจำ
เพิ่อมิให้ใจถลำเกิดหวั่นไหว
เพ่งพินิจตรวจสอบความใดใด
รักนั้นไซร์ไม่แท้แค่กลลวง
หากใช้จิตคิดรักมักบ่นกลุ้ม
จิตร้อนรุมสุมไฟเพราะห่วงหวง
จิตจดจ่อรอรักกลับยอกทรวง
น้ำตาร่วงบ่วงรักรัดรุกลาม
ใช้สมองหรือจิตคิดไม่ตก
จึงหยิบยกปัญหาขึ้นมาถาม
สิ่งไหนดีทีให้รักงดงาม
และพบความสมหวังชีพรังรอง
ตัดสินใจให้แง่คิดกันหน่อย
จะรอคอยคำตอบของเพื่อนพ้อง
เป็นประเด็นเด่นขึ้นมาจับตามอง
เมือไตร่ตรองถุกผิดคิดอย่างไร
27 สิงหาคม 2550 21:23 น.
ไหมไทย
หยดน้ำตาหลั่งรินนองใบหน้า
เมือทุกครารู้สึกกับคิดถึง
ความรู้สึกวนเวียนห้วงคำนึง
ความรู้สึกลึกซึ้งถึงเพียงเธอ
ความรู้สึกถึงการมีชีวิต
รู้ถูกผิดคิดครวญอยู่เสมอ
รู้ว่ารักมักไม่กลับมาเจอะเจอ
รู้ต้องเก้อเธอไม่เคยใส่ใจ
พยายามลืมเลือนความรู้สึกรัก
พยายามหักห้ามความรู้สึกหวั่นไหว
พยายามตัดเยื่อมิเหลือใย
พยายามอย่างไรใจใฝ่ชม
ยังรู้สึกมีเธอเคียงชิดใกล้
และรู้สึกเหมือนใจไม่ขื่นขม
ความรุสึกไม่ทุกข์ท้อระทม
ความรู้สึกรื่นรมย์สมกับฝันจริง