มช.แห่งนี้มีความหลัง.

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

คิดถึงเพื่อน จีออ มอชอ เก่า
ถิ่นที่เรา เรียนร่ำ ไม่คร่ำเคร่ง 
เรียนสนุก ลุกเล่น เป็นกันเอง 
เราครื้นเครง สัพยอก ล้อหลอกกัน

สามสิบปี เนิ่นนาน เริ่มสานก่อ
เพื่อนติดต่อ เฟซบุ๊ค แสนสุขสันต์
เข้าห้องแช้ท คุยขำ อำกันมันส์
เกือบทุกวัน สบู่ก้อน ละครผู้ชาย

ใครเผลอพูด ธรรมะ พระ วงแตก
เล่าเรื่องแปลก ข้าวหลาม งงความหมาย
เพื่อนคุณครู กูรู รู้มากมาย
ช่วยคลี่คลาย แรงเงา เขลาให้ที

ศิษย์กราบกราน อาจารย์ประหยัด ดุจฉัตรแก้ว
ท่านให้แนว แนะนำ ธรรมวิถี
หมั่นรักษา กายใจ ไว้ให้ดี
กิ๊กอย่ามี มากนัก รักใจเดียว

ขอบพระคุณ อาจารย์ เปรียบปานพ่อ
ชาวจีออ หายท้อแท้ ท่านแลเหลียว
รักอาจารย์ ในดวงใจ ยิ่งใหญ่เชียว
เรากลมเกลียว พันผูก ลูกจีออ

ณ มช.แห่งนี้ มีความหลัง
เคยฝากฝัง หัวใจ กับใครหนอ
จึ่งคร่ำครวญ หวนถวิลถิ่น มช.
เพียรเฝ้ารอ เมื่อไร ได้ไปเยือน

ภูมิศาสตร์ หยาดน้ำฟ้า ไม่ลาลับ
อยากจะกลับ ไปหา พบหน้าเพื่อน
เล่าทบทวน ความหลัง ฝังใจเตือน
พาชมเดือน เคลียคลอ หอดูดาว