ขอเพียงหลบซบใจที่ไหวอ่อน น้ำตาย้อนรินไหลใจสิ้นหวัง เอื้อมคว้าดาวพราวฟ้าพะว้าพะวัง แต่ก็ยังหวังรอต่อเวลา เพียงหนึ่งดาวพราวพันฉันคว้าไขว่ ลมหายใจเข้าออกบอกแต่ว่า เมื่อไรหนอรอดาวเหงาอุรา ดาวไร้ฟ้าปลาไร้น้ำช้ำเหลือทน ใจร้าวเพราะดาวร่วงจึงทวงถาม ฟ้าสีครามตามปรับจนสับสน คนทำงานไร้เงาดาวเศร้ากระมล คนคว้าดาวกลับเป็นคนไม่มาทำ