7 มิถุนายน 2551 15:25 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ชีวิตฉันมีฝันอันบรรเจิด
ไม่ล้ำเลิศเชิดชูดูหรูหรา
ฝันบั้นปลายก่อนวายวางชีวา
ใต้ผืนฟ้าป่าเขาลำเนาไพร
บ้านสวนสวยรวยรินกลิ่นดอกไม้
ซุ้มกอไผ่พลิ้วลู่ดูอ่อนไหว
อยู่เรือนชานบ้านสร้างอย่างทรงไทย
ลำธารใสไหลเย็นกระเซ็นละออง
ใต้ร่มไม้ชายทุ่งคุ้งแควน้อย
ฝูงปลาสร้อย กบปู อยู่เต็มหนอง
มะลิพุ่ม ซุ้มเฟื่องฟ้า ผกากรอง
รวงสีทองพลิ้วพรมลมแกว่งไกว
ตั้งถิ่นฐานชายขอบรอบกรุงเทพ
ไร้ซ่องเสพมลพิษจิตสดใส
ธรรมชาติยังหลงเหลือเผื่อเยื่อใย
แสนสุขใจฝันเพ้อละเมอครวญ
6 มิถุนายน 2551 17:43 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
วันนี้แล้วแก้วตาขอลาก่อน
จะจากจรแรมไปถึงไกลห่าง
เฉพาะหน้าที่จำเป็นไม่เว้นวาง
สุดจะอ้างคว้างจัดอนิจจัง
ตื่นแต่เช้าเฝ้ารอเวลาจาก
จะขอฝากดวงใจไว้ข้างหลัง
จะจากแล้วแก้วตาพะว้าพะวัง
จะฝากฝังฝากไว้กับใครดี
จะฝากฟ้าฝากดินไม่สิ้นห่วง
กลัวจะลวงลอบกล้ำให้ช้ำศรี
จะฝากลมดมดอมหอมแก้มที
โอ้ครั้งนี้พี่หมองนองน้ำตา
หรือจะฝากเทพไท้ในสวรรค์
ฝากตะวันจันทร์เจ้าเฝ้าเหลียวหา
ก็กลัวถูกภูติผีปีศาจมา
ลักลอบพาหนีห่างไม่วางใจ
อยากจะมีมนต์ขลังดังคาถา
เสกแก้วตามาแทนเป็นแหวนใส่
สวมสนิทติดตัวไม่กลัวใคร
อยู่ที่ไหนใกล้กัน..นิรันดร
....................................................
คุณพ่อสำเนียง รามดิลก (บิดาไหมแก้วสีฟ้าคราม) : ประพันธ์ไว้เมื่อ
ท่านอายุประมาน 20-23 ปี ปัจจุบันท่านอายุ 73 ปี