18 พฤษภาคม 2551 07:54 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
เธอสวยสมคมขำตาดำขลับ
ผมมันวับรับใบหน้ามีราศรี
มรรยาทงามละมุนกุลสตรี
ใจปรานีเมตตาน่านิยม
ไมตรีจิตมิตรภาพนับนานเนิ่น
ไม่ห่างเหินมิ่งมิตรสนิทสนม
คนงามนามมนิดาน่าชื่นชม
อภิรมย์คงสัตย์ซื่อถือความดี
เป็นเพื่อนรักภักดีมีความสุข
ยามมีทุกข์ทักทายไม่หน่ายหนี
แม้นต่างศาสน์มิอาจกั้นมิตรไมตรี
ดุจมณีมีค่านับอนันต์
เธอหญิงงามน้ำใจและใบหน้า
ยากจักหาแหล่งหล้าฟ้าสร้างสรรค์
โมนาลิซ่ามานิดาล้ำลาวัณย์
ดั่งบุหงันกานต์แก้วกำจรกำจาย
10 พฤษภาคม 2551 21:19 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
พังภินทะพายุ
มุทะลุสิม้วยแสน
ภักษ์ธัญญะขาดแคลน
คณะเทศมิละเลย
เมียรมาร์ลุอำนาจ
ขณะราษฎร์มินิ่งเฉย
เสรีมิกล้ำเกย
ผิ ว เอ่ย ธ ขังลืม
ฟ้าดิน ธ ลงโทษ
พระพิโรธบ่เป็นปลื้ม
เผด็จการมิคืนยืม
นฤโฆษพิบัติภัย
9 พฤษภาคม 2551 11:22 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
รักหนุ่มใต้ใจฤาช้ำถลำจิต
เหมือนถูกพิษนาร์กีสหวิดตักษัย
หลบคลื่นลมฝนกระหน่ำร่ำพิไร
ดั่งฟอนไฟสุมทรวงลวงเศร้าซม
ใจเธอดั่งทะเลเพลมพัด
พลิ้วสะบัดซัดคลื่นโตรกโศกขื่นขม
คลื่นซัดสาดซับซ้อนซ่อนอารมณ์
โถมทับถมโลมชายหาดบาดฤทัย
รักหนุ่มใต้ใจต้องแกร่งแข็งกว่าหิน
เทียบแผ่นดินมิไหวหวั่นสั่นไหว
ใช่รักเดียวเกรียวถ้อยร้อยดวงใจ
จึ่งอภัยคนใจดำธรรมลางเลือน
5 พฤษภาคม 2551 10:12 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
สามัคคีคือพลังแห่งอำนาจ
เสริมให้ชาติมั่นคงดำรงไท้
ชาติรุ่งเรืองฟูเฟื่องกระเดื่องไกล
ด้วยคนในสังคมกลมเกลียวกัน
ไม่แบ่งแยกแตกผองพวกน้องพี่
จงถ้อยทีอาศัยไม่เดียดฉันท์
เห็นประโยชน์ส่วนใหญ่เป็นสำคัญ
พึงยึดมั่นคุณธรรมค้ำจุนไทย
คนไทยไม่ผลักไสให้บ้านเมือง
มุ่งแต่เรื่องเปลืองสมองไม่ผ่องใส
เร่งรัดคัดแก้เศรษฐกิจเร็วไว
เพื่อชาวไทยใช้จ่ายสบายมือ
ถ้ามัวแต่ขัดแย้งแข่งชนะ
ไม่ลดละมานะที่ยึดถือ
มุ่งรอนราญผลาญแผ่นดินเลื่องลือ
ต่างชาติฮือเข้าลามลุกคุกคามไทย
ความเป็นอยู่จึ่งข้นแค้นแสนสาหัส
ความวิบัติกล้ำกลายเข้ามาใกล้
ดูตัวอย่างข้างบ้านชาติบรรลัย
คนยากไร้ไม่มีกินในถิ่นตน
จงเร่งปรับกลยุทธ์ฉุดรั้งใหม่
ชาติอยู่ได้ไร้วิบัติไม่ขัดสน
ไทยอยู่ดีกินดีไม่มีจน
เมื่อทุกคนรู้รัก " สามัคคี "
......................................................................................
ขอขอบคุณ คุณช่ออักษราลีที่ได้กรุณาแนะนำการลงภาพค่ะ
ที่มา ภาพ : http://fwmail.teenee.com/etc/2993.html
ภาพต้นไผ่แสดงถึงความสามัคคี
3 พฤษภาคม 2551 19:13 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
พระคุณแม่แท้จริงยิ่งใหญ่นัก
เฝ้าฟูมฟักห่วงใยหาใดเหมือน
เทียบปฐพีผืนฟ้ากว้างยังลางเลือน
เปรียบดวงเดือนเคลื่อนคล้อยยังน้อยไป
ยามลูกน้อยป่วยไข้แม่ใกล้ชิด
ทุ่มชีวิตดูแลแม้ไม่ไหว
อดตาหลับขับตานอนเพลียอ่อนใจ
แม่ทนได้ให้กลอยใจหายฉับพลัน
แม่รักลูกลูกรักแม่แน่ยิ่งนัก
สุดจะหักห้ามใจคิดไหวหวั่น
แม่น้อยใจลูกไม่เห็นเป็นสำคัญ
อยากรำพันให้ลูกหันมาใส่ใจ
แม่เจ็บไข้อยากให้ลูกดูใจแม่
มาเทคแคร์เจ๊าะแจ๊ะแม่ได้ไหม
มิใช่เที่ยวหายหน้าทุกคราไป
อยากซบใจไออุ่นที่คุ้นเคย
ทุกเย็นย่ำแม่เฝ้าชะแง้คอย
ให้ละห้อยคอยหามิพาเฉย
ไม่กลับบ้านไปหาหญิงจริงจริงเลย
ทิ้งยายเชยอยู่คนเดียวเปลี่ยวอุรา
รีบกลับบ้านเร็วไวได้ไหมจ๊ะ
เร่งมานะพากเพียรเรียนเถิดหนา
เรื่องผู้หญิงยิงเรือเมื่อหมายตา
แม่ไม่ว่าจบมาพาไปสู่ขอเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไหมแก้วสีฟ้าคราม
หน้าส่วนตัว
1734
