14 เมษายน 2551 06:37 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
วันดีศรีสงกรานต์บันดาลจิต
พร้อมญาติมิตรที่เคารพได้พบหน้า
กราบ พ่อแม่ ปู่ย่า ป้า น้า อา
พร้อมยายตา ลูกหลาน ชื่นบานใจ
จากไปนานวันสงกรานต์ครั้นได้พบ
ขอน้อมนบวันทาฟ้าปีใหม่
ตักบาตรบุญทำทานสราญใจ
มอบมาลัยญาติผู้ใหญ่ท่านให้พร
คุณตายายอวยพรสอนสั่งว่า
รักษากายวาจาใจที่พร่ำสอน
ร่วมดูแลแผ่เผื่อเอื้ออาทร
แล้วดับร้อนกร่อนใจอภัยกัน
รวมญาติวันสงกรานต์บ้านฉันนี้
จัดทุกปีประเพณีดำรงมั่น
รื่นเริงอิ่มเอมเกษมสันต์
หฤหรรษ์ได้สรวลเสเฮฮา
ขออวยพรปีใหม่ไทยถ้วนทั่ว
ทุกครอบครัวคนไทยใจหรรษา
สุขสรรเสริญลาภยศไร้โรคา
มากเงินตราข้าวไม่ยากหมากไม่แพง
9 เมษายน 2551 13:34 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
อันเรือนสามน้ำสี่ที่สอนไว้
ให้หญิงไทยจดจำคำพร่ำสอน
กุลสตรีแม่ศรีเรือนพึงสังวรณ์
จงว่านอนสอนง่ายชายเอ็นดู
คำสอนหญิงพริ้งแพรวแก้วตาเอ๋ย
สิ่งที่เคยสอนไว้ได้พึงรู้
คำโบราณสอนใจเข้มเป็นดั่งครู
ตอนหญิงอยู่กับเหย้าเฝ้าเรือนชาน
ปัจจุบันวันเวลาผันพาเปลี่ยน
หญิงเล่าเรียนเพียรศึกษาน่าแตกฉาน
ชีพมั่นคงยิ่งยงในการงาน
ทั้งงานบ้านจัดสำรับกับข้าวทำ
จึงหมายปองชายแท้เผื่อแผ่ช่วย
เอื้ออำนวยดูแลแม่งามขำ
ไม่เชือนแชทำแต่เรื่องเฟื่องริยำ
เป็นผู้นำครอบครัวไม่มั่วกาม
ไม่โหดเหี้ยมใจร้ายคล้ายยักษา
เจรจาท่วงท่าน่าเกรงขาม
ไม่กะล่อนปลิ้นปล้อนอ้อนลวนลาม
ไม่วู่วามฉุนเฉียวเลี้ยววกวน
การพนันขันต่อพ่อมิแตะ
ไม่ข้องแวะเมาแอ๋แถฉ้อฉล
มุ่งการงานในหน้าที่มีอดทน
ถือเป็นคนยอดยิ่งหญิงหมายปอง
5 เมษายน 2551 21:00 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
เหตุใดเธอมองเมินทำเขินหลบ
บางครั้งสบตาฉันพลันหวั่นไหว
หรือแกล้งฉันป่วนฤดีมีความนัย
ให้ไข้ใจฉันพรั่นสั่นกายา
แปลกใจจริงรักหญิงเฝ้าแต่มอง
เมื่อหมายปองนวลน้องเหม่อมองหา
วะวิบวับเธอส่งสายประกายตา
ใยชักช้ารอเวลาให้ประวิง
บางเวลาเดินผ่านเลยเธอเฉยนัก
นัยน์ตาทักว่าหมายปองเฝ้ามองหญิง
หรือเป็นชายเหนียมอายจึงอ้อยอิ่ง
ให้เกรงกริ่งช้าจริงมิทันกาล
เลียบเคียงเมียงมองหมายจองจีบ
ไม่เร่งรีบชักช้าน่าสงสาร
ต้องกล้าได้กล้าเสียเสี่ยงดวงมาน ( มาน แปลว่า ใจ ดวงใจ )
จึงพบพานยอดพธูคนรู้ใจ
2 เมษายน 2551 15:37 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
เงินเดือนน้อยใช้สอยค่อยประหยัด
มัธยัสถ์พอเพียงเลี้ยงตัวได้
สุดสัปดาห์ซักผ้าผ่อนจนอ่อนใจ
ผ้ากองใหญ่ซักจนเมื่อยเหนื่อยทั้งวัน
อยากจะซื้อเครื่องซักผ้าสักคราหนึ่ง
ครวญคะนึงถึงเงินตราพาผกผัน
เก็บเอาไว้ใช้จ่ายเสียดายพลัน
ซักมือมันถึงจะเมื่อยเหนื่อยก็ยอม
ได้ฉุกคิดพินิจว่าถ้ามือเมื่อย
ซักจนเปื่อยเฉื่อยฉ่ำล่ำพาลผอม
ได้นงคราญมาเคียงคู่อยู่สมยอม
แถมได้หอมแก้มนวลรัญจวนใจ
ตกลงได้แต่งเมียเสียคราวนี้
คงจะดีมีผู้ช่วยซักเสื้อให้
สบายเรานอนเกาพุงไม่ยุ่งใจ
เมียรับใช้เอาใจใส่ในทุกงาน
กาลเวลาผันผ่านไปไม่นานนัก
ยายเมียรักซักผ้าพาเกียจคร้าน
ทิ้งเปื้อนเปรอะถ้วยโถโอ้ชามจาน
ต้องถูบ้านซักผ้าเมียละเหี่ยใจ
2 เมษายน 2551 10:46 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
คิดถึงเธอคนบนดอยพร่ำคอยรัก
ห่างไกลนักมักรักซ้อนซ่อนใจหวง
ละเมอเพ้อน้ำตาพรมใช่ลมลวง
ให้แสนห่วงโหยหาในอารมณ์
ทุกห้องใจยังเปี่ยมล้นท้นรักพี่
แม้ดวงฤดีหม่นไหม้ให้ขื่นขม
เพียรเฝ้าคอยรอพี่ยาน้ำตาตรม
หรือหลอกชมคนบนดอยใคร่น้อยใจ
เมื่อคิดถึงใยจึงไม่เห็นหน้า
ไม่มาหาร้างลาน่าสงสัย
ใช่รักหลอกหรือรักลวงว่าห่วงใย
ร้าวลึกในใจเฝ้ารอขอรักคืน
อาทิตย์ใกล้อัสดงคงลับโลก
ฤารักโศกข่มใจใช่รักฝืน
บอกคิดถึงคนึงหาทุกค่ำคืน
หลับแล้วตื่นจากภวังค์ยังเวิ้งว้าง
จะสานรักถักทอรอรักพี่
ทุกนาทีชะเง้อคอยกลับถอยห่าง
ใจเชื่อมใจสานไว้คล้ายอำพราง
หรือช่องว่างหว่างใจมีใครครอง