9 มีนาคม 2551 11:00 น.

หมอกกลางใจ

รุ่งอรุณขุนเขาพราวม่านหมอก
พริ้วระลอกเคล้านัวเนียเคลียยอดไม้
ทะเลหมอกตอกย้ำเหมือนสายใย
ที่กั้นกลางหว่างใจให้ไกลกัน
คล้ายกับว่ายังไม่เปิดใจให้
ไมตรีจิตหยิบยื่นใส่ไม่เฉิดฉัน
ตะวันเริ่มทอแสงร้อนแรงพลัน
ไออุ่นอันผันเปลี่ยนแปรแผ่ไมตรี
หลอมละลายไอเมฆหมอกออกจากจิต
มีแต่มิตรภาพอันสุขศรี
เปลี่ยนน้ำแข็งกลางใจไปสักที
เป็นน้ำทิพย์ชุบชีวีชะโลมใจ

953

love

comment

9 มีนาคม 2551 10:47 น.

เสี้ยวหนึ่งอารมณ์ฝัน

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

รักในฝันหลายพันลี้มีไหมหนอ
เฝ้าคอยรอหมายมั่นฝันเฉิดฉาย
สุดเศร้าเหงาเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
แม้นรอบกาย มากมายคนมาวนเวียน

เฝ้ามองจันทร์ฝันถึงเธอละเมอว่า
แม้นไกลตาใกล้ใจใฝ่ขีดเขียน
บรรยากาศเป็นใจใต้แสงเทียน
แนบเนื้อเนียนเจียนใจจะขาดรอน

ตื่นจากฝันวันละเมอที่เพ้อพก
ตื่นตระหนก กก กอดก่ายอยู่ใต้หมอน
อนิจจาหลับฝันไปใจอาวรณ์
ให้ทอดถอน ถอดใจไร้คู่ชม

1031

love

comment

9 มีนาคม 2551 10:11 น.

สตรี

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนรันทด
ต้องท่องบทอดทนใจไว้ให้มั่น
แม้นระทมตรอมตรมขมจาบัลย์
ต้องอดกลั้นข่มใจใฝ่หาดี
อย่าปล่อยตัวปล่อยใจใฝ่ชายอื่น
เขาได้กลืนกินเจ้าเศร้าหมองศรี
ลองได้ลิ้มรสชายมากมายมี
คนเขาตีราคาเจ้าเท่าเม็ดทราย
สิทธิสตรีมิใช่เอากายทอด
ใช่เพียงถอดเปลื้องผ้านะโฉมฉาย
ที่ว่าสิทธิเท่ากันทั้งหญิงชาย
มิได้หมายแข่งเรือนกายไล้โลกีย์