7 กันยายน 2553 17:10 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ไปเที่ยวชลฯยลทิวทัศน์เมืองพัทยา
ตึกระฟ้าสูงเด่นไม่เป็นสอง
น้ำจรดฟ้าไกลลิบขลิบแสงทอง
ไม่เป็นรองเมืองใดได้มาชม
สัมมนาฮาเฮทะเลคลื่น
ช่างร่มรื่นชายหาดสะอาดสม
น้ำทะเลสีครามยามต้องลม
คลื่นพลิ้วพรมริ้วพรายประกายตา
ได้พักผ่อนนอนแรมแต้มโลกสวย
สุขใจช่วยลดมลพิษคิดรักษา
การ์ดใบไม้สีเขียวได้เยียวยา
ผงซักผ้าปูที่นอนช่วยผ่อนกรอง
เป็นนิยามพักผ่อนนอนตาหลับ
มีกล่องลับตู้เซฟเก็บทองหยอง
พัก ลองบีช พัทยาน่าจับจอง
เพียงนอนห้องธรรมดาคุ้มค่า...เอย
11 กรกฎาคม 2553 10:24 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ชมพูขาวพราวนวลงามชวนพิศ
ดุจสาวงามต้องจิตพิศวง
ดอกกลีบบางดุจนางเยื้องย่างองค์
จีบบรรจงห่มกายสไบบาง
เหมือนเมื่อแรกผลิแย้มสาวแก้มใส
งามละไมเปล่งปลั่งอางขนาง
มีน้ำนวลอวลอิ่มพริ้มนวลปรางค์
มิเจือจางเนื้อหอมใคร่ดอมดม
แสนเสียดายใยเจ้าเร่งเร้ารุด
ให้โทรมทรุดโฉมชื่นน่าขื่นขม
มันทำลายคลายสวยใกล้ม้วยตรม
เมื่อเจ้าบ่มอมควันเร่งวันตาย
ไร้เสน่ห์ไม่เท่หรอกจะบอกให้
สิ้นสวยใสรวยรินหอมกลิ่นหาย
มวลมะเร็งเร่งคร่าชีวาวาย
สุดเลวร้ายคือแก่ง่ายแถมชายเมิน
3 กรกฎาคม 2553 17:55 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
กระพริบแผ่วแว่วผ่านจากม่านเมฆ
เวิ้งวิเวกทอแสงส้มแดงฉาน
ใกล้โพล้เพล้เหว่ว้าดอกหญ้าบาน
ล่วงแห่งกาลสัญจรรอนตะวัน
แลลอดผ่านเงาไม้ใบก้านกิ่ง
ไหวส่ายนิ่งทายทักปลอบรับขวัญ
ทิวดอยเหงาเงาเงื้อมล้ำเหลื่อมกัน
นวลแสงจันทร์นิรันดรอาทรดาว
เสียงสายฝนหล่นซู่เช้าตรู่แล้ว
สายน้ำแก้วโรยร่วงจากห้วงหาว
กล่อมดินหอมล้อมหวังทุกครั้งคราว
เรียงรอยร้าวผ่านเปลี่ยนหมุนเวียนวน
พลบมืดค่ำย่ำรุ่งของพรุ่งนี้
รวงระวีจะโชติช่วงกี่ห้วงหน
เหมือนตามหายสายรุ้งของฝูงชน
ยังทุกข์ทนไถถางหนทางไกล
นวัตกรรมล้ำค่าทุ่งนาแล้ง
ยังเหี่ยวแห้งคอยฟ้าน้ำตาไหล
ยามน้ำหลากท่วมนองท้องทุ่งไทย
ชาวนาไร่จนยากวิบากนาน
กระพริบแผ่วแว่วผ่านจากธารทุ่ง
กี่โค้งคุ้งเพียรกล่าวมาเล่าขาน
ปลดช่องว่างหวังเปลื้องเรื่องตำนาน
ให้สืบสานอ้างแอบอย่างแยบยล
กี่รอยร้าวก้าวล่วงจากห้วงลึก
ตกผลึกล้านวันกี่พันหน
เป็นพลังขับเคลื่อนเหมือนเปื้อนมนต์
ที่บันดลหนทางได้อย่างใจ
อำนาจ เงิน เพลินพร้อมช่างหอมหวล
สุดเย้ายวนกว่าเล่ห์เสน่ห์ไหน
ต้องตรมเศร้าเคล้าน้ำตาทุกคราไป
ทุกข์คนไทยช้ำเจียนจำเนียรกาล
21 มิถุนายน 2553 21:50 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ขอคืนห้วงดวงใจแม้ไร้สิทธิ์
ให้แนบชิดแอบใฝ่เหมือนใจฝัน
ยังเลือนลางภวังค์รักทายทักกัน
ให้ไหวหวั่นดายเดียวทุกเสี้ยวใจ
ความทรงจำครั้งเก่ายังเหงาเงียบ
สายธารเลียบไหลลดไม่สดใส
ทอรุ้งโค้งคุ้งฟ้าลับตาไกล
สุดเกินไขว่เพลินตาเอื้อมคว้าชม
หวลอาลัยรอยแต้มยิ้มแก้มปริ
เหมือนไม้ผลิแย้มบานตระหง่านสม
บัดนี้ร้าวลึกในใจระบม
จะโศกซมเศร้าผ่านกี่นานปี
ละลายใจในอ้อมล้อมดอกรัก
สายใยถักทอสร้อยร้อยเกลียวสี
คลี่ม่านใจใสช่วงรวงมณี
หอมฤดีอุ่นอิ่มส่งยิ้มกัน
สายฝนพร่ำรำบายจนพรายพร่าง นอกหน้าต่างพราวเกล็ดเม็ดน้ำฝน ฝนซัดสาดเป็นเพลงบรรเลงวน จวบใกล้จนฉ่ำฟ้าอำลาดิน
หนาวน้ำฝนหล่นสายจากปลายฟ้า หนาวน้ำตาบางใครให้ถวิล เฝ้าคอยใครบางคนจนช้ำชิน น้ำฟ้ารินร่วงกราวจนหนาวใจ
มองน้ำตาฟ้าหล่นบนหน้าต่าง หยดน้ำค้างแวววาวสกาวใส เกาะกระจกชวนมองละอองไอ คราบฝ้าไล้แลสลัวมัวนัยน์ตา
ฟังเสียงฝนซึมสร่างไม่จางหาย พรูพรั่งสายครึ้มเหงาเศร้าหนักหนา ให้วังเวงเดียวดายคล้ายร่ำลา เหมือนสั่งฟ้าบอกกล่าวฝนหนาวใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไหมแก้วสีฟ้าคราม
หน้าส่วนตัว
5055
