5 พฤศจิกายน 2553 18:03 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
กระแสชลวนเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น
น้ำตาชื้นชุ่มหน้าเมื่อฟ้าฝน
ตกกระหน่ำย้ำตอกเหมือนบอกคน
ว่าภัยชลจะวนซ้ำเหมือนย้ำเตือน
เคยป่าไม้ไพรดกปรกพื้นหล้า
ต้องอัปราหน้าเลือดคอยเชือดเฉือน
ลอบตัดไม้ทำลายยับจนดับเลือน
แม้สร้างเขื่อนกักไว้ยังไหลนอง
บ้านอิสาน กลาง ใต้ น้ำไหลท่วม
สุดจะอ่วมอรทัยหัวใจหมอง
นั่งตาลอยคอยเหม่อน้ำเอ่อคลอง
แม้แต่ท้องทุ่งข้าวของชาวนา
ภัยพิบัติสุดสาหัสเกินหักห้าม
หลั่งล้นหลามท้นทุกข์แม้สุขา
ยามขับถ่ายไหลล่องท้องธารา
เกิดโรคาแพร่หลายขยายพันธุ์
แสนวิโยคโศกเศร้าเฝ้าน้ำลด
ให้สลดอดโซโมโหหัน
มีข้าวกล่องของแห้งไว้แบ่งปัน
ยังฆ่ากันเพราะมาม่าจะบ้าตาย
แล้วยังมีโจรามาทับถม
ขโมยน้ำขโมยนมผ้าห่มหาย
ช่างไม่รู้กรรมบาปคนหยาบคาย
ชอบทำร้ายเหิมเกริมซ้ำเติมคน
อุทกภัยใจช้ำยังซ้ำหนาว
อกโรยร้าวปวดปร่าคราวหน้าฝน
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดวิบัติจน
สุดจะทนแล้วเอย......รัฐบาล......
24 ตุลาคม 2553 16:01 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ล่องใต้ไปสุราษฎร์และหาดใหญ่
เดินทางไกลลิบลับเพื่อกลับบ้าน
เยี่ยมพ่อแม่สามีที่เรือนชาน
แล้วพบพานญาติมิตรสนิทกัน
ระหว่างทางว่างเว้นไม่เห็นฝน
น่าฉงนถนนโล่งโปร่งใจฉัน
แม้ทางไกลเหมือนใกล้มิไหวหวั่น
เพียงแค่พันกว่ากิโลใช่โม้เลย
แวะสุราษฎร์บ้านญาติทางฝ่ายพ่อ
ญาตินั่งรอรายเรียงเคียงเขนย
หาส้มสูกลูกไม้ไว้อย่างเคย
ไม่ละเลยค้อนคับสำรับแกง
เมื่ออิ่มหมีพีมันแหลงกันใหญ่
ทั้งถามไถ่ไล่เลียงเถียงแถลง
ทั้งการงานบ้านเมืองเรื่องแสดง
แล้วจัดแจงเข้านอนก่อนจรลา
ถึงบ้านแม่หาดใหญ่อยู่ใกล้วัด
เมื่อยามอัสดงเมืองสงขลา
หน้าวัดโคกสมานคุณเป็นบุญตา
ราษฎร์ศรัทธาส่งเสริมต่อเติมบุญ
แม่สามีวจีสะอาดใส่บาตรพระ
มีวรรณะ พลานามัย ใส่ใจสุนทร์
ปลูกต้นไม้เลี้ยงหมาเกื้อการุณย์
ลูกหลานอุ่นโอบอ้อมพร้อมหน้า..เอย
22 ตุลาคม 2553 08:47 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ภาพคืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน
รอยแห่งกาลพันผูกลูกและพ่อ
แม้พร่ำบ่นก่นรักเฝ้าถักทอ
สองมือพ่อเพียรสร้างทางลูกเดิน
คอยปลุกปลอบมอบรักห่วงทักถาม
ครบทุกความเสริมสร้างไม่ห่างเหิน
ถ้วนหน้าที่บทบาทไม่ขาดเกิน
ใช่สรรเสริญเยินยอพ่อของเรา
มอบทุกบาททุกสตางค์วางให้แม่
เพื่อดูแลสำรับไม่อับเฉา
เป็นตัวอย่างครอบครัวไม่มัวเมา
ไม่กินเหล้าเข้าคลับหรือผับบาร์
พ่อพอเพียงเลี้ยงลูกผูกจิตมั่น
มีสัมพันธ์หนักแน่นเหมือนแผ่นผา
พ่อซื่อตรงคงมั่นต่อภรรยา
จวบเป็นปู่เป็นย่าแลตายาย
พ่อรักแม่ศรีเรือนเป็นเพื่อนคิด
มีพลั้งผิดเผลอพลาดบางคาดหมาย
อภัยกันหมั่นอาทรจึงผ่อนคลาย
จนบั้นปลายแก่เฒ่าไม้เท้าทอง
2 ตุลาคม 2553 07:16 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ลดโลกร้อนกร่อนชีวีมีสีสรร
จึงปลุกปั้นตุ๊กตาใบหน้าใส
นำผ้าเก่าเอามาแต่งแปลงเร็วไว
เตรียมกรรไกรไหมพรหมก้อนกลมรี
แล้วจัดแจงตัดผ้าเตรียมท่าเย็บ
เลาะตะเข็บตามรอยสอยถี่ถี่
พิถีพิถันหั่นเบาเบาให้เข้าที
บรรจงคลี่รีดให้เรียบปลั๊กเสียบรอ
นำผ้าทาบกับแบบให้แนบชิด
ปะต่อติดตามสอยรอยดินสอ
ด้นถอยหลังย้อนกลับไม่พับงอ
ด้ายถักทอยัดนุ่นละมุนละไม
ได้ตุ๊กตาหน้าแหล่มแก้มแดงเรื่อ
จากผ้าเหลือเสื้อเก่าแก้เหงาได้
เสริมสร้างศิลปะจากขยะเลิกละใช้
ได้ของใหม่ลองทำซิ..ชิมิ..เอย
11 กันยายน 2553 07:35 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
หากร้อนกายคลายแก้ใช้แอร์ช่วย
เอื้ออำนวยเพียงกายสบายผิว
แต่ร้อนในไฟกองใช่ทองทิว
หุ้มห่อหิ้วท่วมทับสุดคับใจ
กิเลสใจตะไคร่เกาะไม่เซาะออก
เย็นเพียงนอกในหมองไม่ผ่องใส
โอสถธรรมนำชีวิตพิชิตภัย
ไม่กลายใกล้ชื่นหน้าอุราตรม
ที่มาภาพ www.okation.net/blog/sainam-pracha