24 ตุลาคม 2551 15:47 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ทางสายเปลี่ยวเดียวดายสุดปลายฝัน
ม่านฟ้ากั้นขวากขวางทางรักหมอง
เอนเอียงใกล้ใจแนบหมายแอบปอง
รักเราสองเฝ้าฝันเกินหันใจ
สุดปลายฝันฉันคอยเธอละเมอหา
แม้ไกลตาฟ้ากั้นไม่หวั่นไหว
สู้ถากถางทุกข์ทนหนทางไกล
ฝากดวงใจห่วงหาทุกนาที
แม้พรมแดนสุดแขนอ้อมล้อมเชยชิด
ฟ้าลิขิตหลีกเร้นเส้นวิถี
กำแพงแบ่งแยกศีลธรรมนำชีวี
วอนคนดีที่รัก(โปรด)หักห้ามใจ
เงาใจหมองสองเราผ่าวลมรัก
ยอมอกหักน้ำตาแต้มหยดแก้มใส
เราพบกันมั่นหมายเมื่อสายไป
ทนดับไฟไหวหวามลุกลามลวง
เหลือเพียงฝันควันอุ่นกรุ่นคิดถึง
ยังซาบซึ้งตรึงฝันอันแสนหวง
แม้กายห่างใจแอบแนบกลางทรวง
ขอพบห้วงในฝันฉันยังคอย
11 ตุลาคม 2551 07:24 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ยินข่าวร้ายใจหายสลายมั่ว
เห็นแก่ตัวไม่กลัวบาปใจหยาบหยัน
น้องอังคนาหน้าตาดีต้องพลีชีวัน
สุดจะกลั้นรันทดสลดใจ
สะเทือนจิตบิดเบือนคลาดเคลื่อนเอ่ย
ออกมาเผยธาตุแท้เชือนแฉไฉ
นี่หรือคือวาจาอาชาไนย
เสกสรรใส่ไร้สัตย์ตระบัดตะแบง
นรกตนใดสิงใจไร้มนุษย์
โหดเหี้ยมสุด ใจดำ เหิมกำแหง
ไม่คำนึงคุณธรรมไม่สำแดง
ยังใจแข็งใส่ไคล้คล้ายทรชน
ประชาธิปไตยคนไทยมีสิทธิไม่ผิดถูก
เราควรปลูกฝังใหม่ไม่สับสน
แม้นคิดต่างพินิจฟังยั้งกมล
มีเหตุผลไม่แบ่งแยกแตกสามัคคี
5 ตุลาคม 2551 07:57 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
กุหลาบใจในกระถางไม่จางจืด
แม้ค่ำมืดน้ำรดไม่งดปุ๋ย
ไหลรินดินพรวนจนร่วนซุย
กลีบกรายกรุยร่วงเฉาเฝ้าดูแล
ทุ่มเทคะเนรักลงปักลึก
แนบผนึกจารึกไว้ไร้กระแส
ฝังแน่นแม้นสั่นคลอนหวั่นอ่อนแอ
ตระหนักแท้แปรผันมั่นสัญญา
กุหลาบใจในกระถางไม่จางสี
วันเดือนปีเคลื่อนครบเลือนหลบหา
กำซาบซึ้งคะนึงจิต อนิจจา
กาลเวลาผ่านไหลใบเฉาโรย
กุหลาบร่วงทรวงหวามถูกหนามยอก
ยังหลอนหลอกหยอกเฝ้าเคล้าระโหย
ฝนหม่นทวนหวนสายยังปรายโปรย
ลมโบกโบยโชยพัดสะบัดใบ
กุหลาบโรยร่วงหล่นลงลานหญ้า
นองน้ำตาจำลาจรสะท้อนไหว
แม้หนามคมหวังดมดอมกลิ่นหอมไกล
สุดมือไขว่เอื้อมคว้าอุราตรม
กุหลาบใจใบบางกระถางร้าว
พริ้วลมผ่าวหนาวเหน็บเจ็บขื่นขม
เฝ้าถนอมรอนกิ่งก้านจนซานซม
เกี่ยวหนามคมหวามวาบกุหลาบใจ
21 กันยายน 2551 09:05 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
บันทึกรักประทับฝังความหลังฝาก
จำใจพรากกรายจากสุดยากแสน
ทวีทบทำนบช้ำตอกย้ำแทน
แสนยากแค้นหากรอเลือนเพียงเตือนคำ
ลบรอยทรายสายฝนเคลื่อนหล่นเกลื่อนฟ้า
ร้าวอุราน้ำตาท้นดั่งฝนฉ่ำ
รอยลางเลือนเตือนจิตมิคิดจำ
แม้นระกำถลำโศกวิโยคลำเค็ญ
วันสุดท้ายย่างกรายมิหมายพบ
สรรบรรจบประสบพักตร์รักแรกเห็น
นับว่าบุญฟ้าแจ้งแข่งแสงเพ็ญ
ผ่านทุกข์เข็ญสุขล้นท้นรักเธอ
คืนและวันผันเปลี่ยนวนเวียนผ่าน
ได้พบพานประสานพบลบรักเผลอ
รักทับซ้อนซ่อนทรวงลวงละเมอ
เพียงพบเจอเปรอปรนคนหลอกลวง
บันทึกใจไว้รำลึกผนึกเศร้า
ใบไม้เฉาแผ่วผ่าวร้าวลมหวง
มิยื้อแย่งแข่งบุญกรรมหนุนนำทรวง
มิก้าวล่วงลวงหลงดงดอกรัก
15 กันยายน 2551 20:10 น.
ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ดาวกระจายเรียงรายระบายพริ้ว
โปรยปรายปลิวพรายพัดระบัดช่อ
แกว่งไกวไหวโอนเอนเล่นลมคลอ
นวลลออกลีบบางกระจ่างใจ
ดาวกระจายคล้ายกระซิบกระพริบรัก
โบกทายทักสายลมพลิ้วพรมไหว
คลี่กลีบบานระยับวาววับวิไล
แผ่กว้างไกลไหวลู่สู้ลมแรง
ดาวกระจายพร่างพรายหลากหลายสี
นามมาลีกลีบอ่อนซ่อนเข้มแข็ง
ผกาแกร่งแต้มสีสวยรวยแมลง
เบ่งบานแบ่งแข่งแสงแห่งตะวัน
ดาวกระจายเรียงรายขยายทั่ว
ระเบียงรั้วสลัวหม่นฝนวสันต์
ทอประกายมิหน่ายท้อต่ออาธรรม์
ฉายเฉิดฉันท์สร้างสรรค์ฝันถักทอ
ดาวกระจายประกายแก้วแพร้วเพริศพิศ
ประทับจิตสุขใจมองมิร้องขอ
เหลืองแพรวพราวชมพูชูช่อรอ
ใครกันหนอเสกสวรรค์บนลานดิน