30 สิงหาคม 2545 12:57 น.
ไหมทอมือ
ทิวสนโอนลู่ลม...อ่อนไหว
ปลายหญ้าปลิว...ลอยไกล
สายน้ำเอื่อยไหล..
เกสร...อบอวล
..................................
ใจชายไม่มั่นคง....อ่อนไหว
หลอกลวงโลเล...ลอยไกล
ไม่จริงใจเอื่อยไหล..
ความช้ำใจ...อบอวล
28 สิงหาคม 2545 15:29 น.
ไหมทอมือ
คนใจหลาย ใจง่าย ใจตอแหล
ใจอ่อนแอ ใจเลวเลว ใจปลิ้นปล้อน
ใจลวงหลอก ใจโลเล ใจสะออน
ใจกะล่อน ใจเป็นอื่น ใจปลาซิว
................................................
ทั้งชีวิต..มีดีแค่นี้เหรอ
คนอย่างเธอมีดีแค่นี้ใช่ไหม
ดีแต่พูด ดีแต่โม้ โธ่ !.ไม่อาย
พอสุดท้าย ธาตุแท้..แย่บรม...
27 สิงหาคม 2545 16:58 น.
ไหมทอมือ
อิจฉาปรอทที่อยู่ใกล้คนไข้
..........................................
อิจฉาหลอดเลือดแดงใหญ่ที่อยู่.....ใกล้หัวใจเธอ
27 สิงหาคม 2545 16:50 น.
ไหมทอมือ
ขอบใจที่ ให้ คำว่ารัก..
ขอบใจที่ บอก ว่าคิดถึง..
ขอบใจอ้อม กอด ที่แสนตราตรึง..
ขอบใจ หอม ซึ้ง ซึ้งที่ไม่จาง..
......................
นึกถึงทุกครั้งก็รู้สึกดี..
ทั้งที่รู้ว่าไม่มีอีกอย่างนั้น
เหลือไว้ได้ก็แค่ความทรงจำ
ครั้งหนึ่ง..เคยรักกัน..แค่นั้นพอ
22 สิงหาคม 2545 12:41 น.
ไหมทอมือ
หมอกเบาเบาจางจาง ช่างน่าพิศ
แสงอาทิตย์เรื่อเรื่อช่างน่าหลง
สนสามใบตระหง่านต้านช่างมั่นคง
ลำธารเอื่อยไหลวนช่างเย้ายวน
....คนดีคนหนึ่งซึ่งเคยรัก...
ช่างโง่นักที่หลงจนหวั่นไหว
นึกว่าจะสวยงามได้ดังใจ
แต่สุดท้าย..ไม่ได้เสี้ยวธรรมชาติ
...ปราศมลทิล..