6 กันยายน 2545 12:28 น.
ไหมทอมือ
อารมณ์ที่เหงาในบางครั้ง
อารมณ์ฟุ้งซ่านในบางความรู้สึก
ว้าเหว่ในใจลึกลึก..รู้สึกอยากบอกใครสักคน...
แต่แล้วคนนั้นอยู่ที่ไหน
ไม่มีใคร ข้างกาย สับสน
จึงรำพันเป็นบทกลอนเศร้าเหลือทน
ไม่ได้หวังให้ใครชม..แค่ระบาย
ใครใครก็ว่ากลอนของเราเศร้า
ดูเหงาเหงาเหมือนกำลังสับสน
ถูกต้องแล้ว ขอนะ แค่ได้บ่น
ถึงบางคนที่เขาทิ้งเราไป ..
5 กันยายน 2545 15:41 น.
ไหมทอมือ
ต้นไม้จ๋าอยากบอกว่าข้าเหงานัก..
อยากขอพักกับเจ้าก่อนได้ไหม..
สายลมจ๋าโปรดเถิดจงเห็นใจ..
ช่วยพัดให้ข้าเย็นกายคลายเสียที..
.........................................................
แสนเจ็บช้ำ..พร่ำร้อง..ต้องหมองเศร้า
ช่างโง่เขลา..ในรัก..ไร้ศักดิ์ศรี
รักเขาแล้ว..หวังตอบ..ปลอปฤดี
แต่แล้วที่..คืนให้คือใจลวง
................................................
ต้นไม้จ๋าข้าขอถามอย่างได้ไหม
หากฝนไม่โปรยให้จากเมืองสรวง
หากลมไม่พัดกิ่งไกวให้ชื่นทรวง
เจ้าจะอยู่หรือโรยร่วงตอบข้าที
5 กันยายน 2545 12:21 น.
ไหมทอมือ
เราเจออยู่ในบอร์ดร.ร.เตรียม เลยนำมาเผยแพร่ความชั่วของมัน
>>>>>ณัฐพล ชลายนเดชะ
>>>>>ชื่อเล่นชื่อ นัท
>>>>>อยู่บ้านเลขที่ 77 ซอย เสรี 20 พระโขนง ลาดพร้าว กทม
>>>>>เรียนอยู่ ร.ร.บดินทรเดชา2 ชั้นม.6
>>>>>***ตัวนี้ มันได้ทำความ***ร้ายกับน้องสาวผมอย่างไม่น่าให้อภัย
>>>>>เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อราวๆ2เดือนก่อน
>>>>>น้องสาวผมได้รู้จักกับมันโดยบังเอิญ
>>>>>คือว่ามันได้เข้ามาตีสนิทน้องสาวผมที่ร้านdunkin
>>>>>donutที่สยาม(น้องสาวผม อายุ13ปี เรียนอยู่ม.2 เอง)
>>>>>หลังจากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็เริ่มสนิทกัน(แต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน)
>>>>>และในวันที่เกิดเหตุ วันนั้นตอนเช้า น้องผมก็ออกไปเที่ยวกับมัน
>>>>>น้องผมออกจากบ้านตอน10โมงกว่าๆ บอกว่าจะไปดูหนังที่ Grand EGV
>>>>>ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร(เพราะเค้าก็เคยไปดูหนังกันมาก่อน)
>>>>>แต่เย็นวันนั้น น้องผมกลับช้าผิดปกติ (โดยปกติ
>>>>>น้องผมจะกลับถึงบ้านตอน6โมงกว่าๆ)
>>>>>ครอบครัวผมก็นั่งรอน้องถึง4ทุ่มกว่าๆ น้องผมก็กลับมา
>>>>>พอน้องผมกลับมาก็ไม่พูดไม่จา เอาแต่ร้องให้ สักพัก
>>>>>น้องผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง น้องผมเล่าไป ร้องให้ไปว่า
>>>>>พอออกจากบ้าน ตอนเช้าก็ไปดูหนังกันตามปกติ
>>>>>หลังจากดูหนังจบก็ลงมากินข้าวกัน แต่พอกินข้าวเสร็จ
>>>>>มันก็บอกกับน้องสาวผมว่า เดี๋ยวขอแวะไปเอาของบ้านเพื่อนแป๊บนึง
>>>>>แล้วเดี๋ยวจะพาไปส่งบ้าน
>>>>>น้องผมก็ตกลงเพราะไม่ได้คิดว่ามันจะขนาดนี้ พอไปถึงบ้านเพื่อนมัน
>>>>>มันก็บอกให้น้องผมลงไปด้วย พอน้องผมเข้าบ้านไป ก็เจอเพื่อนหนึ่งคน
>>>>>เพื่อนมันบอกว่า ของที่ นัทมันต้องการอยู่ข้างบน ให้ตามขึ้นไปเอา
>>>>>โดยที่น้องผมบอกว่าจะรออยู่ข้างล่าง
>>>>>แต่มันบอกให้ขึ้นไปด้วยเพราะจะนั่งคุยกับเพื่อนก่อนแล้วจึงค่อยกลับ
>>>>>น้องผมก็เชื่อ
>>>>>น้องผมเล่าถึงตรงนี้ก็ร้องไห้อีกยกใหญ่
>>>>>จนครอบครัวผมต้องปลอบตลอดเวลา พอน้องผมรู้สึกดีขึ้น
>>>>>ก็ได้เล่าต่อว่า
>>>>> พอเข้าห้องไป ก็เจอเพื่อนมันอี4คน และแล้ว ***นัทมันก็ล๊อคห้อง
>>>>>น้องผมก็ถามว่าจะทำไรน่ะ เราจะกลับบ้าน มันและเพื่อนไม่พูดไม่จา
>>>>>แต่กลับเดินเข้ามาxxxxxxxกับร่างน้องผม น้องผมไม่ยอมมัน ทั้งตบ
>>>>>ทั้งถีบ ทั้งร้อง
>>>>>มันก็เลยตุ๊ยท้องน้องผมไป2ทีจนน้องผมตัวงอจนหมดแรงขัดขืน
>>>>>แล้วมันก็xxxxxxxxxกับน้องผม ตั้งแต่บ่ายกว่าๆ ถึง 4โมงกว่าๆ
>>>>>(คุณคิดดูนะ ว่าเด็กอายุ13 โดนคน6คนทำxxxxxครั้งแรก
>>>>>แถมโดนทั้งตบทั้งต่อย งงงงง) หลังจากนั้นมันก็พาน้องผมมาส่งบ้าน
>>>>>แล้วก็ขู่ว่าห้ามบอกใครเด็ดขาด ไม่งั้นจะโดนอีก
>>>>>เท่านั้นแหละครับ แม่ผมเป็นลมทั้งน้ำตาเลย วันรุ่งขึ้น
>>>>>ครอบครัวผมก็ไปหามันที่บ้าน แต่ว่ามันก็ไม่ยอมรับ
>>>>>พอพ่อผมบอกว่าจะไปแจ้งความ พ่อมันก็บอกว่า
>>>>>ไม่ว่าลูกผมจะทำหรือไม่ก็ตาม ผมจะไม่รับผืดชอบใดๆทั้งสิ้น
>>>>>ขอให้เรื่องมันจบลงที่นี่ ไม่อย่างนั้น
>>>>>พวกคุณอย่าหวังว่าจะได้อยู่บนโลกนี้อีกเลย
>>>>>(พวกมันเป็นคล้ายๆพวกมาเฟียครับ เล วพอๆพวก อยู่บำรุงเลย)
>>>>>ครอบครัวผมก็เกรงอิทธิพลมัน
>>>>>เพราะวันนั้นมันก็เอาปืนมาจ่อหน้าครอบครัวผมด้วย
>>>>>พวกผมก็เลยไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย
>>>>>- ที่ผมเอามาลงnetนี้ แค่อยากที่จะเตือนทุกๆคนโดยเฉพาะผู้หญิง
>>>>>ถ้าเจอใครก็ตามที่นามสกุล ชลายนเดชะ
>>>>>ให้รีบออก***งให้ไกลที่สุด เพราะตระกูลนี้ ไม่มีใครดีซักคน
>>>>>- ขอยืนยันว่า เรื่องทั้งหมดนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง
>>>>>มิได้มีการแต่งเสริมเพิ่มเติมใดๆทั้งสิ้น
>>>>>- ผมอยากขอร้อง ให้ช่วยกัน Forward ไปด้วยนะครับ
>>>>>เพื่อให้ทุกคนรู้ถึงความ***ของมัน
>>>>>และจะได้ไม่มีใครโดนแบบครอบครัวผมอีก
2 กันยายน 2545 09:29 น.
ไหมทอมือ
ขณะที่ฟ้าสดใส..ไยใจฉันหมอง
ขณะที่อาทิตย์เรืองรอง..ไยฉันตรอมตรม
..........................................
ขณะที่สายฝนพรำ..กลับทำให้ฉันเศร้า
สายหมอกที่เหน็บหนาว..ไม่มีเราอีกต่อไป
............................................
นกจ๋าเจ้ามีคู่..ข้าไร้ผู้อยู่เคียงข้าง
เม็ดทรายตามรายทาง..อยากบอกว่า.....
ข้าอ้างว้างเหลือเกิน.....
30 สิงหาคม 2545 13:08 น.
ไหมทอมือ
ภูเขา..ไม่เคยทำร้ายใคร
ทะเล..ไม่เคยจะโกรธแค้น
ต้นไม้..ไม่เคยจะทิ้งแฟน
สายลมแม้น..ไม่เคยจะหลอกลวง
................................................
คนด้วยกันมีชีวิตและจิตใจ
แต่ทำไมไยต้องให้เจ็บช้ำ
ขอกลับสู่อ้อมกอดธรรมชาตินานาพรรณ
อย่างน้อยฉันคงไม่ช้ำ....เพราะคำลวง