29 กรกฎาคม 2545 17:53 น.
ไส้ดินสอ
เธอ....
ในค่ำคืนที่ดาวเหงา
สายลมเศร้า...กระซิบรักกับใบไม้
เขียนจดหมายถึงเธอ บอกฝากว่าอยากเจอ
เธอคิดถึงฉันบ้างหรือไม่
แล้วรู้บ้างไหม หัวใจใครจะขาดรอน
ก้าวห่าง หนทางไกล
ก็รู้ว่าใจ เธอคงไม่เหมือนก่อน
ใจนะใจ.....ก็ได้เพียงอาวรณ์
เมื่อรักเธอซ้อน ซ่อนใครในดวงตา
ที่ฉันเขียนถึงเธอ อาจใช่...เพราะใจเผลอ
แต่อยากให้เธอรู้ว่า
ฉันมีเธอเสมอมา
ฉันรักเธอคนเดียว
ในค่ำคืนที่ฟ้าเศร้า ใครจะรู้ว่าฉันเหงา
...เปล่าเปลี่ยว...
ใจเอยใจ...ไยดั่งพระจันทรเสี้ยว
หมองโค้งวงเรียว...เกี่ยวฟ้า
ว้าเหว่......ลำพัง
29 กรกฎาคม 2545 17:21 น.
ไส้ดินสอ
นึกถึงบทกวีบทนั้น.....
ที่เธอฉันผลัดกันแต่งคนละวรรค
รวบรวมเรื่องราวตั้งแต่คราวเริ่มรู้จัก
จนกลายเป็นความรักและผูกพัน
ในบทกวีบทนั้นมีสัญญา.....
ว่าเธอจะกลับมาคอยปลอบขวัญ
ฉันจึงรอแม้นานวัน
เพื่อสร้างฝันตามคำมั่นระหว่างเรา
ทุกวันนี้.....
ยังรอเธอคนดีอยู่ที่เก่า
มีความหวังลางเลือนเหมือนเป็นเงา
คอยนั่งเผ้าเรารอ ขอเธอคืน
กลับมาเถอะ.....
เพื่อเช็ดน้ำตาเปื้อนเปรอะยามสะอื้น
ยังรักเธอเสมอไม่เผลอไปเป็นอื่น
รอวันยิ้มชื่นเมื่อเธอคืนมาปลอบโยน
29 กรกฎาคม 2545 08:28 น.
ไส้ดินสอ
บอกฉันสิคนดี
บอกฉันตรงนี้ก่อนไกลห่าง
บอกเถิด...ว่าทางฝันนั้นเลือนลาง
ก่อนที่ความอ้างว้าง...จะทำร้ายเรา
จะไม่โกรธเธอเลย
อย่าชาเฉยเดี๋ยวฉันจะเหงา
กระซิบบอกฉันเบา...เบา
แล้วฉันจะเข้าใจเธอ
บอกสิว่าเป็นไปไม่ได้
ที่ผ่านไปเพียงฉันฝันเพ้อ
อย่าห้ามไม่ให้ฉันรักเธอ
บอกฉันมาเลยนะเออ...ว่าเธอไม่มีใจ
ฉันจะไปให้ถึงขอบฟ้า
เก็บดอกไม้เหว่ว้า...มามอบให้
อย่าห้ามไม่ให้ฉันเสียใจ
ฉันหลอกตัวเองไม่ได้...คนดี
โชคดีเถิดนะ...คนดี
ที่น้ำตาหยดนี้...ฟ้องความอ่อนแอ
ไม่ได้อยากฉุดรั้งเธอไว้
ธรรมดาใช่ไหมคนแพ้
ผิดตรงไหนถ้าจะร้องไห้กับความผันแปร
เพราะฉันพ่ายแพ้...จึงจำเป็นต้องต้องเสียใจ
29 กรกฎาคม 2545 08:10 น.
ไส้ดินสอ
ก่อนนั้น ฉันเป็นคนเหงา
วันแล้ววันเล่าไม่เคยเลือนหาย
น้อยนักจะได้รับความอบอุ่นจากใคร
แต่ฉันก็ให้กำลังใจตัวเองเสมอมา
วันนั้นถึงแม้ฉันเป็นคนเหงา
เป็นคนเศร้า ไม่มีใครห่วงหา
อ้างว้างเดียวดายทุกเวลา
แต่ฉันก็ยังไขว่าคว้าทำความดี
วันนี้.....ฉันท้อ
ไม่อยากรอไม่หวังถึงพรุ่งนี้
ด้วยรู้แล้วว่าอนาคตฝันนั้นไม่มี
ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันไหน
บางทีฉันก็อยากหลับไม่ต้องตื่น
ลืมคืนลืมวันไม่หวั่นไหว
ลืมเศร้า ลืมสุข ลืมทุกข์ใจ
ลืมแม้วันที่ฉันต้องร้องไห้.....เพียงลำพัง
29 กรกฎาคม 2545 08:01 น.
ไส้ดินสอ
เพียงใจผูกพันกันนิดหน่อย
จึงไม่ค่อยฉ่ำหวานดั่งใครใคร
คงเพราะรักกันมันง่ายไป
หัวใจจึงเฉยชา
ก็แค่ไม่มากมาย
แค่ใจหายเพียงนิดนิด
ไม่โทษว่าเธอผิด
เพราะคิดรักกันง่ายไป
ให้ผ่านอย่าได้คิด
ดวงจิตเราไม่เข้ากัน
ก็รักของเธอและของฉัน
ให้กันนั้นไม่เท่าไหร่
หน้าส่วนตัว
610
